WIJ
VA
Nog even en dan heeft Nederland er
weer een nieuw museum bij. Niet zo'n
hele grote, maar toch hoe klein ook, zou
ik het toch een museum willen noemen.
Veertig jaar memorabilia, voornamelijk
door mijn moeder bij elkaar gehouden,
verstopt in dozen hebben hun plek
gevonden in twee mooie vitrine kasten.
Binnen niet al te lange tijd zal met veel
"wein weiber und gesang" de plechtige
opening worden voltrokken. Wie daar
voor uitgenodigd zullen worden is nog
niet bekend, maar het zal zeker een
spectaculair gebeuren worden. Wat er
allemaal te zien valt is te veel om op te
noemen, maar een paar "topstukken"
kan ik u toch niet onthouden.
Zo komen we daar een originele sup
poost pet van het Olympisch Stadion
tegen, door mij zelf "gevonden" in de
catacomben. Ik denk dat er weinig men
sen zullen zijn die zo een uniek stuk in
hun bezit hebben. Als ik suppoosten van
toen en nu vergelijk moet mij toch wel
van het hart dat de ouderwetse pet
eigenlijk wel de slagroom op de taart
was. Als ik ze vandaag de dag zie in hun
vel gele jacks, zal dat ergonomisch wel
verantwoord zijn, maar ik vind het er niet
uit zien. Er is ook nog een origineel Tsje-
cho-Slowaaks vaantje van de wedstrijd
Spartak Trnava tegen Ajax. Het bijzonde
re hiervan is dat deze is gesigneerd door
Gert Bals. Nadat Johan Cruijff reeds in
het begin op hardhandige wijze het veld
was uitgetrapt was het Ladislav Kuna die
de één nul ruststand op het bord bracht.
Na de thee was het de voormalige psv-er
die met een foutieve uittrap de Oostblok
kers in scoringspositie bracht. Dezelfde
Kuna wist met dit buitenkansje wel raad.
Van ver lobde hij de bal over een ver
baasde Bals. Met nog éénenveertig
minuten te gaan leek de finale van de
Europa Cup ineens heel erg ver weg. De
drie nul overwinning in Amsterdam twee
weken daarvoor was bijna geheel wegge
poetst en de uitschakeling leek slechts
een kwestie van tijd. Van wat hierna
gebeurde weet ik eigenlijk niet zo veel
meer af. Overmand door zenuwen
besloot ik een stuk te gaan lopen. Of dit
er toe heeft bijgedragen dat er hierna
geen doelpunten meer vielen weet ik niet,
maar dat Bals daarna in zijn eentje de
wedstrijd heeft gered werd de volgende
dag duidelijk in de kranten. Dit maakt
deze "banier" tot een uniek stuk. Wat mij
opvalt is dat er tegenwoordig bijna geen
vaantjes meer te verkrijgen zijn. In een
tijd dat de merchandising een grote
vlucht heeft genomen zijn dit soort arti
kelen geheel verdwenen. Ondanks het
feit dat men ons heeft willen doen laten
geloven dat het oude Ajax logo niet
geschikt was om op textiel te verwerken
is de kwaliteit na bijna veertig jaar nog
1 OCP/o. Ook mijn collectie kaartjes mag
gezien worden. Het valt op dat elke club
z'n eigen kaartjes had. Ajax had z'n eigen
lay-out, maar ook DOS en MVV hadden
toegangsbewijzen met een heel eigen
gezicht. Een pronkstuk is het toegangs
biljet voor de wedstrijd Ajax - Indepen-
diente, de wedstrijd om de wereldcup op
25 september 1 S"72 in het Olympisch
Stadion gespeeld. Wat opvalt is dat een
staanplaats toen ook al fl. 1 kostte.
Het nog geheel in tact zijnde kaartje voor
de wedstrijd Ajax - Panatinaikos op 2 juni
1S"71 is ook van een grote schoonheid.
Vandaag de dag wordt elk betaald voet
bal kaartje via de sens computer op
exact dezelfde wijze uit de printer
gebraakt.
Mede door dit soort ontwikkelingen is
het voetbal vervlakt en is het steeds
meer een eenheidsworst geworden.
Langzaam maar zeker wordt ons mooie
spel naar de kloten geholpen door allerlei
figuren met veel te veel verstand over
cijfers, maar waarschijnlijk nog nooit de
geur van rottend beton vermengd met
urine hebben mogen opsnuiven. "By the
way", museumjaarkaarthouders hebben
gratis toegang.
EvanZ
