Bij het opstaan op zaterdagmorgen was de
stand aan kop als volgt:
Ajax
31
22
6
3
50
85-38
PSV
31
16
3
2
45
80-31
Feyenoord
31
20
5
6
45
81-46
Aldus had Ajax nog twee punten nodig
voor het kampioenschap uit drie wedstrij
den, waarvan twee in het komende week
einde.
ERWIN KOEMAN
Merkwaardig genoeg ging het gesprek die
week niet over dat aanstaande succes,
maar over de transferperikelen: het aan
bod dat Ajax aan Van Basten deed voor
een nieuwe driejarige verbintenis, en de
verminderde belangstelling van de Amster
dammers voor Erwin Koeman, en vooral
de onderhandelingen tussen het Ajax-be-
stuur en Johan Cruijff over een mogelijke
terugkeer van 'El Salvador' als technisch
directeur.
Maar dat was van belang voor het nieuwe
seizoen, eerst moest de buit worden bin
nengehaald. Dat diende dan te gebeuren
zonder aanvoerder Dick Schoenaker, die
's zaterdagsmorgens moest afmelden we
gens trieste familieomstandigheden. On
der leiding van interim-coach Bruins Slot
stapte het volgende elftal het veld op: Hans
Galjé, Sonny Silooy, Ronald Spelbos, Wal
ter Meeuws, Peter Boeve, Ronald Koe
man, Frank Rijkaard, Felix Gasselich, Ge
rald Vanenburg, Marco van Basten en Rob
de Wit.
CHAMPAGNE
Roda JC twijfelde er niet aan of Ajax zou
slagen in zijn opzet in een met 11.000 toe
schouwers matig bezet Kaalheide. De
champagne en de bloemen stonden klaar
in de catacomben, maar de Rodanen wa
ren duidelijk niet van plan die zomaar mee
naar Amsterdam te geven. In de openings
fase zetten de Limburgers Ajax stevig on
der druk en zorgde Edwin Gorter na elf mi
nuten met de openingstreffer voor enige
onzekerheid aangaande de Amsterdamse
kampioensplannen. Maar binnen een mi
nuut stond Ajax weer naast Roda, uitgere
kend door toedoen van Felix Gasselich, de
prachtige technicus die het hele seizoen
niet aan kritiek ontkomen was wegens ge
brek aan rendement. Toch zou Ajax gaan
rusten met een achterstand, en ditmaal
was de voldoening voor Martin van Geel,
enkele jaren eerder als overcompleet door
Ajax afgedankt.
In de tweede helft schroefde Ajax de druk
Felix Gasselich, een doelpunt in de kam
pioenswedstrijd tegen Roda JC.
op zijn tegenstander op. Weer duurde het
elf minuten voor de ontknoping zich aan
diende en Ronald Koeman Ajax op 2-2 zet
te. Weer dertien minuten later zorgde Ge
rald Vanenburg voor het eerst voor een
Amsterdamse voorsprong. Het was de
nekslag voor het dappere Roda, dat na
dien niet echt meer een vuist kon maken.
De meegereisde Ajacieden drongen op
langs de hekken van het veld om het na
kende feest te helpen vieren, en in een en
thousiaste bui beloofde de Kaalheide
speaker dat ze na afloop het veld op
zouden mogen. Daar wachtten de uitgela
ten supporters niet op. Scheidsrechter
Geurds floot de wedstrijd af en wachtte
twintig minuten voor de wedstrijd uitge
speeld kon worden. Dat geschiedde zon
der verdere schade, en Ajax was kam
pioen. Op Van Basten, Spelbos en
Vanenburg na, die op de schouders gin
gen en hun shirtje, schoenen en kousen
aan souvenirjagers moesten prijsgeven,
verdween Ajax bliksemsnel in de kleedka
mer, waar de champagnekurken knalden
en de spelers in polonaise rondgingen.
'Marco gaat naar PSV', schalden enkele
jolige collega's van de bokkige spits
schertsend. Een blije doelman Hans Galjé
wreef over zijn pijnlijke dijbeen, waar een
passerende bij hem tijdens de wedstrijd te
grazen had genomen en voor een fikse
ontsteking had gezorgd, zo zou later blij
ken.
GEEN HULDIGING
Terug in Amsterdam viel het enthousiasme
tegen. Er werd geen rijtoer gemaakt, er
was geen huldiging op het balkon van de
Stadsschouwburg; Amsterdam was niet
zo onder de indruk van een landskam
pioenschap.
Twee dagen later, de Pinkstermaandag,
volgde de officiële huldiging. Ajax speelde
in De Meer tegen Volendam, dat 's zater
dags was gedegradeerd ondanks de aan
wezigheid van Leo Beenhakker in de dug
out. Voor de wedstrijd liet Ajax zich
bejubelen tijdens een ererondje en nam
Schoenaker de bloemen in ontvangst van
collega Keje Molenaar, die wrang toeval
- een jaar eerder met gemengde gevoe
lens bij Ajax was vertrokken.
Ook deze voetballende 'kampioensrecep
tie' werd weer verstoord door de opdringe
rige supportersmassa's, en ditmaal haalde
de wedstrijd het eind niet eens. Met nog
zeven minuten te gaan, bij de stand 5-2,
blies arbiter Hobé inrukken en ging de
wedstrijd als 'gestaakt' de boeken in,
waarmee het al met al toch wel verdiende
kampioenschap een vervelend bijsmaakje
kreeg.
Evert Vermeer
