(d]® T®(§k.@OTn)©Ë
Viitor
S inds het schrijven van het stukje voor de vorige De Meersche Helden heeft Jong Ajax twee
wedstrijden gespeeld. Uit tegen Groningen werd met 2-1 verloren en thuis tegen sc Heerenveen/
Emmen werd met 2-2 gelijkgespeeld. Niet erg geweldige uitslagen dus. De inhaalwedstrijd tegen
feyenoord, die 15 februari gespeeld zou worden, is voor de vijfde keer afgelast [vanwege de
weersomstandigheden is de officiële reden. Of zou het angst van de rotterdammers zijn? Die drie
punten kunnen ook wel zonder te spelen aan ons worden gegeven anders] en het is dus weer
wachten op een nieuwe datum.
Qua wedstrijden mag het dan niet zo perfect gaan, qua talenten zijn er wel wat lichtpuntjes. Johan
Kappelhof ontwikkelt zich bijvoorbeeld goed. Alhoewel je, als je echt goed bent, meteen vanuit de
A1 naar het eerste gaat natuurlijk. Neem een voorbeeld aan ons huidige 'grootste talent' Christian
Eriksen. Pas nadat hij al had gedebuteerd voor het eerste, speelde hij voor het eerst een wedstrijd in
Jong Ajax. Toch was de bescheiden en ontzettend beleefde Deen blij met zijn debuut voor de beloften,
ledereen is nu lyrisch over hem, maar we moeten waken om, na bijvoorbeeld zijn veelbelovende spel
tegen Heerenveen, al te euforisch te worden. Het is te begrijpen dat iedereen blij is dat we eindelijk
weer zo'n groot talent, een echte Ajaxvoetballer, hebben rondlopen, maar breng hem rustig, met
invalbeurten. En geniet ondertussen van zijn hoogstandjes in Jong Ajax, want tegen de beloften
van Heerenveen bijvoorbeeld was hij de beste man van het veld. Balvast, tactisch inzicht, prachtige
steekpasses, lobjes om om een verdediger heen te komen.. Het is alleen jammer dat veel van zijn
medespelers niet zo slim zijn en zijn passes of acties dus niet altijd snappen. De wisselwerking met
Suk was in de genoemde wedstrijd wel bij vlagen behoorlijk goed.
Suk heeft het 'nadeel' [voor zover je het een nadeel kan noemen] dat hij achter elke bal aan rent, al valt
dat natuurlijk vooral op bij een korte invalbeurt in AjaxlBij Jong Ajax is hij ook fel in de goede zin, maar
weet hij zijn energie stukken beter te doseren. De dolle stier die hij tegen Roda was, zie je niet 90
minuten lang op De Toekomst. Hij moet daar wel nog in leren temperen natuurlijk. Wel heeft hij een
goede techniek, een aardige actie in huis en is hij redelijk snel. Voordeel is natuurlijk ook dat hij voor
een Koreaan opvallend lang en sterk is. Zijn doelgerichtheid is één van de punten waar hij nog aan
moet werken, maar hij lijkt Geoffey Castillion al voorbijgestreefd te zijn. Aan de ene kant is het natuurlijk
een mooi verhaal en is hij in no time een cultheld geworden. Zijn smile en bedankjes als hij weer wordt
toegezongen zijn goud waard, maar aan de andere kant zal het hard voor Castillion zijn dat hij na het
trainingskamp in Portugal weer is teruggezet in Jong Ajax en ook verder niet meer bij de selectie van
het eerste heeft gezeten. Hij weet dat hij
nog veel moet verbeteren, maar dat een
aangewaaide Koreaan hem zo snel voorbij
spurt, zonder de Ajaxopleiding te hebben
doorlopen, moet hem vast wel pijn doen.
Al is het belangrijkste doel dat hij zichzelf
heeft gesteld voor dit seizoen met Jong
Ajax kampioen worden, debuteren in de
ArenA zou toch ook niet verkeerd zijn.
Maar wie weet staat hij over een tijdje
samen met Suk in de aanval van Ajaxl
Wie weet.
Pagina 3
De Meersche Helden 201