Mark Verkuijl vindt zijn stek
"In het begin keek ik m'n ogen uit"
"Toen me aan het begin van het sei
zoen ter ore kwam dat Ajax be
langstelling had om me over te ne
men van FC Groningen, kwam dat
eerlijk gezegd als een grote verras
sing. Een heel aangename verras
sing hoor, want Ajax heeft me altijd
al vreselijk aangesproken en ik was
ontzettend blij."
Aan het woord is Mark Verkuijl, één
van die nieuwe gezichten binnen de
selektie die afgelopen zomer hun ge
luk kwamen beproeven in De Meer.
Voor Mark ging in de laatste weken
van het vorig seizoen misschien niet
een droom dan wel een grote ambitie
in vervulling: spelen bij topclub Ajax.
Hij herinnert zich de dag dat hij ge
confronteerd werd met de warme in
teresse van Ajax nog goed:"De ma
nager van FC Groningen, Martin
Koeman, kwam met dat nieuws bij
me en hij voegde er aan toe dat FC
Groningen alle mogelijke moeite zou
doen om me te behouden. Maar eer
lijk gezegd had ik toen al het gevoel
dat de zaak wat de clubs betreft al in
kannen en kruiken was. Nogmaals,
het was fantastisch dat ik die kans
kreeg, maar toch heb ik de overgang
wel goed overwogen. Aan de ene
kant was ik natuurlijk trots dat Ajax,
het hoogste in het Nederlandse voet
bal, mij wilde hebben, maar aan de
andere kant speelde ook mee dat FC
Groningen eindelijk goed ging draai
en. Maar de lichte twijfel was ik snel
kwijt hoor. Toen ik alles op een rij
zette begreep ik dat het een eenmali
ge kans was, en als ik die niet zou
pakken, ik later ontzettend spijt zou
krijgen."
Even voorstellen
Boordevol ambitie en uiteraard met
de beste voornemens, stapte Mark
Verkuijl dus in juli door de Ajax-poort
om zich te melden voor de eerste
training. Maar wie is nu eigenlijk
Mark Verkuijl, de man die aanvanke
lijk als linksachter, maar de laatste
tijd vooral als centrale verdediger zijn
opwachting maakt in het eerste elf
tal?
Mark Verkuijl werd op 19 november
1963 in Utrecht geboren en meldde
zich als zevenjarig jochie bij de ama
teurclub VV Utrecht. Daar ontwikkel
de Mark zich in eerste instantie als
een aanvallend ingestelde midden
velder. Op zijn veertiende kreeg
Mark de kans om met andere talent
volle voetballers te trainen bij FC
Mark Verkuijl met vriendin Letty.
Utrecht, in het kader van het jeugd-
plan Utrecht. Dat hielp Mark niet al
leen in de ontplooiing van zijn moge
lijkheden, maar ook aan de linksach
terplaats. Bij FC Utrecht trainde Mark
onder Jan Verkaik en die werd door
Gijs Uijtenbos, de jeugdtrainer van
VV Utrecht en talent-scout van FC
Utrecht getipt om de jonge Mark
eens als linksachter te proberen.
Toen Mark als zestienjarige dan ook
definitief bij de FC Utrecht werd inge
lijfd was dat als linksachter, een
plaats die hij tot aan dit seizoen bij
voorkeur bezette.
"Bij FC Utrecht kwam ik in het twee
de elftal terecht, toen heette dat nog
"C-team", vertelt Mark. "In het begin
was dat natuurlijk geweldig. Je had
als jonge voetballer toch maar event
jes het profvoetbal bereikt.
De ambitie was groot maar de kan
sen op doorbraak bleven uit. Daar
mee verdween ook de motivatie. Na
een jaar of drie in het C-elftal ging
het eigenlijk steeds slechter. De mo
tivatie van de eerste anderhalf jaar
was helemaal weg. Je hebt het dan
wel gezien, spelen voor een handje
vol mensen. Het is ook verkeerd om
als jonge voetballer het C-team of
een tweede elftal als doel te zien.
Het is gewoon een tussenfase waarin
keihard gewerkt moet worden om de
top te bereiken, de échte top. Het
laatste seizoen zou er één van bui
gen of barsten worden en het leek er
sterk op dat het barsten zou worden.
Ik had wat ruzie met de trainer, voel
de me niet op mijn gemak. Maar
opeens kreeg ik toch mijn kans. Vlak
na de winterstop haalde de toenmali
ge trainer van het eerste elftal, Barry
Hughes, mij bij het eerste elftal. Niet
alleen voor de bank maar tegen Go
Ahead Eagles stond ik er meteen in.
Ik weet het nog goed, in de Galgen
waard, op een hard besneeuwd veld
op gympies want op kicksen was er
niet te voetballen. Het was een leuk
debuut want ik had de mazzel om
meteen te scoren en we wonnen met
3-1."
Met dank aan Barry
Na zijn debuut verdween Mark Ver
kuijl niet meer uit het vizier. Hughes
gaf Mark op voorhand vijf wedstrijden
om zich te bewijzen en dat deed hij.
Dankzij Barry bleef Mark Verkuijl dus
gespaard voor het betaalde voetbal.
Had de Welshman niet zo'n ingeving
gehad dan zou Mark nu waarschijn
lijk horen tot het grote leger van te
leurgestelde voetballers die het in het
betaalde voetbal nét niet haalden.
Verkuijl ontplooide zich, met dank
aan Barry Hughes, tot een volwaardi
ge Eredivisievoetballer. Hughes ging
weg, Nol de Ruiter kwam, maar dat
stagneerde Mark's ontwikkeling
geenszins. Jong Oranje werd ge
haald en een paar jaar later stond
