Discussie
dan bijna verplicht je nog slechts in
zwaar bedekte termen uit te laten
tegenover journalisten
"Ik ben van huis uit een vrij gesloten
jongen als het op de pers aankomt.
Ik bouw altijd een muurtje om me
heen dus ik heb eigenlijk nooit pro
blemen met journalisten. (Bryan lacht
als we vragen: daar komt niemand
doorheen?) Nee, daar komen ze niet
doorheen, het is best een stevig
muurtje eigenlijk, hahaha.
Wat men schrijft en zegt dat doet me
weinig. Ik lees of hoor het wel en dan
weet je met wie je een volgende keer
om de tafel zit en wat je daar wel of
niet tegen kwijt kunt. Ik zal iedereen
altijd te woord staan, ieder zijn vak.
Of ik veel of weinig zeg dat heeft
men zelf in de hand".
"Het was niet echt een verrassing
voor me dat ik mee mocht naar Italië.
Zoveel linksbenigen heb je nou ook
de even later het door Beenhakker
beweerde. Niet van harte, getuige de
uitdrukking op zijn gezicht, maar
toch.
Bryan lijkt een type die niet alles zon
der slag of stoot van iemand aan
neemt. Een jongen die er een eigen
mening op nahoudt die met nog
geen tien paarden uit zijn kop te trek
ken valt. Iemand die slechts door
weinigen beïnvloedbaar is. Hoe ligt
dat voor trainers, waaronder dus Leo
Beenhakker?
"Ik probeer alle dingen die de trainer
mij meegeeft in mij op te nemen en
de goede dingen eruit te halen om
daaraan te werken. Ik toets iemand's
mening heus wel aan die van mezelf.
Ik denk ook dat dat goed is. Leo
Beenhakker is vooral op het mentale
vlak een kei. Ook op het technisch/
taktische vlak kan hij me een hoop
leren. Van Johan Cruijff heb ik zelfs
heel veel geleerd. Trainers zijn er
voor om je wat bij te brengen. Dat
geldt in meerdere mate voor jonge
spelers maar ook ouderen moeten
wat op kunnen steken van een trai
ner. Iedere trainer heeft zijn eigen
ideeën, werkwijzen, taktische
vondsten. Je moet ervoor zorgen dat
je de goede dingen eruit pikt en de
mindere kanten aanwendt om je ei
gen mening te versterken.
Wat je net aanhaalt, die discussie
met de trainer bij het Amsterdam-
tournooi, dat is er een voorbeeld van:
de trainer ziet bepaalde dingen die
niet goed gaan, hij geeft die aan
maar ik ben in de veronderstelling
dat ik juist wél goed handelde.
Het duurt dan even voor je inziet
waar hij op doelt. Pas later denk je
weer niet in Nederland. Ik had zelf
ook wel gedacht dat ik zou spelen
maar de trainer had iets anders in
zijn hoofd, dat heb je te respekteren.
Ik vind wel dat ik over het algemeen
eerlijk wordt bejegend door pers en
publiek. Keihard maar wel eerlijk, ge
loof ik".
Wat heeft het WK mij voor positiefs
opgeleverd? (herhaalt Bryan mijme
rend de vraag van de verslaggever).
Tja, dat je een WK hebt meege
maakt. Normaal zit je op de bank
voor de televisie. Nu was ik erbij,
proefde de sfeer, was zelf deelnemer
al speelde ik dan niet.
Ik niet professioneel bezig?! Daar
heb ik niets van gehoord. Zei men
dat op het WK-journaal? Als ze dat
graag willen zeggen, dan doen ze
dat maar. Ik vond dat ik wel goed be
zig was. Omdat ik steeds mijn disc-
man op had? Nou, waar slaat dat
op? Kijk, als het niet goed gaat dan
wordt er op alle slakken zout gelegd.
Als het goed gaat dan zeurt er nie
mand over walk-man's of dat soort
onbelangrijke dingen. Moet ik me
over zulke zaken nog druk maken?
Dat doe ik niet. Dat doen de meeste
spelers toch niet, die prikken daar
gewoon doorheen.
In augustus speelde Ajax wederom
het Amsterdam-tournooi. De televisie
legde een schitterend tafereel vast.
Tijdens de pauze die er genomen
werd voor het nemen van de
penalties in de wedstrijd tegen Club
Brugge hadden Leo Beenhakker en
Bryan Roy een woordenwisseling die
perfekt in beeld gebracht werd. Het
onderwerp van discussie was niet he
lemaal te volgen voor de televisie
kijker, wél werd duidelijk dat Been
hakker zijn pupil iets duidelijk pro
beerde te maken. Roy stribbelde
zichtbaar wat tegen, maar accepteer-
IISË
Bryan Roy voor het doel: te laat, de keeper heeft gevangen. "De scherpte voor de goal kan beter", vindt
Bryan Roy
