P§mkc[] Endt Interview
Als je naar Ajax kijkt, hoe vindt je dat het de laatste tijd
gaan binnen Ajax? Je hoort toch erg veel gemor onder
de supporters.
"Ik denk dat iedere trainer, iedere persoon die bij Ajax
werkt, die doet ter goeder trouw. Het allerbelangrijkste
om de juiste mensen te vinden en op hun goede
kwaliteiten te benutten is een goed leiderschap van
bovenaf. Daarover is teveel warrigheid ontstaan en
dat merk je binnen alle geledingen van de club. De
wereld is ook moeilijker geworden, het is moeilijker
dan voorheen om te bereiken wat je wilt bereiken. Kijk
zelf maar hoe de transfermarkt in elkaar zit, hoe snel
spelers weggaan. Ajax is niet langer een doel maar een
middel. Vroeger was het doel om in het eerste elftal te
spelen, dat shirt te mogen dragen, om trots te zijn op
rood en wit. Nu is het dat men via Ajax misschien naar
Madrid of naar Liverpool kan. Het is dus wel allemaal
complexer geworden, het is dus niet zo makkelijk als
het lijkt. Ik heb de hoop, en eigenlijk iets meer dan hoop
maar meer een overtuiging, dat we weer een wat
duidelijkere toekomst hebben. Ik begrijp dat supporters
boos, wanhopig, gek en zelfs woedend kunnen worden,
want ik ben ook een supporter. Er gebeurt zoveel zonder
dat je precies weet wat er gebeurt en wat er allemaal
aan de hand is. Het gevoel van supporters is helemaal
niet zo misleidend, die hebben vaak toch heel goed door
wat er aan de hand is. Dan hoeven ze niet eens alle ins en outs te weten. Het wordt door mensen binnen
de club nog wel eens onderschat hoezeer supporters betrokken zijn dat ze alles willen weten van wat er
speelt. Soms weten supporters eerder dan ik wat er gaat gebeuren omdat ze er zo mee bezig zijn. Voor mij
is het een beroep, maarzij zijn dermate gepassioneerd dat ze alles willen weten. Daarmee ontwikkelen ze ook
een bepaald gevoel van hoe de situatie in elkaar zit. Het is dan ook vaak moeilijk voor mensen om te worden
geconfronteerd met waarheden. Als supporters ageren dan zit daar vaak een kern van waarheid in."
Kun je het ook begrijpen dat ze dat doen? Neem nou de actie op het trainingsveld, kun je dan begrijpen dat ze
zo ver gaan?
"Ik begrijp dat ze zo ver willen gaan, wat niet wil zeggen dat ik het goedkeur. Ik vind het wel opvallend in dit
geval, en dat vind ik ook wel tekenend, dat het in feite gaat om een man of twintig, vijfentwintig die het doen.
Die vijfentwintig vallen eigenlijk in het niets en het is eigenlijk een vorm van machtsmisbruik dat ze dat durven.
Zij zetten een punt om dat te doen maar zich eigenlijk profileren als een vertegenwoordiging van alles. Het is
geen goede afspiegeling van de ware supportersgeest en dat is jammer omdat daarmee het vertrouwen van
de trainer wordt beschaamd. Van Basten is er goed mee omgegaan, maar je moet niet onderschatten dat er
ook angst ontstaat. Ik snap dat af en toe dan ook niet: waarom hebben we angst? Dit zijn toch mijn vrienden,
dit is toch ook Ajax? Waarom moet ik angst hebben voor mensen die bij mij horen? Maar de afstand tussen
spelers en publiek, zeker de felle supporters, is misschien wel te groot voor iedereen om dat te beseffen.
Spelers ervaren dat dan toch als angst, zeker jonge spelers zien dat toch als een bedreiging. Het zijn onze
supporters en die zijn agressief, dus volgens mij heeft het een verkeerd effect. Ik begrijp de emotie wel, maar
denk dat er dan toch te weinig over is nagedacht, maar die tijd om alles te overwegen heb je niet altijd.
Dat komt inderdaad door de afstand. Vroeger bij De Meer was die afstand veel kleiner.
"Dat klopt en daar kun je niet alleen de spelers of de club de schuld van geven, want de hele voetbalwereld
is veranderd. Door de globalisering wordt er afstand gecreëerd en ik probeer wel mijn steentje bij te dragen
om dat een beetje te dimmen. Een voetbalwereld waarin jonge voetballers zoveel aandacht krijgen door de
buitenwereld en van de media dat ze inderdaad denken dat ze geweldig zijn in plaats van met beide benen op
de grond te blijven staan. Daar valt moeilijk tegen de vechten."
De Meersche Helden 2009
Pagina 24