Ebecilio is v(§oM(§bh tijd
Van Mokum
[Oat Lorenzo Ebecilio Ajax deze winter verliet verbaasde mij niet. Hij kwam niet meer voor in de
plannen van Frank de Boer, kreeg daarom geen speelminuten meer en dus ging hij weg: logisch.
Ik vond het vanaf zijn Ajax-debuut al duidelijk dat hij niet goed genoeg was voor het eerste.
Eigenlijk is Ebecilio de 2011-versie van Tobias Sana. Wanneer de zon schijnt, Ajax al met 3-0 voor
staat en zijn Twitter-volgers zich blij tonen met zijn dagelijkse updates, zou-ie een goaltje kunnen
meepikken. Oké, hij heeft een keer tegen Roda JC een belangrijke hattrick gemaakt. Maar negen
van de tien keer irriteer je je mateloos aan zijn gebrek aan kwaliteit en werklust.
Grappiger vond ik de reactie van Ebecilio zelf, kort nadat zijn transfer naar het Oekraïense Metallurg
Donesk beklonken was. "Ik denk dat Metallurg een stap voorwaarts is in mijn loopbaan. Ik ben erg
blij dat ik nu hier speel. Ik ben van mening dat het Oekraïense voetbal in Nederland nog wel eens
wordt onderschat. Als Ajax en Metallurg volgende week tegenover elkaar staan, ben ik er nog
niet zo zeker van wie er wint." Logisch Lorenzo! Alleen de echte fijnproevers onder de voetballers
gaan naar Metallurg, die prachtige klassieke voetbalclub met zijn schitterende stadion, historie en
voetbalcultuur. Jij droomt al je hele leven van je debuut in de Metallurg-clubkleuren. Heerlijke stad
ook, dat Donesk. Prachtig die asgrauwe Sovjet-architectuur! Lorenzo keek voordat hij voor Metallurg
Donesk koos louter naar de culturele trekpleisters die Donesk hem biedt: de musea, de theaters.
Lazer toch op Lorenzo, simpele! Elke speler die naar dergelijke oorden verkast doet dat met één
motivatie: de pegels. Of was jij de enige ter wereld die geloofde dat Samuel Eto'o en Guus Hiddink
naar FC Anzhi gingen vanwege de sportieve uitdaging?
Als klap op de vuurpijl zette de voormalig Ajax-aanvaller onlangs zijn kampioenshorloge te koop op
internet. De Rolex met daarin zijn naam en het kampioensjaar gegraveerd, vond hij ineens niet zo
mooi meer. Waarschijnlijk staat Lorenzo op dit moment bij de juwelier een nieuw Metallurg-klokje uit
te zoeken. Misschien gaat het financieel niet zo lekker met 'm. Wellicht ging de prijsstijging van de
Feboburger zijn financiële pet te boven. Was zijn transfer naar Oekraïne letterlijk broodnodig?
Zo van: 'kut, te weinig euro's voor een tweede Whoppermenu. Oekraïne; here I am'.
Dan nog had-ie zijn kampioenshorloge niette koop moeten aanbieden. Ik kreeg er in elk geval een
'te koop: clubliefde' gevoel bij. Daarnaast denk ik niet dat Lorenzo ooit nog kampioen zal worden,
met welke club dan ook. Sinds de verkoop van zijn horloge is Ebecilio verleden tijd. En ik ga hem niet
missen.
De Meersche Helden 2012 - 2013
Pagina 10
