helft al op een schier onoverbrugbare af
stand. Maar het tweede gedeelte van die
eerste speelhelft zou het spiegelbeeld vor
men van het eerste. In de 28e minuut
werkte Gullit zich naar voren en gaf een
trekbal op het Rotterdamse kanon Peter
Houtman, die keihard tegenscoorde. En
zes minuten later kon ausputzer Henk Duut
een voorzet van Jeliazkov verzilveren: 3-2.
Ajax begon steeds onzekerder te spelen
en voelde de Rotterdamse druk met de mi
nuut toenemen. Bij een nieuwe kans mikte
Duut te hoog, Jelizakov teisterde de paal.
En na rust ging Feyenoord vrolijk verder
met de jacht op de gelijkmaker, maar voor
al aan Jeliazkov waren de mooiste kansen
niet besteed. Op een messcherpe voorzet
van Gullit faalde hij, en even later verspeel
de hij in vrije positie de bal door veel ge
treuzel aan Rijkaard. Maar terwijl men op
de perstribune de pennen al in de hand
had om de Rotterdamse gelijkmaker te no
teren, kreeg de wedstrijd plotseling een to
taal ander aanzien. De man die er ongewild
voor zorgde dat deze Ajax-Feyenoord mis
schien wel de krankzinnigste zou worden
uit de lange rij, was, curieus genoeg, de
man die in eerste instantie buiten de eerste
elf gelaten was: Keje Molenaar. De Volen-
damse rechtenstudent werd in de rust in
gezet voor Gasselich om iets meer gewicht
aan de verdediging te bieden, maar in de
17e minuut was hij degene die bij een cor
ner van Jesper Olsen, met de rug naar het
doel, de lucht in ging temidden van vier
verdedigers. Molenaar voelde de bal op
het achterhoofd ploffen, en toen hij om
keek zag hij Hiele misgrijpen: plotseling
was de stand 4-2, en van het ene op het
andere moment zakte Feyenoord de moed
in de schoenen. Het probeerde nogmaals
alles op de aanval te gooien, met Vermeu
len in plaats van Trost, maar liet daarbij
dusdanige gaten vallen dat Ajax naar har
telust kon counteren, en Hiele in vlot tempo
de Ajax-aanvallers op zich af zag komen.
Twee minuten na Molenaars kopbal greep
een kennelijk radeloze Van de Korput on
handig in jegens Olsen, waarna Ronald
Koeman de strafschop inkegel-
de en de stand plotseling, ge
flatteerd en wel, 5-2 was. Maar
het ergste moest nog komen
voor Feyenoord. In het laatste
kwartier werd de verdediging
van Rotterdam-Zuid volkomen
vernederd. Eerst kon Van Bas
ten alleen op Hiele afgaan (6-2),
die vervolgens ook kansloos
was bij een solo van Olsen. Va
nenburg beukte de lat, maar
Van Basten kreeg, drie minuten
voortijd, andermaal een vrij veld voor zich
en kon de verleiding niet weerstaan om de
wanhopig naar de bal graaiende Hiele met
een extra pesterig wippertje te passeren.
Zo was het in plaats van 3-3, met alle
winstkansen voor Feyenoord, plotseling
een monsterscore van 8-2 geworden. Wie
eerlijk was moest toegeven dat die score
weinig met de spelverhoudingen te maken
had, en ook de cornerverhouding (6-6) be
vestigde dat. Cruijff en Gullit schudden on
gelovig het hoofd, maar verklaarden bei
den er niet wakker van te zullen liggen.
Terecht, in de return, een paar maanden
later, werd Ajax met 4-1 zoekgespeeld, en
Feyenoord beëindigde het seizoen als
landskampioen, voor het eerst in tien jaar,
en voor het laatst tot nu toe.
AJAX - FEYENOORD 8-2 (3-2) Geurds, 40.000
A: Galjé; Mölby, Rijkaard, Silooy, Boeve; Ophof,
Koeman, Gasselich (46 Molenaar); Olsen
(88 Van 't Schip), Van Basten, Vanenburg
F: Hiele; Troost (62 Vermeulen), Duut, Van de
Korput, Wijnstekers; Hoekstra, Stafleu,
Cruijff, Gullit; Houtman, Jeliazkov
1 -0 Olsen 5; 2-0 Van Basten 14; 3-0 Boeve 23; 3-1
Houtman 27; 3-2 Duut 33; 4-2 Molenaar 615-2
Koeman (S) 64; 6-2 Van Basten 75; 7-2 Olsen 84; 8-
2 Van Basten 87
Weinig mensen hadden van te voren verwacht dat het Feyenoord-met-Cruijff volledig
kopje onder zou gaan tegen het jonge Ajax. Toch gebeurde dat, en wel op de 18e sep
tember van het seizoen 1983-1984. Met 8-2 daverde Ajax over de aartsrivaal heen. Eén
van de grote uitblinkers die middag was Jesper Olsen, hier in duel met Ruud Gullit.
