Het verlies van Cruijff was ook in het veld duidelijk voelbaar, al werd be weerd dat Mühren teveel in dienst van Cruijff speelde en te weinig zelf initiatief mocht nemen. "Och nee. Johan heeft later wel een gezegd hoe belangrijk ik was voor het Ajax-team. Met Cruijff en Keizer voor me hoefde ik alleen het simpele te doen, en als het nodig was deed ik m'n werk. Voor hen was ik een ideale aanvulling. Maar als de stand ernaar was ging het circus wel open. En vergeet niét dat Cruijff natuurlijk ook een beetje van ons afhankelijk was." Nagenieten De herinneringen aan die "cir custrucs" doen nog regelmatig de ronde bij de oude getrouwen op de Ajax-tribunes. Ook de voetballer zelf kan nog grijnzend nagenieten. "Frits Flinkevleugel is er ooit eens het ergst ingetuind, toen ik aan de zijlijn een voorzet gaf en op de bal bleef staan. Frits was toen echt aan het zoeken waar de bal was. Maar je doet zoiets nooit bewust, dat is de situatie op dat moment. Bij Ajax - Feyenoord zag ik mezelf later op de televisie. Toen zag je de camera wegzwenken op zoek naar de bal." De camera verslikte zich ook bij Ajax - Bayern München, in 1973, toen Mühren zo onverwacht de tweede goal inknalde, dat regisseur Paul Römer het doelpunt net miste. "Ze waren net van camera aan het wisselen. Jammer, want het was een mooie. Als ik Römer nog wel eens tegenkom wordt hij nog woest." Legendarisch zijn de strafschoppen die Mühren op de training (en tegen woordig in de zaal) achter zijn stand been om in de kruising joeg. Maar bij Ajax was er voor dergelijke strapat- sen geen plaats. "Het risicoverhaal, hè. Als het mislukte kon ik zelf wel naar de kleedkamer lopen zonder dat Michels wat hoefde te zeggen, 't Is geen cir cus', riep hij bij dat soort geintjes. Maar als het drie, vier-nul stond, stond hij zelf op de bank te klappen. Johan en Pietje vroegen me wel eens om een strafschop zo te ne men. Ik heb het een keer gedaan bij Volendam, tegen Nico de Bree van NEC. Maar dat viel de mensen niet eens op. Toch kon ik bij Ajax meer dan bij Volendam. Daar kreeg ik op m'n sodemieter als ik een pass met effect gaf, die konden ze niet behan delen. Maar bij Ajax deden ze niet anders." Liefde vóór geld De veronderstelling dat Gerrie een lieve cent op de bank aan zijn gou den Ajaxtijd overhield, kan hij grinni kend weerleggen. "In het jaar dat we de Europacup wonnen, de beker, het kampioen schap, de Wereldbeker en de Super cup, verdiende ik 125.000 gulden, en daar ging 72% belasting af, dus ik had gewoon het loon van een bouw vakker. Johan verdiende wel iets meer dan ik, maar het leek natuurlijk nergens op. Mijn laatste contract was 25.000 gulden. Barry Hulshoff kreeg 33.000, en daarom kreeg ik er van Van Praag ook achtduizend gulden bij. Daar kwamen natuurlijk wel de wedstrijden bij, maar ik kwam zelden boven een ton. Maar och, ik was te vreden, voetbal was mijn leven. Ik zou het zo weer over willen doen. Ik heb toch een schitterende tijd gehad." In 1974 vierde Nederland triomfen bij de WK in West-Duitsland. Onder hen die schitterden door afwezigheid was, naast de geblesseerde Hulshoff ook Mühren. "Ik was een beetje voetbaloverspan nen. Bovendien was m'n zoon pas geboren en die presteerde het om vier maanden aan één stuk door te huilen, een navelbreuk naar achteraf bleek. Dat knaagt aan je. Michels wil de dat ik me zou bedenken. Mijn vader en mijn vrouw vonden dat ik moest gaan, maar ik kon het niet op brengen. We zijn naar een zomer huisje gegaan. Nu was ik eerlijk ge zegd nooit zo'n Nederlands-elftal man. Als we een belangrijke wedstrijd met Ajax hadden kwam Van Praag naar me toe of ik "niet wat had", en dan zei ik maar weer dat ik een blessure had. Ajax was mijn leven, Nederlands Elftal was praten over premies en dan achteraf zeggen dat je het voor de eer deed. Daar kon ik niet goed tegen. En er was altijd haat en nijd tussen Ajacie- den en Feyenoorders toen." 8 Op 9 november 1971 trouwde Gerrie Mühren met Grietje. Natuurlijk in Volendam, en omgeven door dorpsgenoten in stijl. Barry en Hilda Hulshoff waren bij de feestelijkheden present.

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1989 | | pagina 10