Een Zuid-Europese maffiafilm Redactie
De Meersche Helden 2011 - 2012
et fenomeen Champions League; voor menig voetbalclub een droom, maar voor Ajax na
woensdagavond 7 december jongsleden een nachtmerrie. Alsof we met z'n allen een slechte Zuid-
Europese maffiafilm werden ingezogen. Grensrechters die hun vlag beter konden vervangen door
een blindengeleidestok, een positief verschil van zeven doelpunten dat plotsklaps verdween. Het was
allemaal nauwelijks te bevatten.
Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om vraagtekens te zetten bij de Zagrebse gang van zaken
gedurende die bewuste avond tijdens de wedstrijd Dinamo Zagreb - Olympique Lyon. Dinamo kwam
nog wel op voorsprong (en vierde dat zwaar overdreven; alsof ze de cup binnen luttele seconden in
ontvangst zouden mogen nemen), maar de vreugde die daarmee gepaard ging was van zeer korte
duur. Voor rust trok Olympique Lyon de stand al gelijk.
Waarschijnlijk hebben de aanvoerders van beide teams in de rust geen thee gedronken, maar
even het scenario voor de tweede helft doorgenomen. Tevens zal de aanvoerder van Zagreb even
gecheckt hebben of de Fransen het afgesproken bedrag al op de bankrekening hadden gestort. En
alles was in kannen en kruiken, tenminste, anders kan ik niet concluderen na het aanzien van de
tweede helft. Binnen enkele minuten stond Lyon met 1-4 voor. Doelpunten waarbij de Zagreb-keeper
zelfs weigerde in de baan van het schot te blijven staan en verdedigers die minder bewogen dan een
gemiddelde etalagepop. De deal was beklonken op een 1-5 uitslag, lieten Zagreb-verdediger Vida en
Lyon-aanvaller Gomis door middel van een knipoog aan de rest van de wereld weten. Waarschijnlijk is
er nadien op het veld snel onderhandeld over twee extra goaltjes, of die toegift was een Kroatische
blijk van goedvertrouwen.
Even terug naar Amsterdam diezelfde avond. Ajax kwam binnen een kwartier op achterstand, maar
Lodeiro kon na een rebound van dichtbij binnenkoppen. 1-1feest in de Arena. Tot ieders verbazing
stak de grensrechter, die zich liet aanzien als een halfbakken George Clooney, z'n vlag in de lucht.
Geen gelijkmaker dus. Even later veranderde Sulejmani een schot van richting met zijn borst, waarna
de bal in het Real-doel belandde. Opnieuw feest op de tribunes. Maar ook ditmaal stak die b-acteur
van een vlagmans die rotvlag omhoog. Weer niet gelijk. Schromelijk falen van het Portugese (ook
al dubieus gezien de nationaliteit van Mourinho) arbiterstrio. Extra pijnlijk was daarom de 0-2, die
Higuain namens Madrid in de 41e minuut binnenschoot.
Dat alles veranderde de wedstrijd dusdanig, dat er voor Ajax in eigen huis niks te behalen viel. En
wanneer je met een gelijke stand aan een tweede helft begint, is dat totaal anders dan wanneer je
met 0-2 achterstaat. Het derde Madrileense doelpunt was slechts een formaliteit. Het kwaad was
immers reeds geschied in Zagreb.
Champions League, het kampioenenbal waarbij de beste voetbalclubs uit Europa het tegen elkaar
opnemen, geleid door de allerbeste scheids- en grensrechters. Deze jaargang dus duidelijk niet. Dat
Olympique Lyon de volgende ronde heeft bereikt is een gotspe en dat er in Amsterdam twee zuivere
treffers werden afgekeurd duidt op onkunde van de arbitrage.
Op 7 december leek het 'kampioenenbal' meer op een slechte Zuid-Europese maffiafilm, en daar
werd Ajax de dupe van, met de Europa League als direct gevolg.
