Beste Bob
Sjaak Swart
Bob,
Ik heb je leren kennen in het seizoen '91-'92.
Het was mijn eerste rit, met Ajax 1 naar het
Rijnstadion. Een wedstrijd tegen Ozasuna.
We logeerden in hotel Gute Heunen, je weet wel,
met de witte kip!!!
Ik was erg nerveus, die eerste keer.
Maar jij stelde mij de dag van vertrek op m'n
gemak en ook de dag erna. Toen de bus het niet
deed en ik de startmotor moest vervangen.
Je mopperde flink, want, zoals altijd met Louis van
Gaal, kwamen we in tijdnood, 's Avonds in het
hotel werd toen gesproken over een nieuwe bus.
En door jouw steun bij mijn verzoek hebben we
samen de Fa. Oostenrijk zover weten te krijgen.
En dat betekende dat Ajax als eerste club een
spelersbus had met het logo van de club erop.
Vooral het koelkastje voorin, met de ijsemmer, dat
beviel je. Als ik stiekem naar je keek zag ik dat je
je prima voelde. En wat ging die bus lekker hard
hè. Met deze bus waren ook de opstoppingen in
het verkeer voor ons verleden tijd, want hij paste
zelfs over de vluchtstrook tussen Deventer en
Amsterdam. En jij lette goed op of de politie ons in
de gaten had. Maar het liep gelukkig goed af.
Iets minder ging het met de brug in Leeuwarden.
We waren aan de late kant voor de wedstrijd
Cambuur - Ajax, toen in Leeuwarden ook de brug
nog open ging. Louis uitte een flinke krachtterm. Ik
had van de Brandweer in Watergang een oude
sirene gehad, die op de bus was gemonteerd. En
op jouw aanraden ben ik op de andere baan gaan
rijden, groot licht aan, sirene aan en ja hoor, de
brugwachter schrok er zo van dat hij de brug weer
liet zakken. Wij er overheen. Ik zie die man nog kij
ken met zijn mond wagenwijd open, z'n kin bijna
op z'n knieën.Tien minuten na het begin van de
wedstrijd verzocht de speaker de chauffeur zo
snel mogelijk naar de spelersbus te komen. Daar
stonden 3 agenten met de mededeling dat ik
gearresteerd werd. De brugwachter had een aan
klacht ingediend.
Maar een excuus aan de brugwachter was ook
goed. En met een speldje, een boekje en excuses
ben ik naar de brugwachter gegaan.
De bekeuring van f 50,- kregen we wel.
Na 3 jaar wilde jij wel weer een nieuwe bus. Daar
hebben we samen moeite voor gedaan en de
nieuwe bus kwam er. Maar....hij was niet naar je
zin. Hij zat niet lekker! Daar is toen, na veel vijven
en zessen wat aan gedaan.
De complete voorkant werd naar jouw smaak
ingericht: meer beenruimte, goede koelkast en
standaard ijsemmer. Je weet zelfs hoe de deuren
open kunnen. Nu nog leren besturen....
Bob, ik hoop dat we samen, met Ajax, nog veel
veilige en plezierige tochten zullen maken.
Toon, de buschauffeur.
Er zijn maar weinig echte Ajacieden die van hun
club houden, daar ben jij er één van net als ik. Wij
kennen elkaar denk ik zo'n 40 jaar en zijn altijd
heel fijn met elkaar omgegaan. Ik weet nog dat
wij samen in 't 1e elftal speelde, dan kreeg ik nog
wel eens op mijn sodemieter van je als ik er te
zacht inging. Ik heb daarvan geleerd Bob, en later
toen wij samen het zaterdag-elftal hebben
gevormd en hogerop brachten. Wij gingen altijd
voor de winst, want als wij verloren, waren wij
doodziek (is tegenwoordig wel eens anders).
Bob, ik hoop dat wij samen nog vele jaren iets
kunnen doen voor
onze club Ajax.
Beste
Bob.
Ik ontmoette je voor het eerst in de gang naar de
kleedkamers van De Meer. Ik dacht toen: bij hem
moet ik nooit zijn. Want ik had van de jongens die
al langer bij Ajax zaten gehoord, dat je bekend
stond als De Beul.
Maar ja, ook ik kwam in een situatie terecht dat ik
wel bij jou moest wezen. En hoe vaak daarna ben
ik niet bij je geweest?!
Ik kwan er achter dat ik er alleen maar beter van
werd. Dat dat beulen zin had. En daarom zeg ik nu
volmondig dat ik met enorm veel plezier onder en
met je gewerkt hebt.
Ik heb ook het gevoel dat het tussen ons klikte. In
het begin was het nog aftasten. Maar gaandeweg
konden we alles tegen elkaar zegge. Met de nodi
ge humor!
Eén anekdote wil ik nog wel graag bij je in herin
nering roepen. Dat was toen je me in de maling
wilde nemen.
Ajax speelde voor de Champions League tegen
AEK Athene in Athene. Jullie kwamen 's nachts
laat terug. Ik was aan het herstellen van een bles
sure. Jij zei toen dat ik - zodra jullie terug waren -
bij jou moest komen trainen. Dat was 's morgens
vroeg om 5 uur.
Ik dacht: is die gek geworden?! Meent-ie het
nou?! Ik viel stil, ik sputterde wat. En jij stond al
op het punt om Arie van Os te roepen. Die je -
naar achteraf bleek - bij dit geintje betrokken had.
Toen dacht ik: als ik weiger en hij meent het seri
eus en zo leek het wel, dan zit ik goed fout. Dan
11
