Oranjekandidaat Aron Winter in duel met PSV-verdediger Edward Linskens tijdens de laatste topper in De Meer. Het gaat immers om het ploegbelang en ik heb van mezelf dat ik altijd daar wil zijn waar de bal is. Dat heeft tot gevolg dat ik soms nog teveel meters maak in een wedstrijd. Ik ben nog te gretig maar dat zal wel slijten. Ik geloof dat, wanneer ik een jaar of 26 ben, ik een ander type voetbal speel dan nu",- beoordeelt Winter die, topvoetbalier als hij is, toch ook zijn favoriete spelers heeft. „Ik hou van technische voetballers, spelers die iets aparts hebben zoals Diego Maradona, Ruud Gullit, Frank Rijkaard en Marco van Basten. Ik weet niet zoveel van mijn geboorteland Suriname, toen ik vijf was verhuisden we naar Nederland, maar ik voel me wel Surinamer en met de Surinamers heb ik de liefde voor het technische, typisch Zuidamerikaans voetbal gemeen. Je ziet steeds meer Surinaamse voetballers doorbreken. Dat heeft volgens mij te maken met het natuurlijke atletische vermogen én die liefde voor techniek, lekker pingelen!" Voetbal en studie Aron woont met zijn zusjes Sandra (22), Sherida (19) en Monique (17) bij vader en moeder Winter thuis in Lelystad. Het was nog niet zo lang geleden dat hij de afstand tussen het ouderlijk huis en het Ajax-stadion met de bus aflegde. „Het waren lange dagen," herinnert Aron zich. ,,'s Morgens vroeg op, met de bus naar Amsterdam waar ik op school zat, vanuit school naar de training bij Ajax en dan 's avonds weer ruim drie kwartier in de bus naar Lelystad. Op een gegeven moment heb ik toen moeten kiezen. Of de school of het voetbal. Die keus was natuurlijk niet moeilijk want een profkarrière, daar droomde ik van. Maar het is niet zo dat ik mijn toekomst verwaarloos. Via de Studie- en Begeleidingscommissie van Ajax volg ik nu een cursus om het middenstandsdiploma te halen." Niet slecht bekeken van Wintertje, om de maatschappelijke kant van het leven niet helemaal te vergeten. Voetbal zal voolopig echter de hoofdrol blijven spelen in zijn leven. Het wordt weer een interessant en krachtenverslindend seizoen met naast de kompetitie en het nationale bekertoernooi andermaal het Europa Cup-avontuur en daarna het Europees Kampioenschap. Bij elkaar heeft Aron er toch alweer vijf interlands opzitten, de laatste uit tegen Griekenland. „Ja," mijmert Aron, „er ligt nog een heel programma voor de boeg en er is de afgelopen anderhalf jaar al zoveel gebeurd. Want naast de selektie voor de nationale ploeg heb ik ook nog met Jong Oranje gespeeld. We hebben ons gekwalificeerd voor de kwartfinale van het EK en dat was ook een uitstekende prestatie. Natuurlijk hoop ik er bij te zijn wanneer Oranje naar Duitsland gaat. Ik ben er nog niet zo heel erg mee bezig, Ajax staat voorlopig nummer één, maar het zou fantastisch zijn wanneer ik het Europees Kampioenschap zou meemaken." Dat aanstaande EK is niet alleen een prestigieus voetbalevenement maar ook een 'etalage' waar de grootste Europese voeballers zich in de kijker van de rijke voetbalclubs willen en/of kunnen spelen. Zelf is Aron zich er nog niet zo heel erg van bewust maar ook over onze landsgrenzen is zijn naam bekender aan het worden. Over de lokroep van het buitenland haalt Aron de schouders op. „Ik hou me daar zeker nu niet mee bezig. Ik heb nog een verbintenis voor een half jaar met Ajax. Ik richt me dus op Ajax en de rest laat ik allemaal maar op me af komen. Het gaat er in de eerste plaats om goed te spelen." Nee, Aron Winter laat zich niet gek maken door het geruchtencircuit. Hij voelt zich thuis in De Meer waar hij eens voor de leeuwen werd geworpen maar nu, een niet meer weg te denken pijler van het Ajax-elftal is. 15

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1988 | | pagina 17