PaalfegAfog^bal sacch,
[Hen ferme schreeuw over de straat zorgt ervoor dat we acuut stoppen met paaltjesvoetbal.
Een maatje komt aanscheuren op zijn fiets en stelt 1 vraag. Het gevoel erna is nog steeds
onbeschrijfelijk. Het is zomaar een dag in een kindervakantie ergens rond 1980. Bij ons thuis
betekend vakantietijd vooral in je eigen straat voetballen en ravotten want verders was er niks.
Geen geld voor uitjes of een vakantie dus deden we het met wat ik en 80% van mijn vriendjes
hadden, een bal, af en toe wat klauteren in een boom en met goed weer zaten we met 7 man te
vissen waarvan er slechts 1 een echte hengel had. De rest zat met een boomtak in het water te
harken hopende op de eerste vangst ooit. In die tijd moest je geluk hebben om ergens te komen via
de wat beter gefortuneerde vriendjes en vandaag was zo'n dag, vandaag gaat de gehele vakantie
goedmaken en dat door 1 vraag. Niet veel later zitten we met 4 'man' en een ouder in de auto
richting Amsterdam. Alleen dat al was iets magistraals aangezien we normaal gesproken dus niet
verder kwamen dan ons eigen straatnaambordje. Als de gemoederen enigzins hoog oplopen omdat
we het niet eens konden worden over wat de mooiste goal was afgelopen zondag de oplossing om
het geschil te beeindigen daar.
De lichtmasten van het Ajax stadion doemen op en alles is vergeten en vergeven. Kwijlend tegen het
raam aangeplakt staren we naar die enorme stalen constructies in de verte. De auto gaat ergens
in Betondorp de stoep op en het is zover, het prachtige Ajax stadion ligt aan onze onschuldige
voetjes. Welke wedstrijd? Nee geen wedstrijd, WE gaan een Ajax training bijwonen. Het werd nog
beter als we een ECHTE mars in ons handje krijgen gedrukt met daarbij een blikje cola,gekocht bij de
sigarenboer tegenover de Meer. Eenmaal op het terrein is het 1 grote trip waar menig housetablet
een voorbeeld aan kan nemen ..Ogen komen we tekort en onze klauwtjes zitten als tie rips om het
hekwerk heen. Zo dicht op de spelers, de geur van het gras, je kan de zweetdruppels tellen op het
voorhoofd van Schrijvers en Galje die onder handen worden genomen door loeiharde schoten van
Lerby en Molenaar.
Ik zie wat oude opa's bij de ingang van het trainingsveld hevig discuseren ook over de mooiste
goal van afgelopen zondag?? Het is in ieder geval vermakelijk om te zien met die wiebelende sigaren
in de mondhoeken. De 4 letters op het dak ,ff snel het stadion in gluren., kijken door het raam
bij de ingang, alles om maar ook iets te zien wat we nog niet gezien hadden. God wat waren we
gelukkig en dat allemaal door 1 simpel iets Een Ajax training. Het was dromen zonder bedrog, de
welbekende kinderhand was gevuld maar het toetje kwam nog: Handtekeningen tijd!! Jaloers als ik
was op diegene met een fototoestel[kiekje met Lerby maar al snel was ik stoerder
althans vond ik door een handtekening van Ophof te scoren. Ik had er 4 verzameld, allen op een
apart papiertje en toen we thuiskwamen zaten ze nog steeds in mijn hand. Het was Arthur en het
zwaard in de rots, niemand die ze uit mijn knuistjes kon trekken. Laatst was ik bij de Toekomst,
deuren dicht en niemand die naar binnen mocht. Het was kil en stil. Nergens kon ik een mars en
een colaa'tje halen en nergens zag ik wiebelende sigaartjes. In de verte hoor ik de ballen heen en
weer gaan maar ik besef dat dromen tegenwoordig wel bedrog zijn. Ajax/ de Boer, geef ons de
training terug en laat mijn kinderen ook weer dromen.
De Meersche Helden 2014 - 2015
