Fair Play
Workshop
De kernwaarden van
Ajax
32
De Fair Play Workshop is een lesprogramma waarbij
jongeren kennismaken met maatschappelijke thema’s zoals
vooroordelen, discriminatie en groepsdruk binnen en buiten
Ajax.
De deur van één van de skyboxen in de Johan Cruijff ArenA zwaait
open. De elfjarige Jashisloh stapt in een flink tempo naar binnen
en richt zijn ogen direct naar voren. Zijn blik gaat naar een glazen
wand met uitzicht op het stadion. “Wow”, zegt hij terwijl hij zijn
handen drukt op het glas en zijn hoofd richting de wand beweegt.
“Kijk, daar stond ik net nog”, wijst hij naar de tribune. “Echt vet dit.”
Jashisloh heeft een topdag, zegt hij zelf. De jonge Amsterdammer
is met een grote groep medescholieren op uitnodiging van de
Ajax Foundation op bezoek in de Johan Cruijff ArenA. Niet alleen
om lol te hebben, maar ook om te leren. Het bezoek aan de
voetbaltempel maakt deel uit van de Fair Play Workshop.
Jashisloh (11) neemt de lessen van de Ajax Foundation in zich op:
‘Je moet het bespreekbaar maken’
In het lesprogramma van de Fair Play Workshop, voor leerlingen
van het voortgezet onderwijs, wordt via de kernwaarden van
Ajax verbinding gemaakt met maatschappelijke thema’s als
vooroordelen, discriminatie, diversiteit en burgerschap. Vooral het
gedeelte over discriminatie maakt indruk op Jashisloh.
Ajax wil langs deze weg zijn taak oppakken als rolmodel voor
jongeren in de stad en probeert deze rol te versterken. De
Foundation wil jongeren bewust maken van hun plek in de
maatschappij en de bijdrage die zij daaraan kunnen leveren.
Jashisloh is al behoorlijk bewust bezig met de wereld om zich
heen, al is hij pas net een tiener.
“Discriminatie hoort gewoon niet, daar ben ik het helemaal
mee eens. Tijdens de workshop in de Johan Cruijff ArenA ging
het daarna ook over groepsdruk. In een zaal moesten we op de
grond gaan zitten en doen alsof we moesten roeien. Als je niet
meedeed, dan moest je vijf push-ups doen. Ze leerden je dat je
zelf moet nadenken en als je iets niet wil doen dan moet je dat
bespreekbaar maken.”
