John Busink, jeugdleider C2
Ed Oudhuizen, jeugdleider E1
24
Onze nieuwe aanwinsten waren te zien op de Amsterdam Youth Indoor O/I0 bij onze buren Borchland in de Amstelhal. Niet alleen de Al en C2 hierboven
werden kampioen, maar ook de D2, E1, E2 en F1. Zes jeugdteams kampioen, dat is des Ajax en onze trots: 'De Ajax Jeugdteams'. De Sint is het hiermee eens.
Het is geweldig om leider te zijn van onze E1, de jonge talentvolle
spelers te mogen begeleiden, ze een veilig gevoel te geven, veel plezier
met ze te maken en vooruitgang te boeken op allerlei gebied.
Ergens begin 2005 belde Cor van Eijden mij met de vraag of ik inte
resse had in een rol als elftalleider binnen de jeugdopleiding van Ajax.
Na een wedstrijd te hebben meegelopen was het duidelijk. Dit ga ik
doen. Ik had Cor meegegeven dat ik graag bij de C-junioren zou wil
len starten. Toevallig was daar
juist plek, te weten de C2.
Ondertussen zijn we nu l0
jaar verder en zit ik nog altijd
bij de leeftijdsgroep 13 en 14
jarigen. In deze leeftijdscatego
rie gebeurt er gedurende het
seizoen veel met de jongens.
Zowel fysiek als mentaal zie je
dat spelers een sterke ont
wikkeling doormaken in nog
geen jaar tijd. Dat blijf ik een
boeiend verschijnsel vinden.
Als leider is het onder andere
belangrijk dat je dingen signa
leert die niet altijd met voet
bal te maken hebben. Dat zie
je duidelijk terug in het gedrag
van de spelers. Dan moet je
kunnen inschatten, hoe met
bepaalde situaties om te gaan
en soms een speler te onder
steunen als het even niet gaat.
Aan de andere kant zie je er
op toe dat er respectvol met
elkaar wordt omgegaan en dat ze zich netjes aan de afspraken hou
den. Dan is het mooie van zo'n groep, dat ze altijd kijken tot hoever
ze kunnen gaan. Net tot de grens of soms er overheen.
Records worden
verbroken
Over het hooghouden
gesproken: dit seizoen was
fenomenaal, diverse records
zijn er gesneuveld, met als
winnaar Silvano Vos die boven
de drieduizend keer uitkwam.
Je wordt er geen profvoet
baller mee, misschien een car
rière in het circus, maar het
is wel een unieke prestatie.
Tien mooie jaren
Afsluitend kan ik zeggen dat de afgelopen tien jaar er veel mooie
momenten zijn geweest. Dan denk ik in het bijzonder aan onze aan
wezigheid en prestaties op internationale toernooien. Daar merk je
pas echt goed hoeveel impact de naam Ajax heeft en wat het betekent
om je club te mogen vertegenwoordigen. Maar het meest memora
bele blijft toch iedere keer weer het moment als een van jouw jon
gens zijn debuut mag maken in Ajax 1. Hoe trots kun je dan zijn als
leider?
Vele leermomenten en
fantastische wedstrijden.
In Nederland is dit seizoen
jammer genoeg te weinig
tegenstand: de huidige E1 heeft van alle wedstrijden dit seizoen er
slechts één verloren. Hele dikke overwinningen werden gehaald in
de twingames BVO competitie; de E1 is een terechte kampioen.
Goed voor de ontwikkeling is dat we veel (buitenlandse) toptoer
nooien spelen. Kleine nederlagen tegen Juventus, AC Milan of gelijk
spelen tegen Manchester United, Basel, en laatst tegen Chelsea:
daar leren ze van. Zwaarbevochten overwinningen op Benfica, PSG,
Anderlecht en AS Roma blijven de mooiste wedstrijden.
Kortom, het is een feest met al die verschillende karakters om te
gaan, er een eenheid van te smeden, het spel te spelen en een ver
trouwenspersoon te zijn. Ook naar de ouder(s) toe, zodat er rust
heerst rondom het team en de trainers in hun vakgebied verder
kunnen bouwen. Bij onze El is het nooit saai; 22 spelers in het team,
competitie spelen we twingames 8:8, bekerwedstrijden 9:9, vriend
schappelijk 11:11 en soms een buitenlands toernooi weer 7:7. Veel
verschillende veldbezettingen, afmetingen en posities. Daarnaast
komt het spelertje dat voor
de thuiswedstrijd van ons
eerste elftal in de ArenA de
bal mag hooghouden en met
de trainers en een speler van
ons eerste op de foto mag
- de mascotte - ook altijd uit
onze El.
