orfa)
vt fflvtKuomvoiGt»
OPEN TOT 01.00 UUR
Recht tegenover ons huis woonde de familie Kortgene. Mevrouw
Kortgene had korte benen, zoals we wel eens stiekem zeiden,
maar hoewel het niet bezijden de waarheid was, wilden we abso
luut niet dat deze sympathieke vrouw dit smadelijke liedje zou
horen.
Maar meneer Kortgene had lange benen die uitstekend pasten bij
zijn sportieve figuur en zijn snelle manier van handelen voor het
bedrijf waar hij voor werkte.
Het was een blije familie met vier voetballende zonen en drie vro
lijke dochters, waarvan vooral de jongste mijn puberhart regelma
tig deed overslaan, maar met wie ik nooit zou kunnen trouwen
omdat ze bij Kortgene, hoewel blijmoedig, toch zeer streng katho
liek waren.
Elke zondag na de mis en een korte lunch verdween de hele fami
lie naar de katholieke voetbalvereniging, waar vader als penning
meester in het bestuur zat, de zonen in de verschillende teams
speelden en moeder en de dochters beschaafd aan ondersteuning
deden langs het veld en in de kantine.
Toen de meesten in de straat nog geen televisie hadden, mocht
iedereen bij hen naar Swiebertje, Koko de Vliegende Knorrepot,
Dappere Dodo en de Verrekijker kijken. Later heb ik in hun met
zwaar eiken volgezette huiskamer menige voetbalwedstrijd gezien
op de kleine beeldbuis van Telefunken.
Het was vooral vader Kortgene die diepe indruk op me maakte,
door zijn grote gastvrijheid, zijn immer opgeruimde karakter en
natuurlijk vooral zijn welwillendheid om mij iets van het voetbal
spel bij te brengen.
Kortgene was boekhouder bij de glas- en verfhandel die vijf huizen
verderop was gelegen.
Onze eettafel stond in de voorkamer en vandaar hadden we goed
uitzicht op zowel hun huis als de verfhandel.
Ik herinner me niet anders dan dat onder het eten er altijd wel
iemand bij Kortgene aanbelde, die of nog wat verf te kort kwam
of een ruit gebroken had en altijd spoedde Kortgene met zijn lange
benen met de klant naar de al gesloten zaak, om deze toch nog
aan verf of glas te helpen, hoewel dat officieel helemaal niet tot
zijn takenpakket zal hebben behoord, daar hij normaal in het kan
toortje achter de zaak zat.
Ook op zaterdagavond en zondagmorgen tussen de mis en het ver
trek naar hef voetbalveld stond hij klaar voor wie maar aanbelde.
De glas- en verfhandel die begonnen was in een klein winkeltje
breidde zich allengs meer en meer uit, totdat het wel zeven pan
den in de straat besloeg.
Er kwam steeds meer personeel bij en ik weet ook dat een van de
verkopers van het eerste uur werd weggetroggeld door een con
current, maar binnen een half jaar weer terug was, want nergens
was de sfeer zo goed als bij die zaak.
En ik wist al heel vroeg dat dat te maken had met meneer
Kortgene.
Hij had een enthousiasme waarmee hij iedereen in zijn omgeving
gek maakte.
Kortgene had een Bobjob. Hij was niet de eigenaar van de bloei
ende zaak, maar wist als rekenmeester als de beste, hoe het
bedrijf steeds sterker kon worden. Door hard te werken en altijd bij
nacht en ontij klaar te staan voor de klanten van de zaak.
Zijn baas kon rustig de deur van de zaak achter hem dicht doen
omdat hij wist dat Kortgene als een Bob dag en nacht voor hem
klaar stond.
Ook Kortgene werd daar gelukkig beter van. Mevrouw Kortgene
kreeg een eigen Simca 1000 en in de huiskamer kwam een hele
grote beeldbuis van Erres en op het dak een nog grotere antenne,
zodat er ook naar sport uit Duitsland gekeken kon worden.
Vlak voor zijn officiële pensionering was de zaak zo groot gewor
den, dat men uit de straat groeide en naar de buitenkant van de
stad verhuisde.
Ook al was de zaak niet meer naast de deur, nog regelmatig ver
schenen er na sluitingstijd in nood geraakte huisschilders. Kortgene
aarzelde zelden en stapte in de wagen en reed naar het nieuwe
bedrijf.
Na zijn pensionering ging hij nog minstens twee maal per week
naar de nieuwe zaak, om de boel "nog even wakker te houden",
zoals hij het altijd noemde. Er stond nog altijd een bureautje met
stoel voor hem klaar en als het goed is is Kortgene, die inmiddels
ver in de zeventig zal wezen, daar nog regelmatig te vinden, want
Bobjobbers "never die".
nwiF OOK EEN BOBJOBBtR KtWT, WORDT
Hans Melissen
EH
Voor al uw wijnen, Champagne,
Hollandse kaas, buitenlandse kaas,
Belgische bonbons, vlees, vleeswaren,
delicatessen, traiteur,
gebak, enz, enz.
(ook een eigen bezorgdienst)
Waterlooplein 241,1011 PG Amsterdam
tel: 020-6265097, fax: 020-6268810
De Clerq straat 1-9,1053 AA Amsterdam
tel: 020-6181727, fax: 020-6122660
(advertentie)
li