Bobby, GROTE WERKLUST Wij kennen jou al 40 jaar. Dat is niet niks. Wij heb ben veel goede herinneringen daaraan. Het voetbaltoernooi in Patro Eijsden zullen wij nooit meer vergeten. Het waren drie onvergetelijke dagen. Wij hebben vaak getoast op Pamela, de dochter van Jaap van Praag die toen net geboren was. Wij, dames, hadden een klein kamertje in het hotel en jij een grote. Zonder te vragen bood jij je kamer aan en ging zelf in het kleine kamertje liggen, 's Morgens kwam je bij ons in de kamer je sche ren, dat moest kunnen zei je. Net als met 13 man in de auto, dat moest ook kunnen. Ik weet nog dat Ronnie Ruyzendaal zei: ïk kan er niet meer bij". Oh, nee, antwoorde jij, klep open, een zetje en liggen bovenop de jongens, die al achterin de bak zaten. Het was maar een klein stukje rijden. Veel gelachen dus. Joop heeft met veel plezier altijd getraind onder jouw leiding. Sjouwen met banken. Rugby in de prut. Afknijpen die hap zei je dan. Je had ook altijd interesse als er wat in onze fami lie gaande was. Toen Marion geboren was, kwam je in het zieken huis op kraambezoek, met een boxpakje en een fruitmand. Als verrassing, zei je dan. Zo hebben wij samen ook Joop zijn vijftigste ver- Wat ik mij nog herinner is dat Bobby in de jaren 1950 rechtshalf back was, zoals dat toen heette. Hij gaf goede lange passes van deze plaats naar de linksbuiten en linksbinnen evenals kortere pas ses naar de rechtsbuiten. Wat echter vooral opviel was zijn grote werklust. Hij had een fantastisch uithoudingsvermogen. Voetbalde niet voor persoonlijke eer, maar stelde zich volledig in dienst van het Ajax-elftal. Dit uit houdingsvermogen komt nog steeds tot uiting bij zijn training van het elftal. Toen Gerrie Mühren, de bekende Volendammer, bij Ajax speelde werd zijn uithoudingsvermogen door Bobby opgevoerd door loopoefeningen op het trimparcours in het Amsterdamse Bos. Gerrie heeft, dankzij Bobby nog steeds het record van dit parcours. Uit het particuliere leven van Bob weet ik nog dat hij (waarschijnlijk eerder dan zijn echtgenote) een café exploiteerde aan het begin van de Utrechtsestraat. Om de hoek, op het Rembrandtsplein was(?) Max Tailleur, zeer bekend door zijn optreden in De Doofpot. Vele Amsterdammers en niet- Amsterdammers moes ten geruime tijd wachten alvorens zij binnen kon den worden gelaten om te genieten van de Joodse humor van Max, omdat De Doofpot avond aan avond meer dan vol was. Gelukkig konden enkele vrienden van Max, waar ik ook toe hoorde, stiekem van het café van Bob door een achteringang in De Doofpot komen. Het café is al lang verleden tijd en heden is het restaurant La Perche d'Or het domein waar Tilly, de vrouw van Bob, de leiding heeft. W.H.E. Posthuma Oud Ajax-arts (1934-1964) jaardag op poten gezet. Een soort surprisewedstrijd tussen Joop z'n huidi ge team (zaterdag 4) en het team van jaar gele den, Ajax 3. Het team wat jij dus getraind heb. Jij vond het een leuk idee. En was bereid om voor de kleding en het veld te zorgen. Het werd het hoofdveld in stadion de Meer. Na bijna 40 jaar trouwe Ajax-dienst, had hij dat wel verdiend vond jij. Louis van Gaal was het er eerst niet mee eens, want die vond dat niet zo nodig. Maar jij hebt het toch voor elkaar gekregen en het werd een onvergetelijk feest voor ons, maar vooral voor Joop. Wij hebben het er nog vaak over. Bobby jij hebt in onze familie een speciaal plekje. En wij hopen dat wij nog lang daarvan mogen genieten. Groetjes, Joop en Ans de Vries

AJAX ARCHIEF

Fanclub Bobby Haarms (1993-2000) | 1999 | | pagina 17