Spandoek
Deze bevond zich vlak naast het vak achter
het doel waarvan wij het vermoeden hadden
dat daar de fanatieke supporters zouden
staan.
De wedstrijd zelf was niet erg boeiend.
AJAX speelde solide het partijtje uit, om
zonder al teveel inspanning met een 1-2
overwinning van het veld te stappen.
Op een gegeven moment kwamen Nollie en
Leo gehaast naar ons toe lopen. "Geef hier
die stokken!!" werd ons te verstaan gege
ven. Jos en ik hadden in onze naïviteit nog
niets in de gaten, en het spandoek werd
kordaat van de stokken gescheurd. Daarna
werden de twee meter lange latten vakkun
dig in handige slagwapens veranderd. "Wat
is er aan de hand?", vroeg ik nog in mijn
onschuld. "Kijk dan links en rechts blinde!
feyenoordersü!" En toen zag ik ze: een stel
gasten die ons zogenaamd onopvallend van
twee kanten langzaam aan het insluiten
waren.
"Jullie gaan links, wij rechts". Het vak waar
wij in stonden werd in een paar minuten in
twee sectoren verdeeld. "Op mijn teken
gaan we allemaal tegelijk los. En niet aarze
len, meteen rammen!!!" Tja., als Nollie en
Leo dat zeiden? Dan deed je dat!
Tegenspraak werd niet geduld.
"NU!!!!!!!!!!!"
Ineens stoven twee groepen van de banken
af, eentje naar links, eentje naar rechts. Het
werd een totale overrompeling, de aanval
van ons werd totaal niet verwacht door de
andere partij, die dan ook al heel snel een
beter heenkomen (lees: een andere tribune)
opzocht. Onze overwinning was snel en
krachtig tot stand gekomen?
Het: AJAX 1 ZAL ZEGENVIEREN... DIE-
MENZIJDE DIEMENZIJDEÜ! schalde door
het stadion. Zowel op het veld als op de tri
bune hadden we de overwinning behaald.
Na afloop van de wedstrijd was de afspraak
dat wij bij elkaar zouden blijven. Echter,
doordat onze organisatie niet meer zo hecht
was, liepen we toch in kleine groepjes door
de, voor de meeste van ons, onbekende wijk
spangen. En?., dus een prooi voor op wraak
beluste feyenoorders. Op weg naar een
tramhalte, in het donker, zagen Jos en ik
een groepje jongens staan. We wisten niet
of het de 'onze' waren of niet.
Nietsvermoedend liep ik vooruit met het
spandoek om mijn schouders, de stok was
ik allang kwijt geraakt. Ineens een gebrul!!?
Gasten die ineens op ons af kwamen ren
nen. Donkere figuren opdoemend vanuit het
onheilspellende duister, duidelijk met
onvriendelijke bedoelingen. Aangezien ik
een meter of 10 voor ons groepje uitliep,
rende de groep in grote haast langs mij
heen... Ongedeerd bereikte ik de tram.
Enige tijd later druppelden hijgend en zwe
tend AJAX fans de tram binnen, bijv. Cockie,
met een dikke wang. Hij had in het voorbij
gaan een tik opgelopen.
Maar uiteindelijk kwamen we toch allen weer
bij elkaar op het cs van rotterdam om de
normale routine van de terugreis op te pak
ken. Dit keer bleef de schade beperkt,
slechts 3 coupés werden naar ons inzicht
heringericht. Tijdens de terugreis dommelde
ik in slaap. Mijn hoofd steunend op het
spandoek. Dromend over stadions, tribunes,
supporters, een volle Spionkop zingend:
YOU NEVER WALK ALONE!!!
BenKie
AJAX FANZINE DAPP'RE STRIJDERS 23 NOVEMBER 2003 25.
