Ik ben er helemaal klaar mee. Natuurlijk heb ik die zin in de loop der jaren meerdere keren
gehoord. Vaak uitgesproken na een wedstrijd die we niet winnend af wisten te sluiten. Pure
frustratie van het moment. Een dag later had je al weer zin in de volgende wedstrijd. En verheugde
je je al weer om te zien hoe Ajax die verliespartij recht ging zetten. Maar nooit en te nimmer heb ik
hem vaker gehoord dan dit seizoen! Niet uit frustratie van het moment, maar vanwege een totale
afkeer van het gespeelde spel. En het ergste is, is dat ik hem meer en meer begin te begrijpen.
Elet begon voor mij allemaal toen de leiding van Ajax in de persoon van Rik van den Loog besloot om
de Ajax-cultuur volledig overboord te zetten met de aanstelling van de hele Jol Clan.
Martin en Cock met in hun kielzog een buslading aan spelers die nou niet echt betiteld mochten
worden als een versterking voor Ajax.Hoewel, dat is eigenlijk ietsje te vriendelijk...
Nee, het ging om spelers waarvan normaal gesproken de naam nog niet eens via de fucking
fax de Arena in zou mogen! Ik denk dat Rik heel wat uren moet hebben gespendeerd om de
scoutingrapporten van die gasten kwijt te raken. Maar genoeg over Rik van den Loog en de enorme
berg aan shit waar hij verantwoordelijk voor is...
Nu weer even terug naar de zin waar deze column mee begon... Ik ga namelijk al een tijdje naar mijn
Ajax, de allermooiste voetbalclub op aarde, toe. Volgend jaar vier ik zelfs mijn 25-jarig jubileum.
Laat ik het anders zeggen... Ik kom uit de tijd dat als je in een volle tram tegen een bekende zei dat
je een kaartje over had voor de wedstrijd van dat weekend, dat mensen aan de noodrem gingen
hangen, begonnen te knokken als bezetenen, en dan ging degene die als laatste nog overeind stond
uiteindelijk dat weekend met je mee. Jaaaahaaa, zo graag wilden mensen het voetbal van mijn
prachtclub zien!
En ik hoef het natuurlijk niemand uit te leggen hoe dat tegenwoordig gaat. Ik heb tegenwoordig een
telefoonlijst met daarop zo'n 200 telefoonnummers klaarliggen voor het geval ik een kaartje over
heb. Zo ongeveer tegen het einde van de lijst is er meestal wel iemand te vinden die mee wil.
Wat dan vaak weer betekent dat ik die zwaar demente, 95-jarige, kwijlende en alles laten lopende
bejaarde met rolstoel en al moet ophalen in een bijna vergeten bejaardenhuis ergens in de buurt
van Maastricht. En dan weet je niet eens zeker of 'ie echt "ja" heeft gezegd, maar het leek er het
meeste op... En je hoort ook de meest bizarre excuses van mensen die niet met je meewillen.
"Nee, ik kan niet met je mee... ik ga liever met mijn vriendin en schoonmoeder gezellig naar de
Chippendales" "Nee, ik kan niet met je mee... ik zag net dat alle reclames voor maandverband dit
weekend achter elkaar uit worden gezonden" "Nee, ik kan niet met je mee... ik laat liever mijn
balzak harsen op een boot tijdens de Gay Parade"
Maar zoals eerder al gezegd... ik begin het meer en meer te begrijpen dat mensen er helemaal
klaar mee zijn. Zoveel mensen zijn bezig met de club en proberen er het beste uit te halen.
Johan is druk bezig om puin te ruimen in een poging om Ajax weer Ajax te maken.
Al die vrijwilligers die vanuit liefde voor de club hun steentje bijdragen. En Frank de Boer die met
een enorm Ajax-hart probeert om het spel van Ajax weer op een Ajax-waardig peil te brengen.
Zoveel mensen die er bergen liefde en energie in steken. Maar waar we allemaal van afhankelijk zijn
voor het Ajax-spel (DE SPELERS!!) die laten het massaal afweten! Ongeïnteresseerd, zonder passie,
zonder liefde voor dat mooiste shirt... Alleen maar bezig met Twitter, aandelen, salaris, "chickies",
uitgaan, tattoos... Alles eigenlijk, maar niet met Ajax!
Als er 1 seizoen is geweest waar de concurrentie ons alle mogelijke kansen heeft gegeven om die
derde ster te pakken, dan is het dit seizoen wel! Maar dit stelletje amateurs laat keer op keer zien
dat ze het mooiste shirt ter wereld niet waard zijn.
Lieve spelers... Jochies... realiseren jullie je dat je voor de allermooiste club op aarde spelen?
Dat wit-rood-wit om jullie schouders verdien je niet doordat je je naam onder een veel te goed
betaald contract hebt gezet, jochies... Nee jochies, dat prachtige shirt en de sympathie van de
beste supportersschare ter wereld moet je verdienen! En wij eisen daar alleen maar voor dat je elke
week laat zien dat je met trots, passie en klasse die kleuren verdedigd! En jochies... als dat al teveel
is om op te brengen...
FLIKKER DAN LEKKER OP!! IK BEN IN IEDER GEVAL KLAAR MET JULLIE... JOCHIES...
De Meersche Helden 2Q11
Pagina 12
