WEDSTRIJD VAN DE MAAND
KAMPIOENSCHAP OP HEMELVAARTSDAG
AJAX - FEYENOORD
De elfAjacieden die op Hemelvaartsdag 1960 in de beslissingswedstrijd tegen Feyenoord de landstitel behaalden. Van links naar rechts
staand: Van Mourik, Anderiesen, Hoogerman, Schaaphok, Muller en Smit. Gehurkt: Swart, Groot, Bleijenberg, Prins en Feldmann
26 mei 1960: Feyenoord - Ajax 1 -5
Slechts enkele weken na de confrontatie
in de Kuip ontmoet Ajax deze maand Feye
noord voor de return. Ajax - Feyenoord, de
woorden alleen al maken bij de ware lief
hebber alle sentimenten los: herinneringen
van prachtig voetbal met spectaculaire
overwinningen, maar ook strakgespannen
zenuwen, klamme zweethanden en doffe
teleurstellingen. De twee grootmachten
ontmoetten elkaar voor het eerst op 9 ok
tober 1921 in Rotterdam. De wedstrijd ein
digde in 2-2, maar niet voordat de protest
commissie van de bond een doelpunt van
Hein Delsen achteraf ongeldig had ver
klaard en daarmee Ajax van een punt be
roofde. Sindsdien hebben Ajax en Feye
noord een zeventigjarige traditie opge
bouwd van wedstrijden waarin altijd wel
wat gebeurde: bijna altijd is er sensatie
doelpunten of net niet, strafschoppen of
toch maar niet, maar altijd doelpunten.
Hoeweleenmaal bleef het 0-0: op 28
oktober 1978 kon geen van beide ploegen
het net van de ander vinden; een schande
die tot nu toe gelukkig slechts eenmalig
bleek.
Vandaag kijken we in het Ajax-magazine
terug op drie van de hoogtepunten in de
lange tradtie van Neerlands enige echte
voetbalklassieker, waarbij we Feyenoord
lekker niet laten winnen: de beslissings
wedstrijd om het kampioenschap in 1960,
een ontmoeting met beide clubs op het
toppunt van hun macht in 1970, en ten
slotte de grootste overwinning uit de reeks,
uit 1983.
Niemand die kon beweren dat het niet
spannend was in de Eredivisie in 1960: na
dat de laatste jaren de titel bij betrekkelijke
outsiders als Rapid JC, DOS, Sparta en
éénmaal bij Ajax was terechtgekomen, wa
ren in de slotfase de archaïsche verhoudin
gen hersteld: Ajax en Feyenoord voorop,
en dan de rest. Ajax leek veruit de beste
papieren te hebben, maar zag de machi
nerie haperen toen het erop aankwam.
Puntverlies bij Rapid JC, een nederlaag bij
ADO, een gelijkspel tegen degradatiekan
didaat Elinkwijk: op de laatste speeldag
was de voorsprong geslonken tot twee
punten, en op die laatste speeldag stond
uitgerekend de uitwedstrijd op het spel bij
Feyenoord. Een gelijkspel was dus vol
doende voor het kampioenschap, bij een
nederlaag zou de strijd worden beslist op
de enige manier waarmee iedereen vrede
kon hebben: een beslissingswedstrijd.
Ajax was nergens in Rotterdam die zon
dag. Een dikverdiende 3-0 zege voor Feye
noord betekende dat inderdaad vier dagen
later, op Hemelvaartsdag, een rechtstreek
se confrontatie moest uitmaken wie de
sterkste van het seizoen was. En gezien
het vormverlies van Ajax waren de Rotter
dammers het meest optimistisch.
Slechts twee stadions kwamen serieus in
aanmerking om de publieke belangstelling
te verwerken: het Feyenoord-stadion en de
Olympische betonkolos. Loting wees het
laatste aan, met Feyenoord op papier als
thuisspelende club: Feyenoord dus met
9
het morele voordeel van het eigen shirt,
Ajax in het blauw. Feyenoord was com
pleet, maar Ajax miste Cees Groot, de
doeltreffende goalgetter, die in Rotterdam
een enkelblessure had opgelopen en op
de tribune zat. In zijn plaats speelde Wim
Bleyenberg, een schutter van voorheen die
bijna het hele seizoen buiten de ploeg ge
bleven was. Zijn naam zou nog vaak klin
ken die dag.
Het was een gezellige maar gespannen
sfeer op de zonovergoten Hemelvaarts
dag, waar de bussen met supporters
(waarvan sommigen liefst 45 gulden op de
zwarte markt hadden moeten betalen voor
hun kaartje) op het Stadionplein wachtten
tot de passagiers zouden terugkeren. Die
zaten in hemdsmouwen, hun dames in ge
ruite BB-jurken, in angstige spanning af te
wachten wat de helden ervan zouden ma
ken in deze allesbeslissende slag.
De helden van 1960 waren nog serni-
profs, konden het voetbal nog relativeren
en streden zoals dat hoort in een finale:
met open vizier en volledige inzet.. Aldus
ontspon zich vanaf de aftrap een boeiend
