(o](§ TOdkOVTISt Viitor
^3 e eerste seizoenshelft zit erop. Tijd voor een eerste evaluatie. Jong Ajax staat momenteel derde op de
ranglijst, op twee punten van koploper Jong NEC. De regelmatige bezoekers van de wedstrijden hebben hun
mening wel klaar over het spel, maar hoe kijkt een geblesseerde Jong Ajacied er tegen aan? Een gesprek met
Jong Ajax-speler Deniz Asian, die elke thuiswedstrijd op de tribune te vinden is.
Deniz is op zijn vijfde begonnen met voetballen bij Fortuna Wormerveer. Toen hij acht was, is hij via de
Talentendagen bij Ajax terechtgekomen. Net als bijna elke voetballer begon hij als aanvaller, maar al vrij snel
werd hij omgeturnd tot verdediger. Hij kan zowel rechtscentraal in de verdediging spelen als op rechtsback,
zijn favoriete positie. Volgens de verdediger zelf is zijn snelheid één van zijn sterke punten. Sinds vorig seizoen
is hij ook beter in coachen geworden. In de A1 is daar erg op gehamerd bij hem. Zijn voorzetten moeten wel
nog beter. Hij is beter in verdedigende acties dan in aanvallende impulsen geven.
Deniz heeft een aangeboren 'afwijking1. Een stuk kraakbeen in zijn enkel is afgebroken. Dit komt niet vaak voor,
maar het toeval wil dat Marco van Basten ook last heeft gehad van deze blessure. Deniz kreeg steeds meer
last van zijn enkel. Vanaf afgelopen februari speelde hij met tape en deed hij niet meer elke training mee. In
april werd het echter te erg om nog te kunnen trainen. In juni is hij uiteindelijk geopereerd. De verwachting
was dat hij in februari 2009 weer zou kunnen spelen, maar een paar weken geleden kwam een nieuwe klap:
hij is te snel weer begonnen met lopen en het stuk kraakbeen is nog niet vastgegroeid. Dit betekent dat hij
nu opnieuw minstens zes tot negen maanden moet revalideren. Zijn contract loopt tot medio 2010, dus hij
hoopt voor die tijd wel te kunnen laten zien wat hij in huis heeft.
Hij revalideert zes dagen in de week op De Toekomst, 's Ochtends wordt er meestal gefietst, gestept
en worden er stabiliteitsoefeningen gedaan. Ook doet hij veel kuitoefeningen en wordt hij een paar keer
behandeld door de fysio. Het gaat er vooral om zijn benen sterk te maken, 's Middags doet hij meestal
looptraining. Dit gaat dan niet om echt rennen, maar om oefeningen zoals hakken-billen etc., oefeningen die
spelers ook bij een warming-up doen. 's Middags dolt hij ook vaak met de andere geblesseerden, vooral met
Calvin Mac Intosh, die nu net weer hersteld is.
Hoewel hij geblesseerd is, ziet Deniz zijn teamgenoten nog vaak. Hij luncht dagelijks met ze en doet samen
met hen krachttraining. Ook spreekt hij met sommige buiten het voetbal af. Sowieso gaat iedereen in het
team goed met elkaar om, het is een echtvriendenteam. "Maar", zegt Deniz ook, "als je wint, is de sfeer altijd
goed."
Op de tribune kijkt hij wel anders naar de wedstrijd. Hij voelt niet meer de spanning die een speler voelt
die maar een paar weken geblesseerd is. Hij wil natuurlijk wel dat ze winnen, maar zit er niet meer zo 'in'.
Helemaal nu de laatste wedstrijden voornamelijk eerste elftalspelers opgesteld worden. "Je zit helemaal niet
meer naar je eigen team te kijken, maar gewoon naar het B-elftal van Ajaxlaldus de rechtsback. Over het
meespelen van eerste elftalspelers met Jong Ajax in het algemeen zegt hij: "Als ze nog jong zijn, zoals Sno en
Anita, is het geen probleem. Maar het is jammer als oudere spelers moeten meedoen. En je kijkt er natuurlijk
ook anders tegenaan als het om jouw positie gaat."
Over de wedstrijden zelf zegt hij dat het in het begin stroef liep. ledereen moest duidelijk nog wennen aan
elkaar. De laatste tijd gaat het goed en worden de meeste wedstrijden gewonnen. De verdediging staat
goed, en ook als team staat het gewoon goed. Daley Blind vond hij een goede aanvoerder. Samen met
Toby Alderweireld en Laurent Delorge was hij de IéPder in hetu/eldAls Vonk speelt, is hij ook erg bezig met
coaching. Ook in de kleedkamer is dit te merken. Ook Vurnon Anita coacht goed.
De coaching vanaf de zijlijn vindt Deniz ook oké.
Pagina 5
De Meersche Helden 2008
