de, voor de Jaap van Praag-tribune staan dan Richard Witschge, Marciano Vink, Frank de Boer, Bryan Roy en Dennis Bergkamp een balletje te trap pen. Oud, nou ja oud, aan de ene kant, jong aan de andere? "Dat is absoluut toeval," antwoordt Danny, "daar heb ik zelfs nog nooit bij stilgestaan. Zoiets gaat vanzelf. Dat is een automatisme. Zolang ik bij Ajax speel trap ik voor de wedstrijd een bal met Johnny. Vraag mij niet waarom. Dat was en is gewoon zo. Jantje en Steffie zijn daar bij gekomen, maar vraag mij niet wanneer en waarom. Ik weet het echt niet. Laat ik je een ander voorbeeld geven. Als wij het rekken en strekken gehad hebben, pakt Johnny óltijd de bal. Nooit en te nimmer ie mand anders. Altijd Johnny. En dat is geen bijgeloof hoor. Dat is een auto matisme. Daar denk je niet bij na. Dat doe je." late doorbraak Danny dus onbewust bij de ouderen. Met zijn 29 jaar is hij een routinier in de Ajax-selectie. Slechts Jan Wouters is, ruim, een jaar ouder. Toch heeft Blind nog niet zolang landelijke erken ning. Die kwam eigenlijk pas toen Ber ry van Aerle geblesseerd raakte en Danny diens positie in Oranje over nam. Bij zijn club PSV heeft Van Aerle zijn stekkie inmiddels weer opgeëist. De kersverse international Jerry de Jong werd daar de dupe van. Logi scherwijs is De Jong niet blij met de gang van zaken. "Mij kan dat bij het Nederlands elftal ook gebeyren", stelt Danny, "Berry heeft een stuk of vijfentwintig inter lands gespeeld en in die tijd veel kre diet opgebouwd. Zijn type speler laat een ploeg nooit zakken. Dat soort jon gens staat er altijd. Het lijkt mij dan ook logisch dat Berry weer geselek- teerd wordt als hij bij zijn club heeft bewezen weer helemaal terug te zijn. Dat hoeft mijn plaats binnen de selek- tie niet in gevaar te brengen. Van Aerle en ik kunnen gemakkelijk in één elftal spelen. Hij is toch wat meer mandek ker dan ik. Kan op verschillende posi ties spelen: rechtsback, centrale ver dediging, middenveld. Mijn voordeel is dat ik steeds goed gespeeld heb in Oranje. Dat telt na tuurlijk ook voor de bondscoach. Daar naast moet je natuurlijk bij je club presteren, want anders kun je het schudden. Ik zie mezelf dus zeker bij de selektie blijven, maar, en dat geldt eigenlijk alleen als Van Aerle ook weer geselekteerd wordt, ik ben niet meer zeker van een plaats. En wie is dat ei genlijk wél. Ja, jongens als Marco van Basten, Jan Wouters en Ruud Gullit. Maar voor de rest is het afwachten." niemand is onmisbaar Naar aanleiding van de PTT Telecompetitie-wedstrijd Ajax-FC Gro ningen wordt het gemis van Aron Win ter aangehaald, Maar daar wil Danny Blind niets van weten. "Niets dan lof over Aron, maar ik vind dat er in het Ajax-elftal geen spelers rondlopen die niet te vervangen zijn," aldus een felle Blind. "Dat is nu weer typisch Neder lands. Vóór de wedstrijd kan het met een ander ook, na de wedstrijd ligt het toch aan de afwezigheid van Aron. Dat klopt gewoon niet. Als elftal speelden wij niet goed. De helft, twee/derde van de ploeg, speelde behoorlijk onder z'n normale niveau. Daér ligt de reden voor dat puntverlies. En niet bij de af wezigheid van één speler. Pas als er een stuk of drie, vier spelers tegelijk wegvallen kan dat als excuus worden aangevoerd. Maar niet als er ééntje niet kan spelen. Kom nou zeg." Over Aron Winter gesproken: zijn con tract loopt af. Evenals dat van Johnny van 't Schip trouwens. Mag je zeggen dat Ajax' rechterkant op springen staat? "Dat weet ik niet", zegt Danny veront waardigd, "dat zou je aan die jongens moeten vragen. Het zou zonde zijn. Dat zeker. Wij voelen elkaar erg goed aan. Je weet wat er gaat gebeuren als Johnny naar binnen trekt. Dan gaat Aron er overheen en blijf ik in de posi tie. Of Aron trekt ook naar binnen en ik ik ga er overheen. Dat loopt meestal gesmeerd. Logisch ook, want wij spe len toch alweer een tijdje samen. Dat groeit. Als er iemand vertrekt zou zoiets opnieuw opgebouwd moeten worden. Dat is jammer, want automa tismen kosten tijd. Maar met andere jongens voor me kan het ook prima klikken. Trouwens ze zijn nog niet weg. Dat is van zoveel factoren afhan kelijk. Bijvoorbeeld: is er wel buiten landse belangstelling? En zo ja, is het sportief interessant? Het spel tussen Ajax en de spelers is nu op de wagen. Aanbieding, reactie, je kent dat wel. Ik merk het wel. Het liefst heb ik dat én Aron én Johnny blijven. Maar wie ben ik? Mijn contract loopt nog een jaar. Dus Danny houdt lekker zijn mond en probeert zo goed mogelijk te voetbal len. Zo zit ik in elkaar. Als je getekend hebt voor een bepaalde periode moet je niet meer zeuren. Dat had je voor die tijd moeten doen. Niet daarna. Hoe lang ik nog doorga en waar? Ik heb al tijd gezegd dat je er vanuit moet gaan dat je tot je 32ste op niveau kunt blij ven spelen. Alles wat na die leeftijd komt is meegenomen. Voorlopig ga ik er dus vanuit dat ik in ieder geval nog twee jaar mee kan na afloop van mijn contract. Natuurlijk blijf ik graag bij Ajax. Maar nogmaals, ik moet sowieso nog een jaar en dan zien we wel weer. Als er met gigantische bedragen ge smeten wordt, ben je gek als je niet gaat. Maar aan de andere kant: er dient altijd eerst belangstelling te zijn voor je er over kunt praten. Ik wacht rustig af. Hoef niet zo nodig weg. Ik merk het wel." later Danny Blind is inmiddels op een leef tijd dat hij over de toekomst na het voetbal nadenkt. Niet iedere seconde van de dag, maar toch. Liggen er am bities op het trainersvlak? "Niet speci fiek," antwoordt Danny, "maar ik zou wel graag in de voetballerij werkzaam blijven na mijn actieve loopbaan. In welke vorm, daar ben ik nog niet uit. Mijn interesse is vrij breed. Spelersbe geleiding, sportmarketing, trainer, sportkleding, er zijn zoveel mogelijkhe den. Ik heb alleen nog geen vast om lijnd idee. Maar ik heb nog even de tijd om daar over na te denken. Het hangt ook af van het aanbod. Komt er bijvoorbeeld een sportkledingmerk op mij af met een goede aanbieding, dan zal ik daar goed over nadenken. Dan krijgt zo'n idee plotseling een vastere vorm. Maar momenteel weet ik het echt nog niet. Trainer? Misschien. Als ik toch zie hoe een stressig bestaan trainers leiden, dan gaat mijn voorkeur daar niet naar uit. Wél jeugd. Dat lijkt héél erg leuk. Ik ga vaak bij de jeugd van Ajax kijken op Voorland. Dat is me genieten geblazen. Zo'n hummel in de Wouters-rol of in de Bergkamp rol. Er gaat nog van alles mis, maar ze spelen wél net zoals wij. Daar begin nen ze bij Ajax al bij de allerjongsten mee. En de knulletjes spelen altijd te gen oudere tegenstanders. Smullen hoor, als je zo'n klein jochie dan de bal ziet afschermen tegen een jongen die een kop groter is. Daar mag ik zo graag naar kijken. Ik ben niet de eni ge, want Schippie bijvoorbeeld is er ook vaak. Dat geeft inderdaad een be paalde betrokkenheid aan. Maar ik heb al verteld dat ik me hier thuisvoel."

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1991 | | pagina 11