USA selectie Ajax f-f
Op donderdag 10 mei j.l. vertrok een Ajax-selectie met trai
ners, medische staf en begeleiders richting Washington,
om daar op zaterdag 12 mei als sparring partner voor het
USA-elftal te fungeren, dat op de komende WK in Italië
hoge ogen probeert te gooien.
Na een voorspoedige reis via Detroit werden, na eerst eni
ge problemen te moeten oplossen, de diverse kamers in
het hotel bezet.
Een lange reis met daarbij de tijd die 6 uur vooruit werd
gezet, een ieder vermoeid en dus vroeg naar bed.
Vrijdags een wandeling met het gehele gezelschap en
's middags training in het stadion. Een prachtig stadion,
goed voor 55.000 mensen met alleen maar zitplaatsen.
Helaas was de grasmat door de gehouden honkbalwedstrij
den nogal verminkt met kuilen en grasloze delen.
Na het diner met z'n allen gezellig bijeen in het hotelcafé
en wederom op tijd naar bed voor de komende match.
Zaterdags rust, eten, wandeling, slapen, sportmaaltijd, al
les wat voor een wedstrijd gebruikelijk is.
Dan alles gereed voor vertrek. Helaas geen bus, daar ach
teraf bleek, dat de chauffeur het hotel niet kon vinden
Dus taxi's genomen, hetgeen niet zo'n probleem is, gezien
de grootte van de taxi's.
Een groot stadion met geweldig grote kleedkamers, voor
iedere speler en coach een apart verkleedhok, compleet
met stoel.
Dan de wedstrijd zelf. Een Ajax-elftal zonder onze 7 voor
Oranje geselecteerde spelers en ook zonder onze twee
Zweden. Toch zeker een representatief Ajax-elftal en ge
zien de uitslag een goed elftal.
Ronald de Boer scoorde na een blunder van de goalie (0-1)
na 20 minuten. Verdiend, daar wij, na een zwak begin, al
beter begonnen te spelen. De stand bleef zo tot 10 mi
nuten voor rust, toen het USA-elftal het initiatief van ons
overnam. Het bleef tot de rust toch 0-1 door een aantal
fraaie reddingen van Jacques Storm.
Na rust wederom een goed spelend Ajax met diverse
scoringskansen. Het bleef toch 0-1 en daar putte het
USA-elftal de moed uit door het laatste kwartier enorm op
te komen zetten.
Verdiend werd het uit een rommelige situatie 1-1, een
terechte uitslag van een niet grootse maar wel spannende
wedstrijd.
Na afloop was een receptie gepland voor spelers, officials
en genodigden. Helaas waren er zoveel genodigden dat
voor spelers en officials nauwelijks ruimte, laat staan wat te
drinken of te eten was.
Dus maar de bus gepakt (gelukkig nu wel aanwezig) en re
tour hotel voor een hapje en een drankje.
Ook toen weer niet te laat naar bed, daar Washington nu
niet een stad is om 's avonds uit te gaan. Door onwetend
heid kom je al vlug in verkeerde buurten, daar de criminali
teit in deze stad enorm is.
Zondags een uitgebreide brunch bij de Nederlandse am
bassade met diverse Hollandse gasten. Een fraai gebouw
met vele fraaie schilderijen, Perzische tapijten en een uit
stekende gastheer t.w. onze ambassadeur.
Vreemd zo'n stukje Nederlands grondgebied in het verre
Amerika.
Na uitwisseling van wat geschenken gingen de spelers
naar een party en de officials naar het hotel.
Eerst werd nog een korte rondrit door Washington gehou
den met een stop voor een foto van het Witte Huis.
Helaas was President Bush niet thuis, want wij hadden ons
zeker aangediend.
's Maandags weer terug via New York.
Helaas 2 uur vertraging, maar wel een kennismaking met
de wielerploegen van Panasonic en PDM, die de Tour de
Trump hadden gereden.
Terug 's nachts van New York naar Amsterdam, één en al
gein. Van vermoeidheid was geen sprake.
"I *N. X*»t'
