column
Mars
Nog eventjes en Ajax kan het 29e
landskampioenschap bijschrijven op de
toch al indrukwekkende erelijst. Ten
minste, daar ga ik gemakshalve maar
even van uit. dp het moment dat ik
dit schrijf staat Ajax 1 2 punten voor
op psv, met nog B wedstrijden te spe
len, en dan zou je het toch niet meer
mogen weggeven. Dat men er bij Ajax
ook zo over denkt is duidelijk: al een
aantal weken zie ik overal posters en
spandoeken waarop mij verzekerd
wordt dat een Ajacied het niet zal ver
knallen. En daar vertrouw ik dan maar
Bij elk kampioenschap dat word
behaald gaan de gedachten altijd even
terug naar eerder behaalde landsti
tels. Elk kampioenschap heeft zo zijn
eigen herinnering. De beste herinne
ringen heb ik aan de kampioenschap
pen die veilig gesteld werden in het
Dlympisch Stadion. Naast de geweldi
ge kampioenssfeer die je daar kon
voelen, was vooral de tocht van het
stadion naar het Leidseplein telkens
weer een enorme ervaring. Via de
Amstelveenseweg en de Overtoom
ging vrijwel iedereen te voet, of per
'leen'fiets op weg naar het plein, ter
wijl langs de kant van de weg de men
sen stonden te applaudisseren. Voor
elk open raam, en op elk balkon ston
den speakers van waaruit onophoude
lijk het 'We are the champions' te
horen was. Die wandeling voelde als
een ware zegetocht, het voelde alsof
je zelf, persoonlijk, kampioen was
geworden
BCD.OQD Ajacieden, ter nagedachtenis
aan Carlo zal ik mijn leven lang niet
vergeten
Het laatste kampioenschap, in 2002,
is het kampioenschap met de slecht
ste herinnering. Met te weinig Ajacie
den per combi naar Nijmegen, om
vervolgens gedropt te worden op het
altijd sfeervolle asfalt van P2, voor
iets dat de naam huldiging niet eens
mag dragen. De bijeenkomst had iets
van een slechte parodie op een huldi
ging. Ver weggestopt in een uithoek
van de stad werd een 'feestje' gevierd
waar vakkundig elke vorm van sponta
niteit uitgeslagen was. Eens, maar
nooit weer Zelfs burgemeester
Cohen lijkt achter dit standpunt te
staan, gezien zijn uitspraak dat er
maar één locatie is voor een kam
pioensfeest, te weten het Leidseplein.
Nu de locatie veilig gesteld lijkt te zijn
moet er nog aan één ding gewerkt
worden, en dat is de muzikale invulling
van de huldiging. Het kan, en mag niet
zo zijn dat we straks weer te horen
krijgen dat Ajax coach' Louis van Gaal
zo magistraal aan het roer staat, om
nog maar te zwijgen over de volstrekt
overbodige Nederlandstalige verkrach
ting van de eerder genoemde Queen
klassieker Muzikale armoede van
de eerste orde. Er zijn zoveel artie
sten die zeggen iets met Ajax te heb
ben, maar waarom komt er nu nooit
eens iemand met een goed lied, dat
geschikt is voor een stadion, en niet
gebaseerd is op een melodie dat al
1QQ1 keer gebruikt is. Een lied dat
verder gaat dan de waan van de dag,
geen gelegenheidssingle in verband
met het kampioenschap, maar een
echte stadionsong, zoals ze die bij de
kakkerlakken wel hebben Czeg ik met
enige schaamte ...3
Dus Rene, Danny, Peter, Alex en
ieder ander die zich zanger/artiest en
Ajacied voelt Wie neemt de uitda
ging aan
Sinds de verhuizing naar de Arena zijn
we echter niet meer op 'eigen bodem'
kampioen geworden. Het kampioen
schap van 1 00B werd behaald zonder
te spelen [psv verloor van Sparta in
een weekend dat Ajax niet speelde].
De schaal kon vervolgens opgehaald
warden in Groningen. De aansluitende
historische huldiging op het braaklig
gende terrein van 'De Meer' staat bij
mij absoluut op één voor wat betreft
de meest indrukwekkende momenten
bij Ajax. De minuut stilte, samen met
DAPP'RE STRIJDERS I 1 B APRIL 2D04 1 7
