Gerrie Mühren _d_e goeie ouwe tijd
Kregen we de opdracht om de Schotten terug te laten komen tot 2-2. Achteraf gezien belachelijk,
maar het ging ons toen echt voor de wind.'
'Met Barry Hulshoff heb ik altijd een goede band gehad. Ik heb enorm veel waardering voor Barry
gekregen, want hij is altijd dezelfde gewone jongen gebleven. We kennen elkaar vanaf onze achttiende
leeftijd toen we samen in het militair elftal speelden. Het klikte meteen en is nooit veranderd. Barry's
mentaliteit komt goed overeen met die van de gemiddelde Volendammer. Hier ben je nooit een idool,
wat je ook presteert. Er is wel respect en waardering, maar een voetstuk is hier overdreven. Niemand
zal hier ooit om een handtekening vragen of zo... En als Koningin Juliana voorbijkomt, zal niemand
de deur uitrennen. De bandleden van de Cats wonen net als ik in een rijtjeshuis. Dat is typisch voor
Volendammers. Trouwens, in de spelersbus draaiden we altijd muziek van The Cats. Dat vond Kovacs
echt fantastisch. Het is zelfs een keer voorgekomen, dat de drummer van The Cats bij een bespreking
van het Nederlands elftal aanwezig was. Volgens mij was dat tegen Oostenrijk-uit. Ongelooflijk zeg!'
'Die wedstrijd in Madrid was voor ons heel bijzonder. Tot op dat moment stond Real Madrid op
Europees niveau nog steeds naast Ajax. Door deze wedstrijd hebben we ons eenzaam en alleen aan
de Europese top geplaatst. Die bal, die ik in één keer dood op mijn voet laat vallen, was een impulsieve
handeling. Ik wilde de bal aan Ruud Krol meegeven, maar die liep nog enkele meters achter me.
Daarom moest ik de bal eerst aannemen om tijd te winnen. Aldus geschiedde, maar dat de manier
waarop dit gebeurde zoveel indruk maakte, merkten we pas na de wedstrijd. Ik liep samen met
Arnold, Johan Neeskens en nog een paar spelers op straat in Madrid, en we zien enkele Madrilenen
die beweging van mij nadoen. Die Spanjaarden denken dat we fans zijn, dus komen naar ons toe en
vragen of wij dit ook kunnen. Toen Johan Neeskens had getracht duidelijk te maken dat ik dit tijdens de
wedstrijd had gedaan, zijn ze lachend weggelopen. Dat was schitterend om na de wedstrijd in de stad
te zien...'
'Eén van de mooiste momenten uit mijn tijd bij Ajax is mijn goal tegen Bayern München. Ik schoot
toen de bal met mijn rechterbeen in de kruising bij de Duitsers. Paul Römer was toen regisseur van
de rechtstreekse televisie-uitzending. Op het moment dat ik werd aangespeeld, schakelde hij juist van
de ene naar de andere camera, waardoor alle televisiekijkers het doelpunt misten. Als ik hem nog
wel eens tegenkom, dan begint hij er altijd over. Hij kan dat gewoon niet uitstaan. Hij had gewoon niet
verwacht dat ik met mijn rechterbeen uit die positie op doel zou schieten.'
typisch Johan
'Na het vertrek van Johan voelde iedereen zich leider. Dat werkte niet. We voetbalden wel, maar
met het besef dat de prestaties van weleer niet langer gehaald konden worden. Met Johan erbij
heerste er een gevoel van onoverwinnelijkheid. Dat gevoel was verdwenen. Johan zag alles voor en
tijdens de wedstrijd, dat doet niemand hem na. Ik kan me nog een wedstrijd Ajax - Telstar herinneren.
Johan en ik liepen voor de wedstrijd over het veld. Het had flink geregend en er lagen plassen. Johan
attendeerde me op de plassen op het veld. 'Die gaan we gebruiken, Gerrit', zei hij tegen mij. De
wedstrijd begon en Telstar speelde terug op de keeper. Johan rende achter de bal aan en niet zonder
reden. De bal bleef liggen door de plassen en Johan zetten Ajax na 7 seconden al op 1-0. Dat was nou
De Meersche Helden 2013 - 2014
