straat naar de tuinstad Osdorp verhuis de was het moment aangebroken om de kleine Michel "op een club" te doen. Het vijfjarige kereltje vond een plaats in de jongste junioren van De Eland SDC, de in groen wit gestoken club die voetbalde op het Sportpark Sloten. Eigenlijk was Michel nog te jong maar er werd een oogje dichtgeknepen. Wanneer er-er gens een spelertje te kort was mocht-ie meedoen. Het plezier dat Michel in het voetballen had hield gelijke tred met zijn talent. Toen hij acht was waagde hij een kansje bij Ajax. Willem Kreek had een adverten tie in de krant gelezen waarin Ajax de bekende voetbalinstuif aankondigde. Samen met zijn clubgenootje, Marcel Priese, werd hij uit de tientallen jonge voetballers-met-grote-dromen geplukt. Zij mochten bij Ajax komen voetballen! Marcel Priese hield het tot de B-junioren vol maar moest toen afhaken. Een lot dat zoveel jonge Ajacieden beschoren is. De kleine Kreek redde het wel, zette door en bij zijn slagen had hij een grote steun van zijn ouders. Michel: "Ze zagen natuurlijk wel dat ik lekker voetbalde, dat ik er helemaal gek van was. En als je dan bij Ajax speelt en veel moet trainen en spelen en vaak weg bent, dan heeft dat natuurlijk best een behoorlijke invloed op het gezin. Mijn va der is altijd kritisch hoor, al is het niet zo dat hij zich overal mee bemoeit. Maar als het moet heb ik wel een grote steun aan hem. Als het eens niet zo lekker gaat dan moet je toch met iemand kunnen praten en met mijn vader gaat dat uitste kend. Mijn ouders hebben het voetbal altijd gestimuleerd maar ik moest wél mijn school afmaken. In 1989 ben ik ge slaagd voor mijn VWO examen op de Osdorper Scholen Gemeenschap. De zelfde school waar ook Bryan Roy op zat. Ik was achttien jaar toen ik slaagde. Inderdaad, niet blijven zitten." Voor en achter, achter en voor Bij Ajax doorliep Michel Kreek met de zelfde souplesse alle elftallen. Vanaf de vaderlijke zorg van E-1 leider Henk van Teunenbroek stap voor stap naar de harde wereld van het betaalde voetbal. D-1C-1B-1Steeds in de hoogste elf tallen en steeds met succes. De volgen de stap, die van de B- naar de A-junio ren, ging niet meteen naar het hoogste team. Michel speelde afwisselend in de A-2 en de A-1Het hoogste juniorenelf tal kon namelijk een beroep doen op een ijzersterke linkerkant met van voor naar achteren Danny Hesp, Richard Witsch- ge en Bryan Roy. Door de voortdurende doorschuivingen naar het tweede elftal en zelfs Ajax-1 kwam Michel echter ook regelmatig aan voetballen in de A-1 toe. Op de helft van dat seizoen liep Michel Kreek een zware blessure op. In de be langrijke wedstrijd tegen DWS ging hij met gescheurde kniebanden het veld af. De tweede helft van het seizoen kwam de zeventienjarige amper aan spelen toe. Maar het jaar daarop begon Michel weer topfit en vol ambitie. De eerste periode maakte hij met het, door Louis van Gaal getrainde, tweede elftal mee. De trainer wilde wel eens zien wat voor vlees hij in de kuip had en betrok bij de voorberei ding van het tweede elftal ook een aan tal A-junioren. "Dat ging perfect", herinnert Michel zich, "Na die eerste weken met het tweede elftal ging ik weer naar de A-junioren. Het seizoen begon heel goed maar later zakte het wat af, naar mijn idee. Dat kwam ook door de vele trainerswisselin gen die er tijdens het seizoen plaastvon- den. Bovendien was het mijn examen jaar en dat maakte het allemaal wat moeilijker. Toch kreeg ik aan het eind van het seizoen een contract aangebo den. Of dat mij verraste? Nou nee, in de Michel Kreek, speler van Jong Oranje annex het Olympisch Elftal "De Olympische Spelen.dat zou schitterend zijn.Foto: Cor Mooij

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1991 | | pagina 16