goede kritieken in de pers en de
positieve reakties van het publiek weet
ik dat er nog wat aan schort.
Als je zo'n tijd uit de running bent
geweest ben je nog teveel aan het
denken bij akties. Het gaat niet
vanzelfsprekend en dat scheelt tienden
van seconden die heel belangrijk
kunnen zijn. Soms heb ik van die
momenten dat ik zonder er bij na te
denken een aktie doe en dan verbaas
ik mezelf want juist omdat het
spontaan gaat, gaat het goed!'
Het is opvallend dat er veel spelers
zwaar geblesseerd raken. Pettersson
voetbalde jarenlang in de Zweedse
kompetitie die bekend staat als zeer
mannelijk maar fair.
Wat zijn Stefans bevindingen van de
Nederlandse verdedigers. Zijn die
harder, gemener dan elders of valt het
mee?
Pettersson: 'Over het algemeen is er
niet zoveel verschil al vind ik de
Nederlandse verdedigers wel iets
gemener. In Zweden zullen
verdedigers je niet zo snel op de
achillespezen schoppen. Wanneer ze
niet bij de bal kunnen schoppen ze
niet. In Nederland is dat anders, hier
word ik veel meer van achteren
geraakt. Het is uiteraard ook zaak dat
de scheidsrechters daar beter op
letten. Zij bepalen de grens en ik ben
van mening dat het schoppen van
achteren veel meer bestraft moet
worden. In de eerste wedstrijd die ik
dit jaar speelde had ik ook het idee dat
er iets harder gespeeld wordt dan in
mijn eerste seizoen. Maar dat kan ook
komen omdat ikzelf nog niet in
topkonditie ben. Dat ik nog iets te
traag reageer om de tackles te
ontwijken.'
Vertrouwen
De tweede wedstrijd van Stefan
Pettersson na zijn blessure die hij in
het eerste elftal speelde was tegen
Roda JC in Kerkrade. Het veld van de
Limburgers hoort al niet tot de beste
van Nederland en daarbij kwam nog
eens dat het terrein door de vorst
keihard was. Moeilijke omstandigheden
dus.
Ook toen kende Stefan echter geen
twijfel om het veld in te gaan. 'Er is wel
over nagedacht hoor', vertelt Stefan,
'De slechte gesteldheid van het veld
kón natuurlijk risiko's hebben maar ik
was op een punt gekomen waarop ik
wist dat medisch alles helemaal in
orde was. De kracht, de stabilitiet van
de knie waren optimaal. Het was
daarom beter om wèl te voetballen.
Trouwens onder dergelijke
omstandigheden neemt geen enkele
spelers domme risiko's, iedereen let op
zo'n hard veld goed op. Gelukkig
speelde ik, want in die wedstrijd
maakte ik mijn eerste doelpunt van het
seizoen. En dat was heel goed voor
het vertrouwen.'
Na 1991
Ruim anderhalf jaar vertoeft Stefan
Pettersson met zijn gezin in Nederland.
Net als zijn vriend en landgenoot Peter
Larsson weet Pettersson zich
uitstekend in het Nederlands uit te
drukken en hij maakt de indruk het
heel goed naar de zin te hebben in
Amsterdam.
Dat zijn de indrukken, maar hoe bevalt
het Stefan écht?
Pettersson: 'Laat ik beginnen te
zeggen dat het 'buitenlandse avontuur'
ongeveer heeft gebracht wat ik er van
verwacht had. Van andere spelers in
Zweden, die al ervaringen hadden in
het buitenland, was ik ook een beetje
geïnformeerd. Wat het voetballen zelf
betreft ben ik eigenlijk heel tevreden,
de blessure daargelaten natuurlijk. Wat
goed is geweest is dat ik mij al snel
redelijk in het Nederlands kon
uitdrukken en dat ik mijn spelers kon
verstaan.
Verder vind ik dat Ajax een goede
groep spelers heeft. Geen hooghartige
types, hoe zeggen jullie datgeen
kapsones.
Een hoogtepunt was de geboorte van
mijn tweede kind, een jongetje, Johan
heet hij.
Wat me is tegengevallen? Nou, niet zo
veel hoor. Er zijn dingen anders maar
dat is logisch, dat hoeft nog geen
tegenvaller te betekenen. In Götenburg
was er meer vriendschap tussen de
spelers. Er werd veel meer met elkaar
gedaan buiten het voetballen om, uit
eten, feestjes, dat hoorde er gewoon
bij en de vrouwen werden daar ook
veel meer bij betrokken. Ik geloof niet
dat dat iets kenmerkends is voor
Zweden want van mijn vriend Mats
Gren, die in Zwitserland bij
Grasshoppers speelt, hoor ik dat het
daar net zo gaat. Ach, het verschilt
waarschijnlijk per club en zulke dingen
moet je niet forceren, misschien is het
beter zo al geloof ik dat een hechtere
band meehelp aan een sterkere
teamgeest.'
Over anderhalf jaar, om precies te zijn
in juli 1991, loopt de verbintenis tussen
Ajax en Stefan Pettersson af. Het lijkt
nog ver weg maar anderhalf jaar zijn
zo voorbij in de voetbalwereld. Heeft
Stefan Pettersson zijn gedachten al
over die relatief nabije toekomst laten
gaan?
'Ja, daar heb ik wel over nagedacht',
antwoordt Stefan, 'en wat dat betreft
hangt er ook veel af van de mening
van zijn vrouw. Zij verlangt een beetje
naar Zweden, naar de familie en de
vrienden en zij zou na het einde van
het contract graag teruggaan naar
Zweden. Mijn gezin is heel belangrijk,
dat is het eerste geluk. Er moet wel
een heel goede aanbieding komen om
ons over te halen nog langer te blijven,
of dat nu bij Ajax is of ergens anders.'
Zweeds elftal en Italië
Ajax of ergens anders. Natuurlijk
hopen de Ajax-fans dat Stefan
Pettersson voor de club behouden
blijft, ook na 1991. Maar de kans is
niet gering dat er aanbiedingen zullen
komen uit het zuiden van Europa, waar
men de verrichtingen van de Ajax-spits
haarscherp in de gaten houdt. Stefan
richt zich in de eerste plaats op Ajax
maar hij droomt wel van Italië. Niet
Scoren, zoals hier het vorig seizoen tegen Roda JC, is Pettersson nog niet verleerd. In de uitwedstrijd
tegen... Roda JC maakte hij koppend zijn eerste treffer in dit seizoen.
