FC Barcelona Schoffie
UEFA champions league T~~BfïïTp
AtliSfi AJAX AMSTERDAM - FC BARCELONA JkSii
[öf
lS)arcelona thuis is andere koek, het grote Barcelona. De media staan al weken vol over deze
wedstrijd, de banden van vroeger en nu worden beschreven. Herinneringen aan oude tijden worden
opgehaald en de verwachtingen worden uitgesproken. Barcelona mist Messi, wij missen De Jong,
Barcelona mist Alves, wij missen Sightorsson. Voor de wedstrijd leeft opeens het gevoel dat het
wel eens een mooie avond kan worden. Hoesen in de spits en Klaassen op het middenveld, een
onbevangen Serero en Daley Blind in vorm, dus waarom zouden wij niet een puntje kunnen halen en
misschien wel heel sneaky drie?..
Op de wedstrijddag is het gezellig druk in het supportershome, de muntjes vliegen over de toonbank,
de drank komt gewillig in de plaats terug. Er word gezongen en gesproken over wat er komen zal.
Benieuwd naar wat komen gaat loop ik richting de ingang van het stadion. Zuid H is ouderwets druk,
waar ik met competitiewedstrijden zo door kan lopen, is het tijdens dit soort avonden altijd dringen
geblazen. Halverwege het trappenhuis kom ik altijd tot het besef dat de conditie nog altijd niet op orde
is, maar het besef waar je het voor doet maakt een hoop goed. Op het vak is het afgeladen vol en zit
de sfeer er vanaf het begin goed in. De liedjes worden ingezet en keihard meegezongen. Ajax heerst
op het veld en dit slaat over naar de tribunes. Barcelona wordt bij de keel gegrepen en het wachten is
op het dichtknijpen. Serero breekt na een kleine 2Q minuten de ban en het stadion ontploft. Het hele
stadion staat op de banken en is door het dolle heen. Tot het moment aanbreekt wat een zwarte rand
zal geven aan deze wedstrijd. Er is rumoer op de F-side, mensen schreeuwen. Even lijkt het op een
vechtpartij, iedereen staat en kijkt naar een bepaalde plek. Vanaf mijn plek loop ik op de situatie af. Mijn
blik gaat naar de gracht, waar een man bewusteloos op de grond ligt. Naast zijn hoofd ligt een grote
plas bloed en het houdt niet op met bloeden. Er is paniek, het veld word voor mijn gevoel afgeschermd
en de blik is naar de man. De verbijstering is groot, ongeloof. Er wordt om hulp geschreeuwd en het
lijkt een eeuwigheid te duren voordat er hulp is. Al moet ik er wel bij vermelden dat iedere seconde
een eeuwigheid duurt voor het gevoel op zo'n moment. In een klap slaat de sfeer om, en terecht. Op
de tribune staan mensen die heel wat gewend zijn, maar dit is voor iedereen ingrijpend. Onwerkelijk
of niet, op het veld gaat de wedstrijd gewoon door, niet wetende dat er een man in de gracht ligt
die de moeilijkste wedstrijd van zijn leven probeert te winnen. Ajax scoort tussen de hulpactie van
het ambulance-personeel door de 2-0. Er wordt gejuicht in het stadion, maar op de F-side heerst er
even geen aandacht voor de ongelooflijke prestatie van onze Godenzonen. De scheidsrechter blaast
voor de rust en de man wordt door middel van een zuurstofmasker en andere attributen geholpen.
Bewusteloos en zwaargewond wordt de man uiteindelijk onder luid applaus in de ambulance gezet,
ledereen heeft het er over, iedereen is bevreesd voor het nieuws wat komen gaat, want dit zag er echt
heel slecht uit.
CHAMPIONS
LEAGUE,
In de rust spreek ik met Theo, bij een ieder wel bekend. Ook hij heeft veel gezien, er wordt
teruggedacht aan de val van een supporter tijdens Ajax- kakkerlakken een jaar of tien geleden. De
sfeer is minutenlang simpelweg niet aanwezig. In de tussentijd heeft Veltman, die het uitstekend doet
de laatste wedstrijden en zelfs international is geworden, de rode kaart gekregen. Barcelona heeft
tegengescoord, het is me allemaal ontgaan. En eerlijk gezegd, het boeit me op dat moment ook
helemaal niet. Ruim 20 minuten voor tijd is er overleg, Ajax ploetert op het veld met 10 man tegen een
sterker wordend Barcelona. Er wordt besloten voor Ajax, maar zeker ook voor onze medesupporter die
vecht voor zijn leven, achter onze club te gaan staan. De sfeer wordt opgepikt door het hele stadion
en uiteindelijk trekken wij als supporters de wedstrijd en ook de punten naar ons toe. Dit was een hele
vreemde Europacup avond, qua resultaat de mooiste in jaren, maar qua sfeer een heel dubbel gevoel.
De beleving op de tribune leerde mij wel hoe hecht wij als supporters zijn, geluk en verdriet werd op de
tribune gedeeld en samen werd er besloten om onze club en ook onszelf er door heen te slaan.
AMSTERDAM ARENA 26TH NOVEMBER 2013 - KICK OFF 20:45 V
