Richard Witschge: "Een leider, wat is dat?
Solebaystraat
Een cruciaal moment in het inter
view: de vraag aan Richard Witschge
wie de leider van het huidige Ajax is.
Volgens Richard kent Ajax op het
moment geen leider. Sterker nog:
een leider is uit de tijd.
Bij Ajax bepalen alle veldspelers wat
er tijdens de wedstrijd moet gebeu
ren. De veldheer van weleer ligt in
het graf en dat is maar goed ook,
vindt Richard Witschge.
"Stel je toch eens voor", zegt
Richard met verbazing over zoveel
onnozelheid bij uw reporter, "dat
zo'n leider zijn dag niet heeft. Dan
ga je met zijn allen de boot in omdat
de leider een verkeerde beslissing
neemt. Dat kan toch niet."
Dat is Richard Witschge. Ondanks
een weinig spraakzame dag komt hij
toch met een enigszins revolutionaire
uitspraak. Het is namelijk een feit dat
de (inter-)nationale voetbalpers als
ook een aanzienlijk deel van het trai-
nersgilde, regelmatig klaagt over een
gebrek aan echte leiders in het veld.
Met nostalgische gevoelens denken
zij namelijk terug aan spelers zoals
Cruijff, Van Hanegem, Beckenbauer,
Antognoni, Platini. Dat waren de
spelbepalers van hun ploeg. Zij be
paalden wanneer er gejaagd moest
worden, wanneer men zich terug te
rugtrok, wanneer het tempo omhoog
moest. Zijn ze er nog, dat soort spe
lers, dat vragen zij zich af.
Een nieuwe stelling: Zijn ze nog no
dig? Richard Witschge vindt het alle
maal geklets. Verantwoordelijkheid
moet je allemaal pakken en niet bij
één man neerleggen...
Richard Witschge, geboren op 20
september 1969. Kwam van SDW
naar Ajax. Speelt nu zeven jaar voor
de Meerclub. Maakt drie jaar deel uit
van het eerste. Zoals iedereen wel
weet is hij een broer van Rob Witsch
ge, die vorig jaar Ajax inruilde voor
St. Etienne. Hoe is het trouwens met
Robbie?
"Het gaat goed met hem. Hij voelt
zich uitstekend in Frankrijk. Ik heb
bijna dagelijks contact met hem. De
ene dag bel ik hem, de andere dag
belt hij mij. Hij heeft geen spijt van
zijn vertrek bij Ajax. St. Etienne is
een leuke club en het geld is ook
niet onaardig. Robbie speelt goed, hij
scoort regelmatig. Ze spelen daar
met twee spitsen. Dat doen de
meeste Franse clubs. Rob heeft een
plaats in de voorhoede. Een beetje
vrije rol. Hij zwerft van links naar
rechts, door het midden en terug.
Dat is wel iets voor hem.
Natuurlijk vind ik het jammer dat hij
weg is bij Ajax. Dat we niet meer sa
men kunnen spelen. Hij is mijn broer
en tegelijkertijd mijn beste vriend.
Zijn vertrek had weinig met de op
komst van Bryan Roy te maken. Hij
kreeg een goede aanbieding van St.
Etienne en daarom is hij gegaan. Ik
vind het dom als er dan verhalen in
de pers verschijnen dat Rob de strijd
met Roy niet aandurfde en dat hij
daarom naar Frankrijk gevlucht is.
Als je een dergelijke aanbieding krijgt
als voetballer en het avontuur trekt
je, dan moet je het doen. Bryan is
een goed voetballer maar hij heeft dit
seizoen ook matige tijden gekend.
Rob is zeker zo'n goede voetballer
als Bryan, hij heeft daarbij nog eens
meer ervaring. Die strijd was nog
lang niet gestreden. De situatie zoals
die er nu is, is toch uitstekend?
Rob voelt zich als God in Frankrijk
en Bryan is nu onze vaste linksbui
ten. Prima toch".
Soms lijkt het wel alsof voetbal gere
geerd wordt door het verleden.
Niemand durft diep in de toekomst te
kijken omdat de ontwikkelingen (met
name op media/commercieel gebied)
zich in een razend tempo opvolgen.
Het verleden blijft altijd even mooi.
Vroeger had je de echte profs die op
de fiets naar het stadion kwamen. Er
waren nog 'echte' leiders. Je had
trainers die bij de spelers gingen kij
ken of ze volgens afspraak om half
elf in bed lagen voor een belangrijke
wedstrijd. En er wordt nu nog
gesproken over die fantastische crea
tieve voetballers die alles op straat
hadden geleerd.
Zeker, straatvoetbal is in bepaalde
mate goed voor de ontwikkeling van
je techniek. Onmiskenbaar. Tweebe
nigheid wordt bevorderd tussen ge
parkeerde auto's en de stoepranden.
Er zijn echter ook oudere trainers die
de nostalgie willens en wetens de
rug hebben toegekeerd. Ger Blok,
geliefd bij de generatie-Vanenburg,
Richard Witschge zoekt de vrije man.
