Busby Babe::- □e Goeie ouwe tijd
Jk
Het was een aangrijpend relaas: 'Ik bel jullie op met verschrikkelijk nieuws. Het vliegtuig van
Manchester United is in München verongelukt. We waren juist bezig te stijgen. We waren net van
de grond los. Ik wou dat ik kon vertellen dat het niet zo erg is. Maar ik ben bang, dat er enkele
doden zijn. Alles was in een ogenblik voorbij. Het sneeuwde toen we in München landden. We gingen
het toestel uit om wat te drinken en de benen even te strekken. Er moest ook worden getankt.
Toen de piloot wilde opstijgen, scheen er iets aan de hand te zijn. En hij taxiede terug. Blijkbaar om
iets nogmaals te controleren. Bij de tweede start haperde er opnieuw iets. En gezagvoerder James
Thain nam voor de derde keer een aanloop. Duncan Edwards zei op dat moment nog tegen me:
'Peter doe niet zo kinderachtig en zeg tegen Thain dat je die vierkante wielen er op hebt gezet.'
Het zijn waarschijnlijk Duncans laatste woorden geweest. Ik denk dat we aan het einde van de
startbaan waren, even boven de grond. Het toestel scheen plotseling te breken. De stoelen
verbogen en alles scheen in stukken te vallen. Ik kan me niet herinneren of er een klap was of
niet. Alles was ineens stil. Ik was nogal versuft van de schok. Maar kon toch op eigen kracht naar
buiten kruipen. Zodra ik buiten kwam, was mijn eerste gedachte weg te rennen. Ik was hysterisch
bang. Maar om voor mij onbegrijpelijke redenen kon ik niet rennen. Ik bleef verstijfd van schrik
staan. En zag toen plotseling Harry Gregg. En kort daarop Bill Foulkes. Harry Gregg was zeer flink
en zei: 'Kom op jongens, we hebben mazzel gehad, laten we gaan kijken wat we voor de andere
jongens nog kunnen doen.' Ook de twee stewardessen Rosemary Cheverton en Margaret Bellis
bleken ongedeerd en zeer moedig. Met z'n vijven kropen we weer naar binnen. Het was een
verschrikkelijk gezicht. En ik sloot even mijn ogen. Ik hielp Harry en Bill met het loswrikken en dragen
van de slachtoffers. Ik durfde niet te kijken wie het waren. Ik kan me wel herinneren dat Bobby
Charlton, Albert Scanion en Jackie Blanchflower gewond waren, maar had niet de indruk dat ze
in levensgevaar waren. We hadden een prettige trip vanaf Belgrado. Iedereen was in een beste
stemming, want het was een zwaar bevochten gelijkspel geweest. Vooral Harry Gregg en Tommy
Taylor waren geweldig op dreef. Tommy Taylor heb ik na het ongeluk niet meer gezien. Ik vrees
het ergste. Ik stop. Mijn hoofd begint te suizen. Zeg tegen mijn vrouw, dat ik zo snel mogelijk naar
Manchester kom.'
Men wist al spoedig dat van de spelers Roger Byrne, Geoffrey Bent, Eddie Colman, Mark Jones,
Bill Whelan, Tommy Taylor en David Pegg de ramp niet hadden overleefd. En dat de toestand van
Johnny Berry en Duncan Edwards zorgwekkend was. Ook de toestand van manager Matt Busby was
kritiek. Verder hadden Walter Crickmer (secretaris), Bert Whalley (assistent-coach) en trainer Tom
Curry het leven verloren.
De Meersche Helden 2011 - 2012
Pagina 28