Vriendelijke jongens zich op enige manier te verweren te gen de doorbraak van De Jong. Zulke gevallen hebben zich dit sei zoen wel vaker voorgedaan. In de zelfde wedstrijd pakte Van Breukelen Stefan Pettersson bij de benen na de bal te hebben gelost, een week later tegen Utrecht deed Jan Willem van Ede hetzelfde en weer een week la ter deed Ruud Hesp van Fortuna Sit- tard nog eens hetzelfde. Drie keer was Pettersson het slachtoffer. Drie keer ook was het een strafschopge- val en evenzovele keren werd de strafschop niet gegeven. Het was opvallend dat in geen van de gevallen er noemenswaardige protesten van de Ajacieden waren. Terwijl het toch steeds op belangrijke momenten gebeurde. Nu zal de scheidsrechter in zo'n ge val niet op zijn beslissing terugko men, maar het lijkt toch zinvol om zo'n moment onder de aandacht van de leidsman te brengen. Dat heet professionalisme, toch? Verkuijl:"Ben ik volkomen met je eens. Tegen PSV ging het allemaal zo vlug. Ik lag plotseling op de grond, al of niet bewust getackeld door De Jong en toen ik omkeek lag die bal achter Stanley Menzo. 'De linksbackplaats is mooi, maar in veel wedstrijden toch vrij geïsoleerd'. Ik besefte niet wat er gebeurd was, en omdat niemand anders reageer de, had ik het idee dat er niets bij zonders aan de hand was. Pas later op TV zag ik dat ik eigenlijk kansloos was in dat duel. Tja, en met die straf- schopgevallen, we hebben dat als team nog niet zo in ons, om in zulke gevallen te reageren. Dat moeten we nog leren. We hebben veel jonge spelers, die zijn vaak nog heel erg met hun eigen prestatie bezig. Jan Wouters en ikzelf ook wel, zien wat dat betreft wat meer. We zijn ook wat 'heter'. Als je een penalty verdient, moet je hem ook krijgen. Als dat niet gebeurt mag, nee móet je daar wel iets van zeggen. Dat kan wel op een nette manier gebeuren, maar je móet op je strepen gaan staan, anders eet men de kaas van je brood" Mark Verkuijl begint straks aan zijn derde seizoen bij Ajax. Verkuijl staat bekend als een uitermate sympathie ke kerel bij Ajax. Zijn kwaliteiten als voetballer worden op waarde ge schat. Hij komt zelden in de publici teit. Dat lijk het lot van verdedigers in zijn algemeenheid. Dat is jammer want velen van hen hebben zeker wel iets te vertellen. Mark Verkuijl ook, hij komt ontwapenend over en vertelt goedlachs hetgeen hij denkt over bepaalde zaken. Het is bijna een gegeven dat de 'vriendelijke jon gens' het bij een topclub niet halen. Een topspeler moet zo hard als een spijker zijn, tegen ongezouten kritiek kunnen en zijn eigen plan trekken. Verkuijl lijkt niet zo'n type, maar houdt zich gemakkelijk staande in de voetbalwereld. Met andere woorden: Hoe hard is het Ajax-leven en hoe gaat hij daar mee om? Verkuijl:"Je moet dat niet overdrij ven. De sfeer bij Ajax is wel zakelij ker dan bijvoorbeeld bij FC Utrecht of FC Groningen, maar de sfeer is des ondanks erg goed. Je moet dat wel in het licht zien van de status van een club als Ajax. Ajax is een begrip, de club moet altijd winnen, dat is het aan zijn stand verplicht. Dat heeft zijn invloed op het doen en laten van mensen die bij de club werken, op het veld of op kantoor. Even voorop gesteld dat het goed gaat met de club, sportief gezien, is het bij Ajax altijd erg gezellig. De spelers zijn misschien geen vrienden voor dag en nacht, maar dat hoeft ook niet. We zijn in de eerste plaats collega's. Vriendschap is leuk maar respect voor elkaar is het allerbelangrijkste. Dat is de basis van een echt team, een team dat zich vooral op het veld manifesteert als een hechte groep. Het eerste jaar bij Ajax was erg vreemd. Je had dat hele gedoe met Linder en alle commotie daarom heen. Ik dacht toen, 'hé, dit lijkt Gro ningen wel' hahaha. Ik had geen juist beeld van Ajax op dat moment. Later veranderde dat. Ik heb eerst goed rondgekeken. In de publiciteit was het rond de spelers vrij rustig. De toestanden met de trainers en bestuurders-perikelen eisten alle aan dacht op. Wij, en vooral ik, kwamen zo in de gelegenheid rustig alle aspecten van Ajax te leren kennen. Ik heb eens gekeken wat de moge lijkheden waren voor mij en hoe ik die mogelijkheden aan moest pak ken. Je voelt je nooit van de ene op de andere dag thuis. Dat is een pro ces. Ik heb me buiten het veld wat rustig opgesteld en in het veld heb ik getracht me waar te maken. Als nieu we speler moet je je nooit meteen te uitbundig opstellen, dat wordt niet getolereerd. Zoiets groeit vanzelf. 'Ergens was het wel goed om eens wat langer geblesseerd te zijn'. Mark Verkuijl is zichtbaar geïrriteerd wanneer Rick Tsjin-Asjoe van FC Den Haag Johnny van 't Schip de huid vol schelt en hem aan zijn shirt omhoog trekt. Herkenbaar zijn verder: Arbiter Cees Bakker, Marco Gentile, Cor Lems (6). Ik was bij Utrecht en Groningen in derdaad een wat rigoureuze verdedi ger. Maar dat past ook wel in het beeld van de club. Bij Ajax speel je als verdediger heel anders. Een goe de scout ziet of een verdediger zoals ik op de Ajax-manier kan spelen. Op basis van dat vermoeden word je binnengehaald. Eenmaal bij de club moet je je dan de Ajax-stijl aan gaan meten. Ook dat duurt even voor je het onder de knie hebt. Ik speel nu toch heel anders dan ik in al die ja ren bij Utrecht en Groningen heb ge daan. Bij die clubs sta je als verdedi ger bijna elke wedstrijd onder druk. Bij Ajax niet. Hier moet je opbou wend veel meer aan het team toe voegen en je moet geconcentreerd blijven voor die paar uitbraken van de tegenstander. Je moet meer be keken spelen.

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1990 | | pagina 7