Einde van Ron Willems lijdensweg in zicht
Met Bryan Roy is hij de enige Ajacied
die iedere morgen zo tegen tienen niet
met een snelle Citroen BX het terrein
van De Meer oprijdt: Ron Willems
Nee, Ron komt met de fiets. Niet
omdat hij, zoals Roy, maar omdat
fietsen hem helpt bij zijn herstel.
Bovendien is de afstand van zijn huis
naar De Meer best te doen per
tweewieler dus hij arriveert niet buiten
adem aan de poort.
De bescheiden wijze waarop hij zich
elke dag bij Ajax meldt is een beetje
symbolisch voor de rol die hij op de
achtergrond speelt. Geblesseerde
spelers vallen misschien niet zo zeer
uit de gratie maar in elk geval wel
buiten de belangstelling. Hoewel dat in
Ron Willems' zijn geval aanvankelijk
andersom was.
Nu plengt Ron in alle rust en stilte
bloed, zweet en tranen om weer
helemaal fit te worden. Maar aan het
begin van dit turbulente Ajax-seizoen
was hij een veelgeplaagd man. Zijn
enkelblessure nam mysterieuze
vormen aan. Van allerlei kanten werd
gespekuleerd over de aard en de ernst
van de kwetsuur. Af en toe had het alle
schijn dat er een heuse prestigezaak
over zijn rug werd uitgevochten.
Die akelige tijden zijn ten einde. Tot
grote opluchting van Ron Willems die
op een gegeven moment bewust de
pers meed om zo te voorkomen dat er
nog wat olie op het vuur werd gegooid.
"Ik ben geen jongen die snel bij de
pakken neerzit", zegt Ron, terugkijkend
op de periode van onzekerheid, "maar
op een gegeven ogenblik zat ik het
liefst in m'n eentje thuis, lekker rustig.
Het liefst praatte ik helemaal niet over
mijn blessure. Ja, ik ben misschien wat
gesloten maar voor mij werkte het zo
het best. Zelfs met mijn ouders had ik
het er liever niet over. Met opzet heb ik
de pers gemeden. Af en toe stonden er
dingen in de krant waar ik mezelf over
verbaasde. Die afstand tegenover de
media was een soort zelfbescher
ming".
Knoop doorgehakt
Het moeilijkste is nu achter de rug.
Aan het eind van vorig jaar werd de
knoop doorgehakt. De veelbesproken
rechterenkel van Ron Willems werd in
het mondaine Zwitserse Sant Moritz
door de specialist dr. Marty
geopereerd nadat alle andere
genezingsmethodes niet het gewenste
resultaat haden opgeleverd. "Als ik nu
terugkijk is het alsof ik, in de periode
vóór de operatie, wel een keer of zes
zeven helemaal opnieuw ben
begonnen. Elke keer kreeg ik weer
last. Ik stond helemaal achter de te
volgen weg en ik deed er alles aan om
weer gezond te worden. Toen na de
operatie in Zwitserland dokter Marty
me zei dat alles helemaal in orde zou
komen viel er een last van me af".
Ron Willems kan de toekomst weer
met optimisme tegemoet zien en een
gulle lach hóórt ook op het gezicht van
de middenvelder.
Hoewel hij al driekwart seizoen onder
de pannen is bij Ajax is een introduktie
van de pechvogel op zijn plaats.
Voetbalgek
Tweeëntwintig jaar geleden
aanschouwde Ron Willems in het
kleine Overijsselse plaatsje Vaassen
het levenslicht. Al jong verhuisde Ron
met zijn ouders verder naar het
Oosten, naar Zwolle. Helemaal
voetbalgek wilde hij al snel niets liever
dan voetballen in een club. Omdat hij
pas zes jaar was, kon dat niet bij de
eerste club waar vader Willems hem
aanmeldde, HTC. Trainen mocht er wel
maar voor het echte voetballen was
Ron nog te jong. Dat vond Ron
Willems natuurlijk maar niets en na wat
aandringen werd er een club gevonden
waar ze hem wel wilden laten spelen:
PEC Zwolle.
De Zwolse club wilde wel wat water
bij de wijn doen en heeft daar geen
spijt van gekregen. Na de hele
jeugdopleiding te hebben doorlopen
debuteerde Willems op zestienjarige
leeftijd in het eerste elftal. Verkiezingen
in het UEFA jeugdelftal volgden en de
ster van Ron Willems steeg snel.
Toen PEC Zwolle in 1985 de trieste
gang naar de Eerste divisie moest
maken nam Ron afscheid van de
groen-witten om het hogerop te
zoeken bij FC Twente. In Enschede
zette de ontwikkeling van de steeds
sterker wordende aanvallende
middenvelder zich voort. Dat kwam tot
uiting in een plaats in Jong Oranje en,
later in het Olympisch Elftal. Een
logisch gevolg op zijn interlandkarrière
als UEFA-speler. En aan het eind van
het vorig seizoen, kwam dan de
opmerkelijke transfer naar Ajax.
Opmerkelijk, niet zozeer vanwege de
kwaliteiten van Willems maar vanwege
het, naar Nederlandse begrippen, hoge
bedrag dat Ajax voor de beloftevolle
voetballer over had: 1,8 miljoen gulden.
Een bedrag dat Europees natuurlijk
niet zo veel voorstelt, maar in den
lande nogal wat stof deed opwaaien.
'Ik ben geen jongen die bij de pakken neerzit'
Ron Willems:
