m
N
\m m
[i^DcEICe wout?
[öXMÏSË) Jacques Happe
ieuwe ronde, nieuwe kansen! Daarmee is mijn statement wel gemaakt, hoewel...
Een Frans-Engelse titel, een Nederlandse ondertitel. Het nieuwe voetbalseizoen is van start.
Het is 1 augustus als ik deze column inlever voor De Meersche Helden. Nog drie weken te gaan in een
periode waarin selecties nog volledig van samenstelling kunnen veranderen. Ajax dus ook. Het heeft weinig nut
om terug te kijken naar de afgelopen seizoenen. Natuurlijk, onze club heeft zich maar matigjes gemanifesteerd
en sinds 2004 is er veel te weinig gepresteerd. Dat realiseerden spelers, trainers net zo als bestuurders.
Maar op wie het allemaal de meeste impact had, laten we wel wezen, dat zijn de supporters.
Een collega-columnist noemt ons hondstrouw. Dat weet ik niet. Niet iedereen is zo hondstrouw. Dat weet ik
dan weer uit ervaring. Vorig seizoen kwakkelde ik met mijn gezondheid, dus kwam ik niet trouw iedere wedstrijd
naar de ArenA. Net als de duizenden andere supporters, die iedere wedstrijd weer verstek lieten gaan, maar
wel voor een 'uitverkocht' huis zorgden. Neem de eerste thuiswedstrijd tegen RKC Waalwijk. Uitverkocht
brulde AFC Ajax vanaf de eigen website. Uitverkocht riep directeur Rik van den Boog, terwijl de jongetjes van
Vak425 (het oude Vak41 G) zonder respect bleven zingen, klappen en dansen. Uitverkocht. Zelfs voor een
topper tegen onze voormalige aartsvijand Feyenoord was de ArenA de afgelopen seizoenen niet tot op het
allerlaatste stoeltje gevuld.
Je moet ook wel iets van een sadomasochistische inslag hebben, wil je jezelf nog steeds supporter van Ajax
noemen. Zo'n hondstrouwe althans. De club presteert te weinig en mist steeds meer uitstraling of het moeten
de méér strepen op het shirt zijn, terwijl we toch echt voor méér sterren gingen. Nee, Ajax mist uitstraling op
het veld en karakter. De wil om diep te gaan. Onder Henk ten Cate heb ik het ook niet gezien. Ook niet onder
Danny Blind of Marco van Basten. Onder Ronald Koeman zag je voor het laatst wat gogme. Toen wisten die
jonge gasten met enig bravoure nog de kwartfinale van de Champions League te halen. Maar of dat nou aan
Ronald 'ik stap op de volgende voorbijrazende trein' Koeman heeft gelegen of aan de gretigheid van talenten als
Maxwell, Chivu, Zlatan, Van der Vaart, Sneijder en Pienaar heeft gelegen? Wie zal het zeggen?
Terug naar het huidige Ajax en de transfers. De club heeft conservatief ingekocht. Met conservatief kun je
ook zeggen, met de hand op de knip. Voorzichtig. Iedere nieuwe trainer, iedere nieuwe technisch directeur
of manager mocht de afgelopen jaren volop inslaan. En van de nieuwe spelers was menigeen een verrijking
voor de kleurschakering van de club, maar geen kwaliteitsimpuls. Jammer, maar wie met gezond verstand
afdankertjes van middelmatige clubs binnenhaalt, die deugt niet. Ik noem even geen namen. Niet van technisch
verantwoordelijken en niet van spelers, want we weten allemaal wie er faliekant mislukt zijn en dit beleid op hun
geweten hebben. Dus is het wellicht heel verstandig niet meteen weer van alles nieuw te kopen, terwijl er nog
voldoende talent rond loopt bij Ajax.
We kijken nu naar Martin Jol. Veel macht. Veel respect. Een bullebak met een reële kijk op de voetbalwereld,
zo lijkt het. Als ik hem hoor na de wedstrijd tegen RKC, toch echt voor grote delen niet om aan te zien, dan
hoor ik eigentijds realisme. Hij sluit de ogen niet voor wat fout ging. Hij vergoelijkt falen niet, maar blijft correct.
Noemt man en paard en blijft tegelijkertijd toch heel respectvol. Jol kan nauwelijks tevreden zijn met de eerste
twee wedstrijden tegen Groningen en RKC. Of is dit het nieuwe realisme? Punten binnenschrapen met matige
wedstrijden, om zo die derde ster voor die hondstrouwe supporters op het shirt te kunnen naaien? Het lijkt
er sterk op. En dan al die talentvolle spelers waar ik eerder over schreef. Tijdens de voorbereiding roemde Jol
een speler als Jan-Arie van der Heijden. Die zou niet weg mogen en nu staat hij toch ergens anders dan in het
eerste van Ajax. Evenals Darko Bodul, Jeffrey Sarpong en een Javier Martina. Ik snap het even niet. Wel Dennis
Rommedahl opstellen, met zijn twee goede wedstrijden per seizoen (RKC was er in ieder geval niet één van) en
niet Martina? Martina brengt meer variatie, weet een goed gelukte actie te maken, scoort regelmatig en geeft
goede assists in praktisch iedere wedstrijd die hij speelt. En dan Van der Heijden. Eerst de hemel in geprezen
en dan weer teruggezet naar het tweede? Ook dat snap ik niet. Maar ja, wanneer snappen wij stervelingen,
hondstrouwe supporters die passanten - trainers, spelers en bestuurders - ooit nog wel?
Het seizoen is alweer begonnen. Ajax wint van RKC en Groningen. Dat mag ook wel. Ajax staat na de tweede
speelronde weer bovenaan. Dat gebeurde de afgelopen seizoenen wel vaker. Laten we daar nu eens wat langer
blijven staan. Het liefste het hele seizoen lang. Een lang nieuw seizoen ook. Afwachten wat het gaat worden.
Is Ajax de beste club van dit moment? Geen enkele club weet me werkelijk te overtuigen. Maar waar ik vorig
jaar iedereen opriep vertrouwen te hebben in Marco en hem tijd te gunnen, realiseer ik me ook, dat Martin
misschien wel minder tijd gegund gaat worden. We verwachten gewoon meer van hem. De verwachtingen
zijn weer hoog gespannen. Rien ne va plus, niks meer inzetten! Stop your bets. Een nieuwe ronde, dus nieuwe
kansen. Afwachten maar weer hoe het gaat aflopen. Over acht maanden weten we meer, nog meer strepen of
eindelijk een ster meer? Ik hoop van harte het laatste. Hondstrouw, dat dan toch weer wel...
De Meersche Helden 2009
Pagina 26
