Busby Bab□e Goeie ouwe tijd
Ook rouwde Engeland om de dood van de legendarische doelman Frank Swift, die de reis als
verslaggever van de News of the World meemaakte. Op de redacties van de Manchester Evening
Chronicle, Manchester Guardian, Daily Elerald en Daily Mail kwam de schok niet minder hard aan.
Want ook voor Alf Clarke, Don Davies, George Follows, Tom Jackson, Archie Ledbrooke, Henry
Rose en Eric Thompson was het verslag van het duel Rode Ster Belgrado - Manchester United hun
laatste verhaal. Er volgden zenuwslopende dagen. De toestand van Matt Busby, Duncan Edwards
en Johnny Berry bleef zorgwekkend. Alleen Matt Busby won het duel met de dood. Wekenlang
vocht de toen 48-jarige Schot in het 'Rechts der Isar'-hospitaal, afgezonderd in een zuurstoftent,
tegen zijn zware verwondingen. En in die dagen kwamen herhaaldelijk de woorden van Manchester
Uniteds voorzitter Harold Hardman in Matt Busby's herinnering terug: 'Uitstel vragen voor een
competitiewedstrijd, in verband met de Europa Cup, is zo ongeveer het ergste dat ons kan
gebeuren. Knoop dat ik je oren, Matt...'
Op de fatale dag was het reeds bekend, dat Manchester United zaterdags voor de competitie tegen
Wolverhampton Wanderers moest spelen en de woensdag daarop de kwartfinale van de Engelse
beker tegen Sheffield Wednesday. De competitiewedstrijd tegen Wolverhampton Wanderers werd
uitgesteld. Op 19 februari 1958, dertien dagen na de ramp, stond Manchester United echter
alweer op de na de crash zo beweende grasmat van Old Trafford. De belangstelling voor het duel
met Sheffield Wednesday was overweldigend. Het team was bereid om zich volledig in te zetten
en een goede prestatie neer te zetten. Al was het maar om manager Matt Busbyte stimuleren in
zijn hardnekkig gevecht voor herstel. Een in zijn enthousiasme niet te remmen Manchester United
versloeg Sheffield die avond met 3-0. Ik luisterde die avond naar de radioreportage en van die met
zoveel hartstocht geladen aanmoedigingen liepen mij de koude rillingen over de rug. Het was één
onafgebroken, bijna oorverdovende, aanmoedigingskreet.
Na Sheffield moest in de halve finale West Bromwich Albion, op dat moment één van de sterkste
teams van Engeland, eraan geloven. Na een 2-2 gelijkspel in de eerste wedstrijd, scoorde Colin
Webster in de laatste minuut van de verlenging van de return het winnende doelpunt. De halve finale
tegen Fulham werd ook in twee duels beslist. Engeland, dat in de toen 86-jarige geschiedenis van de
Engelse Cup talrijke sensaties te verwerken had gehad, beleefde ditmaal een Cuphysterie, zoals men
nog nooit had gekend. In de tweede wedstrijd was het hoge tempo van de Mancunians,
maar vooral het briljante spel van binnenspelers Taylor en Charlton, de doorslaggevende factor voor
de 5-3 overwinning. Het ongelooflijke was gebeurd: Manchester United had met een nagenoeg
B-elftal Wembley bereikt.
Op zaterdag 3 mei 1958 mocht United de finale pas spelen. Ruim vijf weken na de halve finale.
Het team was niet in staat om de 'tot-alles-in-staat-mentaliteit' vast te houden. Een door nervositeit
verlamd Manchester United werd door Bolton Wanderers met 2-0 verslagen. Matt Busby was de
eerste, die vanuit de koninklijke logo de hand van de 32-jarige aanvoerder van Bolton Wanderers,
Nat Lofthouse, pakte. En enkele seconden vasthield. Op dat moment joeg Harry Gregg met een
desolate trap de bal de tribune in. Hij deed afstand van de trofee, die hij bij het eindsignaal veroverd
had. Een trofee, die voor hem een illusie aan stukken had geslagen. Maar op dat moment moest
Manchester United zijn tegenstanders eigenlijk slechts dankbaar zijn voor deze nederlaag, die van elf
door sentimenten gecreëerde en overschatte helden weer normale voetballers had gemaakt.
In de Europa Cup moest Manchester United, na de winst op Rode Ster, in de halve finale uitkomen
tegen AC Milan. Deze wedstrijd werd op 8 mei, vijf dagen na de Engelse Cup Final gespeeld.
Manchester was uitgeblust en AC Milan liep
freewheelend uit naar een 4-0 overwinning,
waarmee de 2-1 nederlaag in Manchester
ruimschoots goedgemaakt was. Jarenlang werd
United achtervolgd door dit clubtrauma. Tien jaar
na de ramp veroverde Manchester United de
felbegeerde Europa Cup voor Landskampioenen.
Deze trofee werd door spelers en supporters
opgedragen aan de slachtoffers van de ramp in
1958. Matt Busby is één van de weinigen die
deze ramp heeft meegemaakt en het jaren later
nog heeft kunnen navertellen...
Pagina 29 De Meersche Helden 2011 - 2012
