PETER LARSSON
EEN NIEUWE JUACIED STELT ZICH VOOR
Peter Larsson
Geboren: 8 maart 1961
te: Nassjö (Zweden)
Lengte: 1.83 m.
Gewicht: 80 kg.
Positie: centrale verdediger.
Vorige clubs: Hallby, Halmstadts
BK en IFK Gotenborg.
Interlands: 21 voor Zweden
In de laatste kompetitiewedstrijd
van Ajax voordat de winterstop
begon, om precies te zijn op zondag
20 december j.L, maakte het
Amsterdamse publiek kennis met
een nieuwe Ajacied: de Zweed Peter
Larsson. De hoogblonde Viking
maakte een uitstekende indruk
tijdens zijn eerste optreden in De
Meer en straalde rust en
gedegenheid uit. Faktoren die de
Ajax-defensie node miste, vooral na
het wegvallen van Ronald Spelbos.
Wanneer Spelbos weer volledig
hersteld is van zijn knieletsel zal hij
met Peter Larsson een ijzersterk,
imponerend centraal
verdedigersduo gaan vormen. De
één, Ronald Spelbos, kennen we
natuurlijk al terdege. De ander.
Peter Larsson is, ondanks een al
rijke internationale ervaring, wat
minder bekend. Vandaar dat we de
stoere Zweedse verdediger hierbij
aan u voorstellen.
Peter Larsson aanschouwde het
levenslicht op de 8e maart van het
jaar 1961Over enkele maanden
wordt hij dus 27 jaar. Als jongetje
begon hij met voetballen bij de club
Hallby in de gelijknamige plaats die
op een paar kilometer van zijn
geboortestad Nassjö ligt. Daar werd
de basis gelegd voor de ontwikkeling
van het talent van Peter.
Op z'n eenentwintigste maakte Peter
Larsson de eerste stap naar het
hogere voetbal. Halmstadts BK, de
Zuid-Zweedse club die getraind werd
door de Nederlander Jan Mak, trokde
atletische verdediger aan en als
speler van Halmstadts BK maakte
Peter Larsson ook zijn entree in de
nationale ploeg. Eigenlijk was dat
een logisch vervolg want in het
Zweedse elftal onder de 21 jaar was
hij al een vaste waarde.
'Dat debuut kan ik me nog goed
herinneren', lacht Larsson, 'Dat was
niet tegen bijvoorbeeld Denemarken
of Noorwegen, landen waar Zweden
natuurlijk veel voetbalkontakt mee
heeft. Nee, ik speelde voor het eerst
in de nationale ploeg op Trinidad.
Met een grote Zweedse selektie
maakten we in 1983 een toer door
Midden-Amerika. Onze 'thuisbasis'
was Barbados en van daaruit vlogen
we naar Trinidad en Mexico om tegen
hun nationale elftallen te spelen. Te
gen Trinidad was het dus mijn eerste
keer en ik speelde in het centrum sa
men met Sven Dahlkvist, de stopper
van IFK Göteborg. Toevallig werd ik
anderhalf jaar later door datzelfde
Göteborg aangetrokken als opvolger
van Dahlkvist...'
Hoewel nog maar net in Nederland
bedient Peter Larsson zich regelma
tig van Nederlandse woorden en ter
men. Echt zinnen maken is er nog
niet bij maar de gretigheid waarmee
hij blijk geeft de Nederlandse taal te
willen leren spreken, zijn kenmer
kend voor zijn ambitie.
'Het is enorm belangrijk om Neder
lands te spreken', verklaart Peter.
'Helemaal op de positie waar ik speel
moet ik de andere spelers duidelijk
kunnen maken wat er moet gebeu
ren. Ik denk ook dat wanneer je de
taal niet kent er teveel langs je heen
gaat. Grappen in de kleedkamer be
grijp je dan niet, je steekt maar de
helft op van wat de trainer zegt. Dat
maakt dan al gauw dat je wat buiten
de groep valt en dat is natuurlijk niet
de bedoeling. Ik wilde al jaren naar
het buitenland en ik ben al 26 dus de
kans die Ajax me biedt wil ik met beide
handen aangrijpen. Vandaar ook dat
ik me zo snel mogelijk aan het Neder
landse leven wil aanpassen.'
Europese ervaring
Terug weer even in de tijd.
Bij IFK Göteborg, met lengte de
meest gerenommeerde Zweedse
club van de laatste jaren, beleefde
Peter Larsson vele Europese
triomfen, terwijl hij zich als IFK-er
ook vast in het Zweedse elftal
speelde. De 'anglarna' (de engelen)
zoals de spelers van Göteborg door
hun supporters liefkozend worden
genoemd, kwamen de laatste jaren
steeds ver in het Europa Cupvoetbal.
Peter Larsson in het blauw-witte shirt van IFK
Gotenburg. De atletische verdediger moet de
Ajax-defensie meer zekerheid en routine geven.
Nadat Göteborg in 1982 voor het
eerst een Europese hoofdprijs (in dit
geval de UEFA-Cup) naar
Skandinavië had gebracht deed de
club, met Peter Larsson als een van
de steunpilaren, dat het afgelopen
seizoen nog eens dunnetjes over.
Opnieuw werd de UEFA-Cup een
prooi van Göteborg dat in de dubbele
finale het Schotse Dundee versloeg.
'Die finales horen tot de
hoogtepunten in mijn karrière', blikt
Peter Larsson terug, 'Vooral de
wedstrijd in Dundee was een
onvergetelijke gebeurtenis. In
Gotenburg, in ons eigen
Ullevi-stadion, hadden we met 1 -0
gewonnen. Een kleine voorsprong
maar die verdedigden we in
Schotland perfekt. Het was een
heksenketel in het kleine, gezellige
stadion van Dundee en we stonden
konstant onder druk. Echt op z'n
Engels, veel hoge ballen en een
genadeloos tempo. We kwamen weer
op een 1 -0 voorsprong en Dundee
gooide nog meer kracht en
Dundee kwam wel tot een doelpunt
maar door het gelijke spel pakten wij
de Cup. Het mooiste kwam eigenlijk
daarna. Hoewel hun favoriete club de
finale verloren had kregen we van het
Dundee-publiek een staande ovatie.
Ongelooflijke momenten waren dat,
schitterend dat zoiets nog kan in het
hedendaagse voetbal.'
Was het UEFA-Cupfinale tegen