DENNIS BERGKAMP IS GEEN PLANNER, MAAR MISSCHIEN IN DE TOEKOMST WEL EEN SPITS Dennis Bergkamp is 22 jaar en internatio nal. Een jonge speler die een paar jaar ge leden moest kiezen tussen studeren en voetballen. Zijn keuze is bekend. Waar om koos hij voor voetbal? Doet hij nog iets met zijn opleiding? Hoe besteedt hij zijn tijd? En hoe ziet Bergkamp's toe komst er uit? Op deze vragen, en nog een paar andere, krijgt u antwoord in het vol gende interview. Train je altijd met plezier? DB: "Meestal wel, maar ik moet eerlijk bekennen dat er uitzonderingen zijn. Op dinsdagochtend gaan we naar het bos. Dan is het alleen maar lopen. Dat vind ik niks. En aan het einde van een seizoen. Dan train je eigenlijk nergens meer voor. Ja, vooreen paar vriendschappelijke wedstrijdjes. Dan is de motivatie weg hè. Maar voor de rest heb ik altijd plezier in de training". Wat zijn de leukste trainingen? DB: "Als aanvaller vind ik het afwerken op goal het leukst. Zoiets is ook nooit vast. Het is altijd weer anders. Je kunt niet vooraf van een voorzet zeggen hij komt daar of daar. En je kunt dingen uit proberen en proberen te perfectione ren". Je 'doorbraak' kwam in het Europa Cup-treffen met Malmö. Je bent nu een totaal andere voetballer dan toen. DB: "Inderdaad. Dat komt hoofdzakelijk doordat ik op een andere positie speel. Toen was ik rechtsbuiten, nog erg jong en snelheid was m'n sterkste wapen. Maar ik had bijvoorbeeld weinig kracht. Nu ben ik fysiek sterker. Als voetballer ben ik be ter geworden. En ik ben anders gaan voetballen, maar dat komt doordat ik op een andere plaats speel. Een plaats waar je meer aan de bal komt en waar je meer mogelijkheden hebt te laten zien watje kunt". Hoe ben je op de 'schaduw-spits'posi- tie terecht gekomen? DB: "Ik heb in de jeugd regelmatig op die positie gespeeld. Ik wist dus dat ik het in me had om daarte kunnen spelen. Ver der ben ik er natuurlijk dagelijks mee be zig. Ik kan mezelf dagelijks oefenen voor de positie waarop ik speel. Je gaat er in eerste instantie vanuit dat je je taak goed dient uit te voeren. Na verloop van tijd zit dat voor het grootste gedeelte wel snor. Vervolgens ga je er aan werken als voet baller steeds een stapje verder te komen, zodat je in het veld iets extra's kunt bren gen. Zodoende groei je als voetballer en word je van meer waarde voor het elftal" Geeft het je een kick datje spelers als Wim Jonk en Ron Willems buiten het elftal weet te houden? DB: "Die vraag is mij al meer gesteld. Ik denk er niet zo bij na. Ja, hoe moet ik dat zeggen. Vorig jaar stond er steeds een ander op die plaats, maar nu heb ik echt het idee: hij kiest voor mij. Maar als ik ga verslappen, kiest hij vooreen ander. Ik denk echter wel dat ik bewezen heb ge schikt te zijn voor die plaats. Als je een kans krijgt en hem pakt, geeft dat zelfver trouwen". Je hebt momenteel een vaste plaats in het elftal en je draait al een tijdje mee. Toch praat je niet veel in het veld. Lijkt dat zo of is dat zo? DB: "Ikmoetzeggen dat dat ook veran derd is de laatste maanden. Het verschilt van wedstrijd tot wedstrijd. Als je je goed voelt en lekker voetbalt, heb je meer macht. Van daaruit ga je meer wijzen, meer praten. Het heeft ook met je ontwik keling te maken. Toen ik net bij het eerste kwam, haalde ik het niet in mijn hoofd om tegen Jan Wouters te zeggen: je moet zus of zo doen. Ik was al blij dat ik erbij zat. Na verloop van tijd wen je daaraan. Vervolgens krijg je hetzelfde idee voor wat betreft een basisplaats. Als je die dan eenmaal hebt, ga je weereen stapje ver der. Want praten hoort er natuurlijk bij. Des te meer je elkaar coacht in het veld, des te beter voor de ploeg. Vanuit de po sitie van centrale middenvelder, heb je veel te maken met de spits. Als iedereen kan spelen, zijn Stefan Pettersson en ik dat dus. Dan coach ik Stefan in het veld. Ook al omdat ik vanaf mijn positie de zaak toch beter kan overzien dan Stefan. Nou, dat coachen zit er echt wel in hoor". Hoe besteed je je vrije tijd? DB: "Meestal thuis t.v. of naar een vi- deootje kijken. Tenminste de tijd dat ik vrij heb, zoals op een dag dat er alleen 's morgens getraind wordt. Maar zoveel vrije tijd hebben wij niet. Zomers ga ik wel eens met iemand uit het elftal tennissen. Snooker speel ik ook soms en de laatste tijd ben ik een paar keer wezen golfen. Dat heeft wel wat". Je hebt een behoorlijke schooloplei ding. Die is voor later? DB: "Toen ikvan vijf naar zes VWO zou gaan moest ik kiezen. Dat was in de tijd dat ik net bij de selektie zat. Ik wilde graag fysiotherapie doen en toen werd mij ge zegd dat ik dat ook kon doen met vijf VWO. Dat zesde jaar was daar niet voor nodig. Dus ben ik fysiotherapie gaan doen. Maar natwee maanden, met een aangepast rooster, ben ik daar ook mee gestopt. Waarom? Het was niet vol te houden. Topsport en studeren valt niet te kombineren. Dat heb ik zelf ondervon den". Maar Greame Rutjes is afgestudeerd

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1991 | | pagina 9