Hoofdteward Theo Interview
Je hebt veel meegemaakt. Kan je iets noemen wat je het liefst nooit meer meemaakt?
Ja, er is wel iets wat ik nooit meer wil meemaken. Dat was jaren geleden. Toen kreeg ik een
telefoontje: "We weten je te vinden... We weten alles over je vrouw en je kinderen. We weten waar
ze op school zitten." Dat was beangstigend. Het enige wat ze niet weten is je sofi- en banknummer.
Ja dat is niet leuk, dat doet wel wat met je en je gezin kan ik je zeggen. Het heeft wel een paar jaar
geduurd voordat we daar overheen waren. Het ergste was ook nog dat de dreigementen vanuit Ajax
kwamen. Maar ook daar kom je dan weer positiever uit.
Nog zo'n moment was Twente-uit. Het was de eerste wedstrijd die Ajax speelde in het nieuwe
stadion van Twente. Het was net na de wedstrijd en vanuit het Twente-vak werd er een bom
gegooid. Die kwam terecht op een steward van Twente. Daar ben ik toen heen gegaan om hem te
beschermen. Toen kwam er nog een klap overheen en ik ben toen 5 uur bewusteloos geweest.
Ik werd wakker in het ziekenhuis, en daar stonden David Endt en Jari Litmanen bij mijn bed.
Ik heb daarna nog heel lang last gehad van mijn oren. Later zag ik Jari nog bij Jong Ajax en die gaf
mij toen een shirt met de handtekening van de selectie erop. Dat shirt koester ik en heeft bij mij een
ereplaats.
Welk moment geeft je nog steeds de rillingen in positieve zin?
Ja dat was eigenlijk het gehele seizoen 1994/95, we wonnen alles wat er te winnen viel.
We werden ongeslagen kampioen van Nederland, dat was echt een top seizoen. Dat is ook het
mooiste klimaat om in te werken, iedereen is positief zowel op de kantoren als de stewards. Ik denk
dat we zo'n seizoen voorlopig helaas niet gaan meemaken.
Theo en Joark.
Ja gigantisch, ik kende hem al zo lang... Heb zoveel met hem meegemaakt. Ik kan me nog een ding
goed herinneren. Ik kwam met de bus 157 vanuit Almere naar Amsterdam. Op de hoek van de
Kruislaan was Jo bezig met een tuintje. Hij zwaaide, ik toeter Ik ga naar de Amstel en kom terug.
Loopt hij daar met een kruiwagen vol met onkruid. Ik stop met de bus op de halte en wat doet hij:
hij kiept in een keer de kruiwagen leeg in mijn bus. Ik doe de deur dicht, zwaai nog naar hem en rij
weg. De passagiers in de bus kwamen niet meer bij. "Is dat een vriend van je?" vroegen ze.
Ik antwoord: "Ja ,dat is één van de beste vrienden die ik heb." Ja dat was typisch Joark. Ik heb ook
menig traantje weggepinkt bij zijn begrafenis, dat deed heel veel pijn. Hij heeft heel veel voor de
supporters van Ajax betekend.
Wat was jouw band met Johnny Heitinga?
Die was en is nog steeds speciaal. Ik zat vroeger nog wel eens aan het veld. Voor een wedstrijd
sprak Johnny mij aan en zei: "Theo, als ik scoor kom ik naar jou toe." En hij scoorde. Prompt kwam
hij naar mij toe en wat volgde was een innige omhelzing. Sindsdien mogen we ook niet meer aan het
veld zitten, dat deed mij pijn. Ik weet ook zeker dat Johnny ooit weer terugkomt bij Ajax.
Pagina 23 De Meersche Helden 2Q1Ü
