straat naar de tuinstad Osdorp verhuis
de was het moment aangebroken om de
kleine Michel "op een club" te doen. Het
vijfjarige kereltje vond een plaats in de
jongste junioren van De Eland SDC, de
in groen wit gestoken club die voetbalde
op het Sportpark Sloten. Eigenlijk was
Michel nog te jong maar er werd een
oogje dichtgeknepen. Wanneer er-er
gens een spelertje te kort was mocht-ie
meedoen.
Het plezier dat Michel in het voetballen
had hield gelijke tred met zijn talent.
Toen hij acht was waagde hij een kansje
bij Ajax. Willem Kreek had een adverten
tie in de krant gelezen waarin Ajax de
bekende voetbalinstuif aankondigde.
Samen met zijn clubgenootje, Marcel
Priese, werd hij uit de tientallen jonge
voetballers-met-grote-dromen geplukt.
Zij mochten bij Ajax komen voetballen!
Marcel Priese hield het tot de B-junioren
vol maar moest toen afhaken. Een lot
dat zoveel jonge Ajacieden beschoren
is. De kleine Kreek redde het wel, zette
door en bij zijn slagen had hij een grote
steun van zijn ouders.
Michel: "Ze zagen natuurlijk wel dat ik
lekker voetbalde, dat ik er helemaal gek
van was. En als je dan bij Ajax speelt en
veel moet trainen en spelen en vaak weg
bent, dan heeft dat natuurlijk best een
behoorlijke invloed op het gezin. Mijn va
der is altijd kritisch hoor, al is het niet zo
dat hij zich overal mee bemoeit. Maar als
het moet heb ik wel een grote steun aan
hem. Als het eens niet zo lekker gaat
dan moet je toch met iemand kunnen
praten en met mijn vader gaat dat uitste
kend.
Mijn ouders hebben het voetbal altijd
gestimuleerd maar ik moest wél mijn
school afmaken. In 1989 ben ik ge
slaagd voor mijn VWO examen op de
Osdorper Scholen Gemeenschap. De
zelfde school waar ook Bryan Roy op
zat. Ik was achttien jaar toen ik slaagde.
Inderdaad, niet blijven zitten."
Voor en achter, achter en voor
Bij Ajax doorliep Michel Kreek met de
zelfde souplesse alle elftallen. Vanaf de
vaderlijke zorg van E-1 leider Henk van
Teunenbroek stap voor stap naar de
harde wereld van het betaalde voetbal.
D-1C-1B-1Steeds in de hoogste elf
tallen en steeds met succes. De volgen
de stap, die van de B- naar de A-junio
ren, ging niet meteen naar het hoogste
team. Michel speelde afwisselend in de
A-2 en de A-1Het hoogste juniorenelf
tal kon namelijk een beroep doen op een
ijzersterke linkerkant met van voor naar
achteren Danny Hesp, Richard Witsch-
ge en Bryan Roy. Door de voortdurende
doorschuivingen naar het tweede elftal
en zelfs Ajax-1 kwam Michel echter ook
regelmatig aan voetballen in de A-1 toe.
Op de helft van dat seizoen liep Michel
Kreek een zware blessure op. In de be
langrijke wedstrijd tegen DWS ging hij
met gescheurde kniebanden het veld af.
De tweede helft van het seizoen kwam
de zeventienjarige amper aan spelen
toe.
Maar het jaar daarop begon Michel weer
topfit en vol ambitie. De eerste periode
maakte hij met het, door Louis van Gaal
getrainde, tweede elftal mee. De trainer
wilde wel eens zien wat voor vlees hij in
de kuip had en betrok bij de voorberei
ding van het tweede elftal ook een aan
tal A-junioren.
"Dat ging perfect", herinnert Michel zich,
"Na die eerste weken met het tweede
elftal ging ik weer naar de A-junioren.
Het seizoen begon heel goed maar later
zakte het wat af, naar mijn idee. Dat
kwam ook door de vele trainerswisselin
gen die er tijdens het seizoen plaastvon-
den. Bovendien was het mijn examen
jaar en dat maakte het allemaal wat
moeilijker. Toch kreeg ik aan het eind
van het seizoen een contract aangebo
den. Of dat mij verraste? Nou nee, in de
Michel Kreek, speler van Jong Oranje annex het Olympisch Elftal "De Olympische
Spelen.dat zou schitterend zijn.Foto: Cor Mooij