"WCfos
«Vfli/ffo
In de eerste wedstrijd tegen Vitesse
werd de toon gezet voor een suc
cesvol seizoen.
was de evaluatie na afloop van de
wedstrijd, waar John en Marco
me volledig bij betrokken. Ook
niet verwonderlijk: ik heb een
behoorlijk balletje getrapt
natuurlijk.
Op de wedstrijddagen deden we
het volledig met zijn drieën.Tij
dens de wedstrijden had ik
uiteraard geen invloed op bij
voorbeeld de wissels. Dat was
hun pakkie aan en daar hield ik
me buiten.
Wat in de media bekend was dat
Van 't Schip en Van Basten op
volkomen gelijkwaardige wijze
samenwerkten, dat was ook zo.
Dat beeld klopte. Ze vormden
echt een team, waarbij ieder zijn
eigen inbreng had. Marco vooral
vanuit zijn rijke ervaring als spe
ler aan de absolute top en John
vooral vanuit zijn ervaring als
trainer.
Samen hadden ze als visie dat
plezier in het spel voorop moet
staan; de wil tot winnen komt
daaruit voort. Het is geweldig om
te voetballen, het is geweldig om
te winnen. En die filosofie
werkte, want je zag het elftal
gaandeweg steeds beter worden.
Daarbinnen werden bepaalde
spelers ook beter.Twee ervan
stroomden door naar het eerste:
Daniël de Ridder en Thomas Ver-
maelen.Terwijl Jason Culina
terecht een overgang naar
FC Twente verdiende. En Valencia
naar NEC en Krohn-Dehli naar
RKC.
Het seizoen eindigde met het
behalen van twee prijzen: we
werden kampioen en we wonnen
de beker. Bovendien bereikten
we de kwartfinale van deAmstel
Cup. Door een foute beslissing
van de scheidsrechter vlogen we
er tegen FC Twente uit.
Het was ook een bizar seizoen,
vanwege dat ontzettend nare
incident na afloop van de wed
strijd tegen Feyenoord. Een aan
val op Van Persie en Acuna. Het
gebeurde volkomen onverwacht.
Behoudens wat spreekkoren was
er wat mij betreft geen sfeer,
waardoor je zo iets zou ver
wachten. De groep kwam na
afloop van de wedstrijd nog al
rustig het veld op. Wij bevonden
ons bij de middellijn om het
publiek te bedanken en wij dach
ten nog: wat aardig, ze komen
ons feliciteren met de overwin
ning. Maar voordat ik er erg in
had, was de stemming volkomen
omgeslagen en werden de wer
kelijke bedoelingen duidelijk.Toen
werd het eng, temeer daar je
met zijn dertigen door een hek
deur heen moest, wat op zo'n
moment altijd te lang duurt. Ons
elftal was na afloop wel aangesla
gen, maar rustig; bij Feyenoord
was de stemming - logisch -
anders: paniek, schreeuwen, uiten
van emoties.
Het is wat mij betreft echt wijs
heid achteraf dat er strengere
maatregelen genomen hadden
moeten worden.Vanuit het verle
den was er geen aanleiding toe.
En een teveel aan politie kan ook
agressie oproepen.
Door die toestand kwam er wel
een schaduw te liggen over het
kampioenschap. Normaal gespro
ken waren we thuis tegen Hee
renveen kampioen geworden,
maar omdat we nog in afwach
ting waren van de uitspraak van
de KNVB over puntenverminde-
ring, werden we vrij sfeerloos
kampioen uit bij PSV. De finale
om de beker tegen Feyenoord
vond plaats in Zeist, zonder
publiek. Dus ook hier geen fees
telijke omlijsting.
Als gevolg van de gebeurtenissen
spelen we dit seizoen drie thuis
wedstrijden in deArenA zonder
publiek.
En ook zonder Marco en John,
zoals bekend. Ik gun ze de stap
naar Oranje van harte, maar vind
het voor Ajax wel jammer. We
hebben een goed trainerskoppel
verloren en met name in Van
Basten hadden we een fantasti
sche ambassadeur voor de club.
Overal werden we met de
grootste egards ontvangen en ik
denk zelfs dat zowel de tegen
stander als de scheidsrechter zo
onder de indruk waren dat we al
bij voorbaat met I -0 voorston
den.'
10
AJAX JAARVERSLAG I JULI 2003 - 30 JUNI 2004
