Edo Ophof: 'Ajax is niet anders dan ons maatschappelijk Nederland, roep ik altijd. Dat betekent dat alle deuren voor je open
gaan op het moment dat je ertoe doet en dat je iemand bent. Dat is geweldig. Als dat moment geweest is, dan wordt het stil.'
Heeft het feit dat jullie hebben gespeeld voor Ajax jullie verder geholpen in
jullie verdere carrière?
Edo: Ik stond in de laatste jaren van mijn carrière bij Lotto SPA
(Italiaans merk in sportkleding en schoenen) onder contract. Na mijn
periode bij Ajax ben ik daar als marketing en public relations manager
begonnen. Hier kwam ik, veelal wereldwijd, sponsorovereenkomsten
met bonden, clubs en spelers overeen. Natuurlijk was het een pré dat
ik bij Ajax gespeeld had. Na 10 jaar ben ik hier mee gestopt en had ik
inmiddels al mijn trainersdiploma's coach en management betaald
voetbal gehaald.
De bedoeling was om het betaalde voetbal als trainer in te gaan maar
mijn vader vroeg of ik zijn bedrijf over wilde nemen. Aangezien ik enig
kind was en mij moreel verplicht voelde, voor alles wat hij voor mij
had gedaan, ben ik toen de zaak in gegaan.
Simon: Ajax is de beste club van Nederland en het is ook altijd mijn
favoriete club. Als je bij Ajax speelt en je speelt ook internationaal, dan
gaan de deuren voor je open. Ik heb heel veel aan de club te danken
en ik ben eigenlijk een voorbeeld voor de jeugd die ons opvolgt,
vooral voor onze Molukse jeugd. Ik ben nog altijd dankbaar dat ik dit
mag en kan blijven doen. Na mijn voetbalcarrière bij Ajax heb ik nog
vier jaar voor Standaard Luik gespeeld. Daarna terug naar Nederland
om drie seizoenen te gaan spelen bij Feyenoord. Toen ging ik weer
terug naar België. Daar heb ik negen jaar mogen en kunnen spelen
voor Beerschot en Germinal Ekeren, tot tien dagen voordat ik veertig
werd. Daarna kon ik weer terug naar Standaard Luik als trainer en dat
heb ik drie jaar gedaan. Toen kwam Hans Westerhof met de vraag of
ik trainer bij Ajax wilde worden. Daar denk je dan geen twee keer
over na.
Sonny: Je blijf altijd Ajacied. Ik heb hier 21 jaar mogen werken, in
dienstverband als speler en als coach. Ik ben nog steeds betrokken
bij Ajax. Ik doe wat voor de Ajax Coaching Academy en ik word
ingehuurd door Ajax om eventuele dingen op te zetten. Morgen ga
ik naar Suriname om daar wat op te zetten met een aantal mensen.
Ik geef heel veel clinics in de Arena voor Ajax.
Hoe kijken jullie aan tegen Ajax, anno 2018?
Simon: Zoals het nu loopt zijn we nog niet echt constant. Ik ben
vijf jaar weg geweest, van 2009 tot 2014. In die periode werkte ik in
Saoedi-Arabië. Toen ik terugkwam na die vijf jaar, vond ik dat er veel
was veranderd. Teveel om op te noemen.
Zoals?
De normen en waarden binnen de club! Toen ik wegging, waren wij
eigenlijk niet zo groot als toen ik terugkwam. Er liepen bij mijn terug
komst in 2014 heel veel mensen in het trainingspak wat ik nu draag.
Die zaten in dezelfde kleedkamer en die kenden elkaar niet. We liepen
elkaar voorbij, zo van 'hoi' en 'hai'. Dat ben ik niet gewend. In België
gaven we elkaar allemaal een hand. In 2014 kwam iemand binnen aan
deze ronde tafel en die gaf jou wel een hand en de anderen niet. Daar
kan ik niet tegen. Als de spelertjes binnen komen, dan geef ik ze alle
maal een hand. Ook die man die in het hok zit. Tegen die man zeg je
Simon Tahamata
3 x landskampioen
1 x bekerkampioen
Begonnen bij Theole in Tiel
1971: proefwedstrijd Ajax
en aangenomen.
24 oktober 1976 Debuut Ajax 1
Edo Ophof
3 x landskampioen
3 x bekerkampioen
1 x Europe Cup II
Begonnen bij SV Candia '66
in Rhenen
Sonny Silooy
7 x landskampioen
4 x bekerkampioen
3 x Supercup
1 x EC I
1 x EC II
1 x UEFA Cup
1 x UEFA Super Cup
1 x Wereldbeker
Begonnen bij Zilvermeeuwen
goedemorgen. Want die doet ook iets voor de club. De terreinknech
ten die hier rondlopen, horen allemaal bij ons, die moet je niet voorbij
lopen. Ik vind dat het zo moet gebeuren en als ik de mensen er niet
op aanspreek, wie gaat dat dan doen?
Sonny: Hier in Nederland is het toch anders dan in Franrijk In
Frankrijk moet je verplicht iedereen een hand geven. In België ook
en in Duitsland is het precies hetzelfde. In Nederland proberen ze
om geen gedag te zeggen en kijken ze de andere kant op.
Simon: Bij het eten 'eet smakelijk' zeggen, niemand kijkt op of om.
Niemand reageert! Kinderen komen hier en die zijn bij ons, een
beetje opvoeden hoort erbij. Wat ze thuis doen kunnen wij niet
controleren, maar als ze hier komen moeten wij het doen. Ha, he,
wat? 'Wat zegt U!' Zo kan het ook! Als ik hier zie dat kinderen met
andere merken lopen dan Adidas, dan moet ik daar iets van zeggen.
Waar staat Ajax anno 2018?
Edo: Net zoals Simon zegt, soms beseffen (jeugd) spelers niet wat
het is om Ajax te vertegenwoordigen. Het respect dat Ajax wereld
wijd heeft is nog steeds enorm, zelfs ik pluk daar soms nog de vruch
ten van. Wanneer ik zakelijk (zeker in Azië) op pad ben en men
30
