KAMPIOEN
column I
NU NOG FIER EN KOEN
De negenentwintigste titel is nu toch wel
een feit. Zoals ie dat eigenlijk al maanden
was. Wederom bleek Ajax te sterk voor de
ditmaal wel erg povere concurrentie. Want
gezien het vertoonde spel van Ajax deze
jaargang, was een klein beetje tegenstand
genoeg geweest om ONS van de belangrijk
ste prijs in een voetbaljaargang af te hou
den. De belangrijkste prijs, want ondanks
dat het winnen van een Europacup veel
meer aanzien geniet, blijft de landstitel
garant staan voor deelname aan het groot
ste Europese toernooi, en het respect bin
nen en buiten de landsgrenzen blijft bestaan.
Nou moet wel gezegd worden dat dat
respect niet af te dwingen valt met prijzen
alleen. Als Ajax zijnde dien je die prijzen bin
nen te halen via gedurfd en geraffineerd
aanvalsspel, gelardeerd met wekelijks terug
kerende hoogstandjes van buitengewoon
getalenteerde spelers. Spelers, die aan de
hand van een onbevreesde coach wekelijks
de uitdaging aangaan om zich het Ajax-shirt
waardig te tonen. Juist daaraan heeft het
dit seizoen nogal ontbroken. Deze titel is er
één die elke glans ontbeert. Het is een prijs,
die ondanks alle negatieve aspecten die er
aan kleven toch nog wel uitbundig gevierd zal
worden, maar welke ook snel in de geschie
denisboeken dient te verdwijnen, om er niet
al te vaak meer, en zeker niet in nostalgie,
naar om te kijken.
De toon voor dit kwalitatief miserabele jaar
werd eigenlijk al gezet tijdens de voorberei
ding in Engeland. De oplettende Ajacied kon
middels het vertoonde spel en de daarbij
openbaar gemaakte spelintenties al opma
ken dat het allemaal wel eens erg mager kon
gaan worden. Al snel werd via de eerste
paar wedstrijden van de competitie en tij
dens de voorronde voor de CL tegen dat
Oostenrijkse Apres-Ski-elftal duidelijk dat het
hoopgevende voorafgaande seizoen geen
vervolg zou gaan krijgen. Ajax heeft sinds
het vorig voorjaar stilgestaan en veel te
vaak leek het er zelfs op dat WE gewoon
achteruit gehobbeld zijn.
De smadelijke uitschakeling in de eerste
ronde van de CL die via drie kansloze neder
lagen in de laatste drie wedstrijden gruwelijk
gestalte kreeg, de belachelijke uitschakeling
in de eigen Arena tegen NAC in het Amstel-
cuptoernooi, de straatlengte voorsprong in
punten op de concurrentie welke in het laat
ste kwart van het seizoen als sneeuw voor
de zon dreigde te verdwijnen, het algehele
beeld van verkrampte spelers, verkrampte
speelwijze, veel teveel en veel te langdurige
blessures, diverse niet werkende tactieken
waar net zo makkelijk weer vanaf geweken
werd als ze gehanteerd werden, het gebrek
aan scorend vermogen, gebrek aan creativi
teit, gebrek aan strijd, gebrek aan teamspi
rit, gebrek aan, tja aan zoveel, spelers die
het niveau gewoon niet aankunnen maar
toch wekelijks op mogen draven, met de
nadruk op draven
Dapp're Strijders, Fier en Koen...Dat gold
dit seizoen dan voornamelijk voor de fanatie
ke supporters die de club gewoon weer het
hele seizoen trouw gesteund hebben.
Natuurlijk viel er hier en daar kritiek te
horen na weer eens een schandelijk potje
voetbal. Maar toch steeds weer vlogen de
kaarten voor de uitwedstrijden in een paar
minuten over de ticketbox toonbank, en
zaten de ruim dertigduizend trouwe volgelin
gen na steeds weer een sfeervol en enthou
siaste opkomst iedere twee weken bijna in
slaap te vallen in de Arena. De enige opwin
ding dit seizoen kwam van negatieve zaken,
welke bij gebrek aan sportieve hoogtepunten
dan ook meteen veel te uitgebreid in het
nieuws kwamen. De mooie dingen zoals de
fantastische sfeeracties in de thuiswedstrijd
tegen de aartsrivaal waren er wel, maar die
inspanningen van supporters werden niet
opgevolgd op het veld via aansprekend voet
bal.
Dat is jammer, en dat mogen de verant
woordelijke mensen zich eigenlijk heel erg
aantrekken. Want velen zijn het erover eens
dat met dit spelersmateriaal veel meer eer
te behalen moet zijn. Wellicht dat de woor
den "Bluf" "Flair" "Gogme" volgend seizoen
weer wat vaker in verband gebracht worden
met het spel van Ons Aller Ajax, in plaats
van "Slaapverwekkend" "Knullig" en "Ongeïns
pireerd"
Om positief af te sluiten: Proficiat Allen, op
naar de dertigste volgend seizoen! Veel
slechter kan het in ieder geval niet, dus dat
biedt het nodige perspectief...
Tot slot nog even dit:
Jari, bedankt voor alles. Hopelijk krijgen we
ooit nog eens de gelegenheid om gepast
afscheid te nemen en daarbij de gang van
zaken van de laatste 2 jaar voorgoed achter
ons te laten. Zodat we beiden slechts met
trots kunnen omzien naar alle glorie die jij
ONZE club bezorgd hebt. Het ga je goed in
jouw Finland!
Mazzel,
Jimmy Hills'
DAPP'RE STRIJDERS I 9 MEI 2004 21
