'Ajax wint de ChampionsJ-eagua1 Schoffie
ZnAjax wint de Champions League', klinkt er uit de speakers in de huiskamer. Op een luie
vrijdagochtend na een Europacup avond lig ik op de bank hangend naar een grijsgedraaide cd te
luisteren uit een tijd dat de titel van dit nummer nog een bijna gewoonte was, in plaats van een
illusie. Gister speelden we tegen Legia Warschau, een club uit het Oostblok waar wij in die tijd
misschien een oefenwedstrijd zouden spelen voor een goed doel, maar waar we in deze tijd met
pijn en moeite met 1-0 gewonnen hebben. Een lekker moment van onze Poolse spits en een paar
heerlijke momenten van onze doelman bezorgden ons de zege. Over een week in Polen zal het,
ondanks de afwezigheid van de fanatieke supporters van de thuisploeg een hels karwei worden om
door te gaan in de Europacup.
Ajax moest weer naam gaan maken in Europa. Dit zou een jaren plan worden, zo'n 5 jaar geleden
ingezet met de revolutie van Cruijff. Als we de balans opmaken is die balans qua resultaat erg triest.
Al hebben we wel wat leuke avondje gehad. Thuis tegen Barcelona, Manchester City, Lyon en AC
Milan. Uit tegen Manchester United en City. Elet waren een paar leuke avonden waarin we even het
gevoel hadden dat we wat te betekenen zouden hebben. Maar qua resultaat heeft het ons nooit
verder doen reiken dan de eerste ronde in de Knock-out fase van de Europa League. Waar het dan
mis gaat, je kan het op pech gooien. Lyon won opeens met 1-7 in Zagreb, op een avond dat wij
een stel blinden als arbitrage hadden tegen Real Madrid thuis. Een dwaling van de arbiter die Milan
opeens een strafschop gaf in plaats van een vrije trap mee aan ons. Elet kansen missen in Milaan
was onkunde van onze kant, ruim 70 minuten spelend tegen 10 man. Maar de pech gedachte
maakt al snel plaats voor de geen kwaliteit gedachte. Dit seizoen was maar weer te zien hoe een
Cavani en een Ibrahimovic het net weten te bollen terwijl je toch echt het gevoel had dat er wat te
halen viel.
En kwaliteit was er afgelopen jaren genoeg. Maar het ene stukje kwaliteit voetbalt bij Spurs, het
andere stukje in Manchester, weer een ander in Barcelona en weer een ander in Southampton.
En ga zo maar door. Spelers worden op de laatste dag van de deadline verkocht en echte
gelijkwaardige versterking wordt niet teruggehaald. Volgens het plan van Cruijff moet de eigen jeugd
het gaan doen. Dit is nu al een aantal jaar wat er ook daadwerkelijk ook gezegd wordt en wat op de
Future Cup en op de prestigieuze Champions League voor jeugd teams ook bewezen wordt. De hoop
op talenten voor de toekomst is daardoor zeker aanwezig.
Elet is alleen te hopen dat in de 3 jaar dat ze blijven, wat al veel zou zijn, het Ajax lukt eens wat meer
te laten zien dan tot nu toe is laten zien. Vaak bouwt Ajax aan een team, maar zijn de sterkhouders
snel verdwenen wanneer er een geldzak op de loer ligt. Spelers als Van Rhijn, Veltman en Klaassen
hebben voor meerdere jaren bijgetekend als een soort teken dat zij iets willen neerzetten. Als er
al de helft uitkomt van dit teken zou het al mooi zijn. Want waar we volgens het plan van Cruijff nu
in de Knock-out fase hadden moeten aantreden in de Champions League tegen pak weg Bayern
München, is het nu hopen dat we deze ronde overleven tegen Legia Warschau. De titel zit er dit
jaar niet meer in, de beker ook niet. Het seizoen zou zonder prijs mislukt zijn, dus we mogen heel
veel verwachten in Europa, we zijn benieuwd.
De Meersche Helden 2014 - 2015
Pagina 28
