DE BOBq* DE VROUW ACHTER BOB... TILLY HAARMS FLIP BRANDON was de portier van de filmacademie in de tijd dat wij (de voorzitter en ondergetekende) ons daar probeerden te scholen voor het grote film- en televisieleven. Flip was niet groot van stuk, maar je kwam onmogelijk langs hem, als hij dat niet wilde. Als hij wel eens uit zijn portiersloge kwam en voor de academie stond, dan straalde deze man een gezag uit alsof er nog een functie bestond die hem boven de directie plaatste. Het was niet alleen zijn uitstra ling die hem zo sterk moakte. De kleine Flip was voor de oorlog nog bokskampioen van Amsterdam geweest in zijn gewichtsklasse. Zijn kracht en onverzettelijkheid hadden deze joodse man ook door de kampen heen geholpen in de Tweede Wereldoorlog. Flip was de eigenlijke directeur van de filmacademie; geen mens die daar aan twijfelde. De toenmalige officiële directeur, Anton Koolhaas, boog zich altijd diep als hij iets aan Flip moest vragen en dat was niet uit neerbuigendheid, nee, alleen uit diep ontzag. Flip wist alles en regelde alles. Achterna gezeten door angstdromen, overgehouden uit de concen tratiekampen, vluchtte Flip meestal om 5 uur 's ochtends het bed uit en kwam om iets over 6 uur aan op de school, maakte doar koffie, las de krant, bereidde een pan soep voor de kantine, bekeek het rooster van de dag en zorgde dat het schoolbedrijf kon draaien om negen uur als de deuren officieel open gingen. Flip was de spil waar alles om draaide. Als je met een diploma van de academie af kwam en je had geen hand gehad van Flip, dan kon je je carrière wel schudden. Als er grote filmers op bezoek kwamen voor gastlessen gingen ze altijd eerst bij Flip langs. Zonder Flip had je geen echt bestaansrecht. Nieuwe leraren die hem over het hoofd trachtten te zien, stonden binnen de kortste tijd weer op de keien. Als een van de studenten wat flikte dat niet volgens de wetten van Flip was, kon deze beter een andere studie kiezen. Wie het bij Flip verbruid had, wachtte een sanctie die erger was dan een straftraining von Bob. Maar als je het even helemaal gehad had met de studie, of je zat helemaal vast op creatief gebied, dan ging je bij Flip langs. Het leven had hem meer geschoold dan welke universiteit ook. Flip was psycholoog, pedagoog en wijsgeer tegelijkertijd. Hij sprak je met enkele juist gekozen woorden weer moed in en ondanks de hart verscheurende ellende die hij had meegemaakt had hij zijn humor nooit verloren; het was zijn geheime wapen, dot hij niet gebruikte om populair te doen, maar om juist de gewichtigdoenerij van zowel leraren als studenten te relativeren. Flip was ook gek van Ajax en ik herinner me dat hij zeer heldere analyses kon geven van het Gouden Ajax uit de zeventiger jaren. Ik weet zeker dat als Bob hem gekend had, dat zij grote vrienden geweest zouden zijn. Flip was een Bob. Een man met karakter; met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Hard, maor met een hart van goud. Een tiental jaren geleden hebben we Flip naar zijn laatste loge gebracht, de Oosterbegraafplaats, vlak achter het geboortehuis van Bob. En ik weet zeker dat als Petrus eens een dag vrijaf wil nemen, hij Flip als zijn vervanger aan de poort zal kiezen. Ook God zal dan een diepe buiging voor hem maken, want voor iemand met een Bob-job is geen eerbied groot genoeg. Hans Melissen Korte anekdotes over de vrouw achter Bob, opgetekend door een goede huisvriendin. TRAININGSPAKKEN Zo'n 25 jaar geleden,toen Bob nog jeugdtrainer was van Ajax en de club nog niet over het kapitaal beschikte als tegenwoordig, kreeg Bob het voor elkaar om de oude trainingspakken van de selectie te bemachtigen. "Wat moet jij daarmee", vroeg het toenmalige bestuur! "Voor de jeugd", zei Bob. De pakken waren echter in slech te staat en dermate versleten, dat er een grondige opknapbeurt nodig was om ze weer speelklaar te krijgen. Wie was de aangewezen persoon om dit te doen... Tilly natuurlijk, 's Avonds na haar werk nam ze de pakken onder handen. Eerst grondig wassen, drogen en daarna herstellen. Nieuwe ritssluitingen inzetten, hoorden vernieuwen... Kortom een gigantische klus, maar het resultaat mocht er zijn. De jeugdspelers van Ajax waren de koning te rijk met deze weer als nieuwe trainingspakken. Dankzij Tilly. KOVACS EN HET KRAAMBEZOEK. In de beginperiode dat Kovacs trainer was bij Ajax, en zonder zijn gezin in Nederland verbleef, werd een van de spelers vader. Kovacs was niet alleen trainer maar ook een sociaal bewogen man. Hij vond het ols zijn plicht om daar iets aan te doen. Niet dot hij direct op kraambezoek ging, nee... hij charterde Tilly hiervoor. Sinds die tijd is het een traditie geworden dat Tilly namens de spelersgroep en trainer op kraambezoek ging. Als je in die tijd Tilly met een cadeau tje zag lopen dan wist iedereen dat er weer gezinsuitbreiding was bij een van de spelers. BUITENLANDSE TRIPS Op alle buitenlandse reizen waarbij de spelersvrouwen door het bestuur uitgenodigd waren nam Tilly automatisch de taak van reisleidster op zich. Zo waren ze in Brazilië, Argentinië en Indonesië. Terwijl de spelers trainden, waren de vrouwen vrij en konden zich vermaken met touristische bezienswaardigheden. Zo organiseerde Tilly in Indonesië een rondrit met Riksja's. In een stoet van 1 Riksja's ging de trip met uitbundige dames door de stad, totdat er iets mis ging. Een van de Riksja jongens vond zijn vracht wel heel charmant en liep uit de rij en spoedde zich via een obscure steeg de rimboe in. De dames hadden niet in de gaten dat de bestuurder vertrokken was, alleen Tilly had dit direct door en zette de achtervolging in. Na een wildemansrit en het gegil van mevrouw tóuhren in de onbe stuurbare Riksja werden ze onder aanvoering van Til ingehaald. Achteraf weer terug in het hotel was het natuurlijk dolle pret. Dankzij Tilly was alles weer op z'n pootjes terechtgekomen. DE TAS VAN TIL De laatste tijd kan Til door haor drukke werkzaamheden in restau rant La Perche d'Or, nog moar sporadisch de thuiswedstrijden van Ajax bijwonen. De keren dat ze gaat wordt ze door de spelersvrou wen met gejuich begroet en azen meteen op de inhoud van haar handtas. "Heb je drop bij je, een pepermuntje, mentos of een aspe- rientje..." Het is alom bekend van Til dat ze van alles in haar tas heeft om de dames te voorzien van snoep en medicijnen. Voor Bob, als trainer, is de tas van Til ook onmisbaar bij speciale gelegenheden zoals uitnodigingen, openingen, bezoek aan gehandicapten, een aftrap verrichten op Curacao. Naast lekkernijen voor de inwendige mens, zit de tas vol met foto's, speldjes en vaantjes van Ajax. Bob maakt hiermee een heleboel mensen blij en hij weet dat er altijd voorraad is in de tas van Til.

AJAX ARCHIEF

Fanclub Bobby Haarms (1993-2000) | 1997 | | pagina 7