STEFAN HOOPT OP ITALIË
De eerste keer dat Stefan Pettersson na zijn blessure weer in het veld kwam kon hij meteen 'aan de
bak'. Met het tweede elftal speelde hij een pittige wedstrijd tegen FC Utrecht 2.
"Peterssöón, Peterssóón, Peterssóón.
De Ajax-fans hebben weer alle reden
om de naam van hun favoriet door het
stadion te laten schallen. En niet met
de huiverende hoop in hun stem in
afwachting van zijn terugkeer in het
elftal, zoals zij in de eerste
kompetitiehelft zo vaak hadden
gedaan, maar met kracht en trots en
blijdschap na weer een geslaagde
aktie van de spits. Want Stefan
Pettersson is weer helemaal terug.
Na een verbazingwekkend snel herstel
is hij weer de man die de Ajax-aanval
leidt en vrijwel direkt was dat op de
van hem bekende wijze. Sterk aan de
bal, slim kaatsend en... doeltreffend.
'Petterssóón, Petterssóón, Petterssóón',
ja ja de Zweedse kanjer is weer
helemaal terug en veel van de Ajax-
hoop is op hem gericht. Want in deze
tweede helft van het seizoen moet het
dan echt gaan gebeuren, gaat Ajax op
jacht naar het landskampioenschap dat
al veel te lang buiten De Meer terecht
kwam.
Kan nog beter
Stefan zelf heeft er ook enorm veel zin
in. Na maanden van revalidatie brak
nog voor de winterstop het moment
aan dat hij met het Ajax-shirt om de
schouders het veld in mocht. Een last
viel van die Zweedse schouders af
toen de eerste tests goed uitpakten.
Uitstekend zelfs, zo vonden de
supporters en ook de journalisten.
Maar Stefan Pettersson zelf heeft nog
wat kanttekeningen bij zijn eerste
optredens.
'In de eerste plaats ben ik natuurlijk
heel erg tevreden dat het herstel zo
snel is gegaan. Ik geloof niet dat je
eerder van een dergelijke blessure
helemaal genezen kan zijn dan in mijn
geval', zegt Pettersson, die tijdens de
winterpauze even overwipte naar zijn
vaderland om daar in de familiekring
oud en nieuw te vieren. 'Al met al valt
het daarom mee maar het heeft wel
heel veel kracht gekost. En met kracht
bedoel ik vooral mentale kracht. Mijn
hele leefwijze heb ik in die maanden
van revalidatie moeten richten op het
herstel. Extra vroeg naar bed, de juiste
voeding en veel trainen, alleen trainen,
buiten de groep om. Ja, dat was wel
eens geestdodend maar ik wist precies
waarom ik dat deed. De offers waren
het waard. Of het voor mijn vrouw ook
moeilijker was dan normaal? Nou
misschien een beetje maar door die
blessure was ik ook meer dan normaal
thuis. De reizen met het eerste elftal
maakte ik uiteraard niet mee dus dat
viel voor haar mee.'
FC Utrecht 2
In de laatste maanden van het herstel
keek Stefan met heel Ajax uit naar het
moment dat hij niet alleen op de
trainingen maar ook tijdens een
wedstrijd aan de bal zou kunnen
komen. Dat bijzondere moment werd
bepaald op de wedstrijd van het
tweede elftal, thuis tegen FC Utrecht.
In overleg met de technische staf en
de medische begeleiding werd
besloten dat Stefan het in de tweede
helft zou gaan proberen.
Op die dinsdagavond waren er meer
bezoekers dan normaal op de
wedstrijd van Ajax 2 afgekomen. Velen
waren nieuwsgierig naar de eerste
balberoeringen van Stefan Pettersson.
Maar toen men in de eerste helft van
de wedstrijd doorkreeg dat FC Utrecht
de botte bijl niet schuwde (de
scheidsrechter boekte een handvol FC
Utrecht-spelers) vroeg men zich af of
het wel verstandig was om de Zweed
juist in dit duel voor de leeuwen te
werpen.
'Ja, het was hard, hè', lacht Stefan
Pettersson, gevraagd naar zijn
herinnering aan die wedstrijd, 'Terwijl ik
op de bank zat schoot het wel door
mijn hoofd om misschien maar niet te
spelen maar ik ben in de tweede helft
gewoon het veld ingegaan. Nee, de
tegenstanders gingen het duel niet uit
de weg, ik werd niet gespaard. Dat
moet ook niet. Juist omdat het een
pittige wedstrijd was had die eerste
test eigenlijk ook meer waarde. Ik wist
waar ik aan toe was, dat ik tegen een
stootje kon.
Trouwens, die gedachten die ik als
'bankzitter' nog had gehad, was ik,
eenmaal in het veld, op slag vergeten.'
Aanslagen
De speelstijl van Stefan Pettersson is
er één die bepaalde risiko's inhoudt.
Hij is een voetballer die, ondanks de
zwaarste dekking, graag de bal in de
voeten krijgt aangespeeld.
Als weinig anderen kan hij de bal
beschermen en vanuit die situatie een
medespeler in stelling brengen. Zijn
korte draai, waarbij Pettersson de bal
'onder' zich houdt, is vaak heel
effektief maar het brengt met zich mee
dat verdedigers vaker zijn ledematen
dan de bal raken.
Heeft Stefan Pettersson zijn manier van
voetballen een weinig aangepast na
zijn blessure, die immers voortkwam
uit lichamelijk kontakt met een
tegenstander?
Pettersson: 'Ik ben wel eens eerder
geblesseerd geweest maar dit was de
eerste keer dat het gebeurde na een
aanslag van een tegenstander. Ik ben
niet bewust anders gaan voetballen, ik
heb er niet over nagedacht om dat te
doen ook. Maar zeker in de eerste
wedstrijden heb ik de bal wel wat
sneller afgespeeld. Onbewust, dat ging
automatisch.
Het is waar dat mijn manier van spelen
me wat kwetsbaar maakt maar het is
tegelijkertijd ook één van mijn sterke
punten. Daarom hoop ik dat ik zo snel
mogelijk weer op de oude manier ga
spelen. Voor mijzelf heb ik het gevoel
dat ik er nog niet ben. Ondanks de
