üg' kunnen meehelpen aan het nieuwe denken bij Ajax. Ik heb met de toenmalige voedingsdeskundige Jacqueline Kuperus en Ed Lefeber regelmatig om de tafel gezeten omdat de kwaliteit niet goed was, Ajax onwaardig. Zij zijn onder meer bij mij in de Tweede Kamer geweest om hen te laten zien hoe het ook anders kan. Na de aanstelling van Dennis en zijn mensen vind ik ook dat we op het gebied van voeding een megasprong hebben gemaakt.' Dennis: 'Wij hebben nu ook het eerste elftal erbij gekregen. En wat veel mensen niet weten is dat we voor het Ajax-personeel in de ArenA voor zo'n veertig mensen de lunch verzorgen in het spelers home in de ArenA. Daar is José Mijnen verantwoordelijk voor. Dat 'wij-gevoel' is daar enorm toegenomen. Men komt elkaar veel meer tegen en praat ook met elkaar.' Dat zie je ook op de Toekomst. Als je hier 's morgens om tien uur binnen komt zitten er al mensen met elkaar te praten of overleggen iets.' Vinden jullie dat ook terug in de Amsterdam/Toekomst Zaal? Ruud: 'Daar mag nog wel wat aan gedaan worden, vind ik. Het idee is goed, maar in de uitvoering moeten nog wel een paar slagen gemaakt worden. Ik vind het te massaal, het ziet er niet goed uit en het is een bedompt hok, waar je na afloop geen eens koffie kan krijgen.' Henk: 'We moeten zelf zien iets van die ruimte te maken.' Dennis: 'Logistiek valt er ook wel het een en ander te verbeteren. Als men alles goed voorbereid is het niet nodig dat mensen lang moeten wachten op een wijntje of een cola. De communicatie kan beter, het geluid is slecht en geen timing met muziek of wat er op TV komt.' Henk: 'Hier op de Toekomst zie ik wel dat het personeel altijd goed gemutst en aanspreekbaar is en je snel wil helpen.' Ruud: 'Je kunt het vergelijken met de situatie hier op de Toekomst uit de tijd van Ruud Verschoor. Natrappen is niet eerlijk! Maison van den Boer denkt commercieel, net als Ruud dat terecht deed als pachter. Die gaat niet bladen vol met mogelijke bestellingen klaarzetten om later te moeten weggooien. Dat kost geld.Voor Dennis is dat nu een stuk eenvoudiger omdat hij in dienst is van Ajax.' Henk: 'Ik stoor mij niet aan die dingen. Het gaat mij om het contact met de mensen. Die maken al die andere zaken ondergeschikt. Gezel lig aan een tafeltje staan, beetje lachen, beetje dollen, daar gaat het mij om.' Ruud: 'Daarom kom je zeker altijd bij mijn tafeltje staan, altijd gezel- Wanneer je in dit jaarverslag kijkt naar de erelijst en je legt de lijst van het vorige seizoen ernaast, dan ziet die van dit jaar er aanzienlijk minder floris sant uit. Hoe komt dat? Ruud: 'Winnen is momenteel niet meer het belangrijkste en onder geschikt gemaakt aan individueel opleiden. Die opvatting heerst momenteel in de jeugdopleiding. Ik kom uit een nest waar winnen heel belangrijk was.' Henk: 'Dat vind ik ook.Waar speel je anders voor dan om te winnen? Ruud: 'Opleiden is natuurlijk ook het belangrijkste. Maar als je teveel doorslaat, slaat dat als een boemerang terug op de jeugd. Dan hoop ik dat ze wel weten wat winnen is als ze eenmaal aan de overkant spelen. Een kleine beetje druk op de jongens leggen kan toch geen kwaad? Je moet niet te vaak horen: prima gespeeld jongens, goed positiespel, maar wel met 3-0 verloren. Dat past niet bij het rood witte shirt.' Dennis: 'Elk week met 8-0 winnen is ook niet bevorderlijk voor het opleiden. Dus is spelen in een zwaardere competitie beter om eens goed je ellebogen te kunnen gebruiken om er eens wedstrijden door heen te slepen.' Henk: 'Of dat ook zo bij de vrouwen is? Wij spelen wel altijd om te winnen. De manier waarop is wel eens discutabel maar wel winnen. Waar speel je anders voor? Je traint om beter te worden en speelt een wedstrijd om te winnen. Je moet toch ook leren winnen?' Wat is bij jullie het Ajax-gevoel? Dennis: 'Bij mij een gevoel van emotie en trots als alles op rolletjes loopt.' Henk: 'Als die meiden het veld oplopen... het Ajax-gevoel zit gewoon in je. Dat is niet uit te leggen.' Dennis: 'Toen ik hier bij Ajax aan de slag ging werd mij verteld dat kinderen geen vis eten. Nu zijn we per dag negen kilo vis kwijt.Alleen maar door een simpele andere insteek - eerst werd er voor ze opge schept, nu doen ze het zelf - krijg je toch het gevoel iets bereikt te hebben.' Henk: 'Wij geven het gevoel aan de Ajax Vrouwen dat ze hier wel kom en veilig zijn, waardoor ze optimaal kunnen presteren en trots kunnen zijn. En zo ervaren zij dat ook.' Ruud: 'Bij jeugdtoernooien hanteer ik een aantal vaste normen en waarden waar alle jongens zich aan moeten houden: gelijk gekleed aan tafel, niet meer of minder dat drie componenten op je bord, indien gewenst bidden voor het eten en na afloop van het toernooi de gastheer en sponsors bij het afscheid iedereen een handje geven en bedanken. Als je dan ziet hoe dat gaat, vergeleken bij andere deel nemende teams, dan loop ik naast mijn schoenen van trots, en... met een enorm Ajax - gevoel.' Tot slot, wie wil nog wat kwijt? Ruud: 'We moeten niet uit het oog verliezen dat we altijd een vere niging moeten blijven. De club is groot geworden door de vereniging en ik hoop dat vooral de betaalde krachten dat niet vergeten.' Henk: 'Bij de NV zitten hoofdzakelijk passanten terwijl de leden van Ajax blijvers zijn. Maar die passanten bepalen wel wat hier gebeurt.' Dennis: 'Ik maak mij zorgen over de ruimte hier in het gebouw. Het sportcomplex wordt steeds uitgebreider met tribunes en velden, maar het gebouw blijft zoals het is.Voeger zaten hier een mannetje of 40 te lunchen, nu 160. We kunnen eigenlijk geen kant meer uit. Het wordt steeds drukker. Ik denk dat het noodzakelijk is, dat zich op korte termijn een idee gaat ontwikkelen om de ruimteproblemen op de Toekomst te tackelen. Er zitten teveel mensen in een te kleine ruimte en dat kan weieens tegen ons gaan werken.' Tijn Middendorp Ter introductie was, voorafgaand aan Ajax -VVV-Venlo op 17 november, een aantal nieuwe leden uitgenodigd in de Board Room van de ArenA. Namens de bestuursraad informeerden Hennie Henrichs en Jan Buskermolen de aanwezigen onder meer over de structuur, de organisatie en het verenigingsleven

AJAX ARCHIEF

Jaarverslagen Vereniging (vanaf 1964) | 2013 | | pagina 32