orfa) vt fflvtKuomvoiGt» OPEN TOT 01.00 UUR Recht tegenover ons huis woonde de familie Kortgene. Mevrouw Kortgene had korte benen, zoals we wel eens stiekem zeiden, maar hoewel het niet bezijden de waarheid was, wilden we abso luut niet dat deze sympathieke vrouw dit smadelijke liedje zou horen. Maar meneer Kortgene had lange benen die uitstekend pasten bij zijn sportieve figuur en zijn snelle manier van handelen voor het bedrijf waar hij voor werkte. Het was een blije familie met vier voetballende zonen en drie vro lijke dochters, waarvan vooral de jongste mijn puberhart regelma tig deed overslaan, maar met wie ik nooit zou kunnen trouwen omdat ze bij Kortgene, hoewel blijmoedig, toch zeer streng katho liek waren. Elke zondag na de mis en een korte lunch verdween de hele fami lie naar de katholieke voetbalvereniging, waar vader als penning meester in het bestuur zat, de zonen in de verschillende teams speelden en moeder en de dochters beschaafd aan ondersteuning deden langs het veld en in de kantine. Toen de meesten in de straat nog geen televisie hadden, mocht iedereen bij hen naar Swiebertje, Koko de Vliegende Knorrepot, Dappere Dodo en de Verrekijker kijken. Later heb ik in hun met zwaar eiken volgezette huiskamer menige voetbalwedstrijd gezien op de kleine beeldbuis van Telefunken. Het was vooral vader Kortgene die diepe indruk op me maakte, door zijn grote gastvrijheid, zijn immer opgeruimde karakter en natuurlijk vooral zijn welwillendheid om mij iets van het voetbal spel bij te brengen. Kortgene was boekhouder bij de glas- en verfhandel die vijf huizen verderop was gelegen. Onze eettafel stond in de voorkamer en vandaar hadden we goed uitzicht op zowel hun huis als de verfhandel. Ik herinner me niet anders dan dat onder het eten er altijd wel iemand bij Kortgene aanbelde, die of nog wat verf te kort kwam of een ruit gebroken had en altijd spoedde Kortgene met zijn lange benen met de klant naar de al gesloten zaak, om deze toch nog aan verf of glas te helpen, hoewel dat officieel helemaal niet tot zijn takenpakket zal hebben behoord, daar hij normaal in het kan toortje achter de zaak zat. Ook op zaterdagavond en zondagmorgen tussen de mis en het ver trek naar hef voetbalveld stond hij klaar voor wie maar aanbelde. De glas- en verfhandel die begonnen was in een klein winkeltje breidde zich allengs meer en meer uit, totdat het wel zeven pan den in de straat besloeg. Er kwam steeds meer personeel bij en ik weet ook dat een van de verkopers van het eerste uur werd weggetroggeld door een con current, maar binnen een half jaar weer terug was, want nergens was de sfeer zo goed als bij die zaak. En ik wist al heel vroeg dat dat te maken had met meneer Kortgene. Hij had een enthousiasme waarmee hij iedereen in zijn omgeving gek maakte. Kortgene had een Bobjob. Hij was niet de eigenaar van de bloei ende zaak, maar wist als rekenmeester als de beste, hoe het bedrijf steeds sterker kon worden. Door hard te werken en altijd bij nacht en ontij klaar te staan voor de klanten van de zaak. Zijn baas kon rustig de deur van de zaak achter hem dicht doen omdat hij wist dat Kortgene als een Bob dag en nacht voor hem klaar stond. Ook Kortgene werd daar gelukkig beter van. Mevrouw Kortgene kreeg een eigen Simca 1000 en in de huiskamer kwam een hele grote beeldbuis van Erres en op het dak een nog grotere antenne, zodat er ook naar sport uit Duitsland gekeken kon worden. Vlak voor zijn officiële pensionering was de zaak zo groot gewor den, dat men uit de straat groeide en naar de buitenkant van de stad verhuisde. Ook al was de zaak niet meer naast de deur, nog regelmatig ver schenen er na sluitingstijd in nood geraakte huisschilders. Kortgene aarzelde zelden en stapte in de wagen en reed naar het nieuwe bedrijf. Na zijn pensionering ging hij nog minstens twee maal per week naar de nieuwe zaak, om de boel "nog even wakker te houden", zoals hij het altijd noemde. Er stond nog altijd een bureautje met stoel voor hem klaar en als het goed is is Kortgene, die inmiddels ver in de zeventig zal wezen, daar nog regelmatig te vinden, want Bobjobbers "never die". nwiF OOK EEN BOBJOBBtR KtWT, WORDT Hans Melissen EH Voor al uw wijnen, Champagne, Hollandse kaas, buitenlandse kaas, Belgische bonbons, vlees, vleeswaren, delicatessen, traiteur, gebak, enz, enz. (ook een eigen bezorgdienst) Waterlooplein 241,1011 PG Amsterdam tel: 020-6265097, fax: 020-6268810 De Clerq straat 1-9,1053 AA Amsterdam tel: 020-6181727, fax: 020-6122660 (advertentie) li

AJAX ARCHIEF

Fanclub Bobby Haarms (1993-2000) | 1996 | | pagina 6