P®^[PD©[k Vaarwel.
Supporters zijn er in allerlei soorten gradaties,
de seizoenskaarthouders, de teletekst supporters, de bobo,s
de ik volg Ajax overal supporters en de zeer fanatieke aanhang.
Patrick was een seizoenskaarthouder, hij wilde wel meer maar dat kon
helaas niet. Vanaf zijn geboorte was hij aan een kant verlamd,
zijn lichaam werkte niet altijd mee. Fanatiek was hij wel,
Ajax was zijn leven. Uitwedstrijden volgde hij altijd op de televisie,
ook als zijn gezondheid het niet toe liet om naar de Arena te gaan was
de tv zijn uitkomst hij had alle sportzenders.
Had zijn club verloren dan was hij ziek, en dat mocht iedereen weten. Ook op de tribune liet hij
het merken als het even niet ging met Ajax, en helaas gebeurde dat de laatste jaren regelmatig.
Patrick zat op vak 114 eerste rij, eerste stoeltje links.
Patrick was ook een regelmatige bezoeker van de trainingen van Ajax 1helaas is dat de laatste
anderhalf jaar veel minder geworden. De trainingen zijn verplaatst naar De Toekomst, ze zijn niet
meer toegangkelijk voor supporters ja een keer in de week. Dat vond hij helemaal niks, dus was
dat geen optie meer voor hem. Hij was ook zeer fanatiek bij de trainingen, stond hij voor de deur
bij Noord B dan kwamen er geen vreemde in de hal niemand passeerde hem. Zo erg soms dat
hij in toom moest worden gehouden. Dat waren leuke tijden, er werd veel gelachen maar ook
gemopperd als Ajax weer eens minder goed had gespeeld. Steevast werd er geroepen, als Ajax
een mindere dag had gehad, Patrick in de spits Ole Ole dat vond ie fantastisch. Ook De Toekomst
was voor hem een soort huiskamer, als het kon miste hij geen wedstrijd van Jong Ajax. Altijd
achter het doel van de tegenstander, met een vast groepje. En ook hier was hij net zo fanatiek, op
zijn Patricks.
Patricks dood kwam als een complete verrassing, niemand had daar rekening mee gehouden.
Ik ook niet, ik hoorde het net voor de bekerwedstrijd WHC-Ajax. Ik stond op de tribune in Zwolle,
de wedstrijd moest nog beginnen. Frans belde me, Patrick is overleden. Even was ik stil, ja Tom
Patrick is overleden. Ik was verbijsterd nooit had ik dit zien aankomen. Ja tuurlijk hij voelde zich
niet lekker, dat zei Patrick nog tegen me op woensdag voor de wedstrijd tegen Anderlecht. Hij zou
toen met mij meegaan maar moest helaas afbellen. Dit had ik nooit verwacht, en het wrange van
die avond in Zwolle was dat ik na dat telefoontje ook nog 14 keer moest juichen voor mijn club.
Ook met dit slechte nieuws blijkt maar weer eens dat alles gewoon door gaat.
Patrick de Wit zal nooit vergeten worden, ik zal hem altijd blijven herinneren als een zeer fanatiek
Ajax supporter.
Pagina 3 De Meersche Helden 201G
