Dl,
Stempel
ED..
was waarschijnlijk de beste wedstrijd van de laatste weken", aldus Frank de Boer na afloop
van de dramatisch slecht gespeelde wedstrijd Willem II - Ajax. Dit zei hij zonder een knipoogje te
geven of een glimlach op zijn smoel. Dat is zoiets als beweren dat we momenteel het beste kabinet
ooit hebben. Of zoiets als de Iraakse minister van informatie die twee minuten voor de val van Bagdad
en Saddam zei dat alles onder controle was. Ik vind Frank de Boer op zich best een toffe peer, maar
zeer regelmatig heb ik het gevoel dat hij zijn zicht op de werkelijkheid behoorlijk aan het verliezen is.
Een abominabele wedstrijd afschilderen als een van de beste wedstrijden in de laatste weken is maar
één van de voorbeelden.
Regelmatig hoor ik De Boer beweren dat iedereen ervoor ging, dat alle posities prima bezet waren,
dat de spelers elkaar goed konden vinden en dat we alleen pech hadden dat net die ene bal van
de tegenstander erin ging. De meeste wedstrijden die ik het afgelopen halfjaar van Ajax gezien heb
waren toch van een andere orde. Ik zie een groep vermoeide, chagrijnige en misschien wel verwende
spelers op het veld staan die er al bij de aftrap geen zin in lijken te hebben. Van snel combinatiespel,
domineren op het middenveld, fraaie passes richting de spitsen, alertheid en de honger om te
winnen is geen sprake. Natuurlijk, er zit wel eens een wedstrijd tussen waar we het 'echte' Ajax
zien voetballen maar helaas is dat meer uitzondering dan regel. Het lijkt wel alsof er sprake is van
een collectief falen. Dit met een coach die belangrijke spelers passeert, liever Zimling erin brengt
en tussen de bedrijven door Schone op de vleugel zet in plaats van in de spits. En waar blijft ons
supertalent Zivkovic? Volgens De Boer moet hij langzaam gebracht worden, maar zo af en toe een
paar minuutjes in het eerste elftal opstellen is ook weer wat overdreven. Over het elftal zelf valt ook
wel wat te zeggen. Waar een paar spelers er elke wedstrijd voor blijven gaan (ik noem een Serrero
en een Klaassen), is het merendeel met van alles en nog wat bezig behalve met de eigen prestaties
op het veld. Is het een gebrek aan motivatie? Is er geen chemie? Is de sfeer in de groep om te
snijden? Is er een gebrek aan vertrouwen in de trainers of is het zo dat er elf individuen op het veld
staan die nog nooit gehoord hebben van de woorden samenwerking, groepsbelang en clubbelang?
Om niet helemaal negatief te zijn wil ik hierbij even Bazoer noemen. Jong, gretig, snel, hongerig en
onverzetbaar. Net opgenomen in het eerste elftal en het lijkt alsof hij er al jaren staat. Geen zenuwen,
althans zo lijkt het, en aan het begin van een hele mooie en lange voetbalcarrière. Hopelijk voor het
grootste deel bij Ajax!
Wat me eigenlijk vooral verbaasd is dat na het aantrekken van diverse oud-Ajacieden de club niet
meer maar juist minder Ajax is geworden. Marc Overmars is aangesteld als directeur voetbalzaken
maar maakt zich drukker om de hoogte van 'zijn' bankrekening dan om het verbeteren van het
voetbaltechnische aspect binnen de club. Van der Sar zal ongetwijfeld goed zijn op commercieel
gebied en kan door zijn achtergrond diverse deuren openen maar ik heb op geen enkel moment
het gevoel gehad van "mooi man, Ajax wordt weer zoals het was". Ik vraag me ook af hoe het zit
met de jeugdopleiding. Dat we talentjes hebben rondlopen is duidelijk maar van doorstroom vanuit
de jeugd naar het eerste elftal is maar amper sprake en als het al zo is gaat het met horten en
stoten. Liever een Zimling huren dan een topper uit de jeugd opstellen... Mocht iemand uit Jong
Ajax of uit de A1 de kans krijgen om in het eerste te spelen, dan is het maar te hopen dat het om
meerdere wedstrijden gaat en dat deze debutant niet teruggegooid wordt in de talentenvijver. Lekker
motiverend. Hoe zit het trouwens met de fluwelen revolutie? Het is angstvallend stil op dat front...
Voor de supporters is het onderhand bijna onmogelijk om na een wedstrijd met een goed gevoel
naar huis te gaan. Natuurlijk wil je dat elke wedstrijd gewonnen wordt maar mocht dat een keer niet
gebeuren dan is dat niet erg als Ajax maar speelt zoals Ajax hoort te spelen (aanvallend, attractief,
dominant, vastberaden, heldhaftig doch niet barmhartig in dit geval). Dan kan je in ieder geval wel
met een opgeheven hoofd naar huis. Nu maar hopen dat de schade niet erger wordt (14 punten
achter op de lampjes...) en dat we in ieder geval dit seizoen kunnen afsluiten met de voorronde van
de Champions League. Dan kunnen we volgend seizoen weer beginnen met een frisse en hopelijk
flitsende start en met - wat ik vermoed - een nieuwe trainer. Verder gaan in de Europa League is
overigens ook een 'must', want dan laat Ajax in ieder geval zien het hoofd niet helemaal gebogen te
hebben en de hoop nog niet opgegeven te hebben. Maar goed, op moment van schrijven heeft Legia
Warschau - Ajax nog niet plaatsgevonden... Ben benieuwd. Voetballuhü!
De Meersche Helden 2014 - 2015
Pagina 18
