Definitief afscheid van 1995 Van Mokum
et de afscheidswedstrijd van Edwin van der Sar neem ik definitief afscheid van de fantastische
Ajax-generatie van 1995. Oké, Clarence Seedorf is nog steeds actief als voetballer, maar hij speelde
relatief kort in het Amsterdamse succesteam omdat hij Ajax al op jonge leeftijd voor het Italiaanse
Sampdoria verruilde.
Ik schrijf dit op de dag voordat Sar z'n allerlaatste potje zal spelen. Ikzelf ben opgegroeid met met
de '95-lichting en zie de wedstrijd van Ajax '95 tegen het Nederlands elftal van 1998 dan ook
nu al als één van de mogelijke hoogtepunten van voetbaljaar 2011-2012. Een dergelijk afscheid
ervaar ik namelijk voor het eerst. Daarmee bedoel ik niet het specifieke afscheid van Van der Sar,
maar ik heb nog niet eerder meegemaakt dat de laatste speler (in dit geval op Seedorf na) van een
bepaalde succesgeneratie afscheid neemt. Mensen die de jaren '70 hebben meegemaakt hebben
zo'n moment decennia geleden al gehad. Heb je de Uefa Cup-winst in '92 gezien? Dan had je een
dergelijk gevoel misschien tijdens het afscheid van Bergkamp, in 2006.
1995; ik was acht jaar oud en lag er totaal niet wakker van als Ajax tegen een club als Bayern
München moest aantreden, Ajax was immers de allerbeste. Een tijd waarin Michael van Praag nog
gewoon Ajax-voorzitter was in plaats van een interessant brallende lobby-bobo en Louis van Gaal zich
nog niet in lederhosen hees alvorens hij Duitse mensenmassa's op dictatoriale wijze toesprak. Een
tijd waarin Kanu, gehuld in dubbelgevoerde winterjas, eskimomuts en dikke winterhandschoenen,
gewoon op de fiets naar De Meer reed. Een tijd waarin de beste Nederlandse spits Amsterdam
als geboorteplaats in z'n paspoort had staan. Van al die prachtige herinneringen ga ik op
woensdagavond 3 augustugs nog eens uitgebreid genieten. Atrip down memory lane.
En ook al zal de conditionele gesteldheid van Danny Blind inmiddels te wensen over laten en zal Frank
Rijkaard na twintig minuten ballen waarschijnlijk aan het zuurstof moeten: dat maakt allemaal niks
uit. Ik zie m'n helden ten slotte nog eenmaal in actie, in legendarische opstelling en getooid met het
Ajax-shirt!
nadat u dit gelezen hebt.
Voorafgaand aan de wedstrijd zal ik even naar het beeld van de oud-assistenttrainer van het team
gaan, want ook Bobby hoort bij deze groep. Evenals Sjakie Wolfs, die destijds het (nog gewoon
zwartgekleurde) schoeisel prepareerde.
Edwin, Michael, Frank, Frank (lees: Frenk), Danny, Ronald, Edgar, Jari, Finidi, Patrick, Marc,
Nwankwo, Martijn, Winston, Peter, John, Fred, Tarik, Louis, Bobby, Gerard, Sjakie, Michael en alle
andere namen die hier wellicht bij hadden moeten staan, maar die ik vergeten ben: bedankt! En bij
het afscheid van Clarence beleef ik die mooie herinneringen nog eens fijntjes opnieuw. Net zoals u,
Pagina 11 De Meersche Helden 2011 - 2012
