Highbury ligt inderdaad echt midden in een
woonwijk, zoals het hoort. Het stadion ligt let
terlijk tussen de woonhuizen in. Als je het niet
wist zou je er bijna voorbij lopen! Maar daar is
het dan net ff te groot voor natuurlijk. Bij het
stadion is het al aardig druk met Ajacieden. Heel
veel bekende gezichten en iedereen ouwehoert
ff met elkaar. Daarna gaat ieder een beetje zijn
eigen weg. Degene die de kroeg in willen, duiken
de kroeg in en anderen gaan Londen bezichtigen.
Daar het mijn I e keer hier was, koos ik voor het
laatste. Ik zal jullie de toeristische trekpleisters
besparen, kun je beter zelf ervaren. Londen is
wel belachelijk duur, maar daar was al voor
gewaarschuwd en een gewaarschuwd mens...
De dag is zo voorbij. Londen is een bruisende,
levendige stad, een echte stad. Als het een beetje
begint te schemeren, trekken de groepen sup
porters weer een beetje naar elkaar toe. Een
aantal gasten is het sportcafé uitgezet in de
buurt van Piccadilly Circus, om niks eigenlijk.
Maar erin komen, dat zit er niet meer in. Dan
maar vast richting stadion.
Bij het stadion is het een aardige chaos. De
meeste mensen zijn in de veronderstelling dat je
naar binnen moet op de plek waar de kaartjes
zijn omgewisseld, maar dat is dus niet waar. Beet
je mis-communicatie, maar de politie heeft daar
lak aan. ledereen wordt teruggedrongen, alles
wordt in het werk gesteld om maar niet tot een
confrontatie met the Gunners te komen. De
ingang van het uitvak blijkt aan de andere kant
van het stadion te zijn, dus dan daar maar een
tijd in de rij staan. Maar na een tijd ben je dan
eindelijk binnen in een echte Engelse voetbal
tempel: Highbury.
27
